ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 675

ก่อนที่มู่ซย่าจะรู้สึกตัว เยี่ยซือเจวี๋ยก็กินไปสองสามคำแล้ว

“นั่นเป็นของเหอเถียนนะ!”

"ฉันรู้" เยี่ยซือเจวี๋ยโพล่งออกมา จากนั้นเปลี่ยนคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่อิ่ม บางทีคุณอาจจะกินอาหารเช้าไปแล้ว? คุณเอาไปก็เสียดายเปล่า สู้ให้ฉันกินเสียดีกว่า”

เขาไม่ต้องการแบ่งปันสิ่งที่ภรรยาของเขาทำกับใคร แม้ว่าแซนวิชจะชิ้นใหญ่ แต่ก็ยากสำหรับเขาที่จะถือไว้จนกว่าเขาจะหายใจไม่ออก

มู่ซย่าไม่ได้คิดมาก เธอแค่คิดว่าเยี่ยซือเจวี๋ยอยากอาหารมาก

เธอดื่มนมไปหนึ่งคำและบอกเยี่ยซือเจวี๋ยเกี่ยวกับเรื่องของคุณแม่

“คุณแม่เสียชีวิตแล้ว”

เยี่ยซือเจวี๋ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

"หกล้มและเดาว่าน่าจะตกไปข้างใน

ทันทีที่มู่ซย่าพูดจบหลัวอี้ก็โทรมา

หลังจากที่เธอตั้งใจฟังจนจบ มุมปากของเธอก็ยกโค้งเย้ยหยันและพูดว่า "ฉันเข้าใจแล้ว รบกวนคุณด้วยค่ะ”

หลังจากวางสาย มู่ซย่าหัวเราะเยาะและพูดว่า "จริงๆแล้วคุณแม่ต้องไม่ต้องตาย แต่ซือถูไห่ไม่ต้องการจ่ายค่าเครื่องที่ฉันบริจาคให้โรงพยาบาลหลัวซื่อ ซึ่งทำให้คุณแม่ผ่าตัดไม่สำเร็จ และจากไปเมื่อเที่ยงคืนกว่าของเมื่อคืนนี้”

เยี่ยซือเจวี๋ยสีหน้าดูไม่อยากจะเชื่อ

"ฉันรู้ว่าซือถูไห่เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของตัวเองมาก่อน แต่กลับคาดไม่ถึงว่าในที่สุดแล้วเขาจะไม่มีผลกำไร"

มู่ซย่าเลิกคิ้ว "ฉันไม่แปลกใจเลย ถ้าเขายินดีจ่ายค่าผ่าตัดคุณแม่ฉันถึงจะรู้สึกว่าตัวเองมองผิดไป”

"ใช่แล้ว" เยี่ยซือเจวี๋ยนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมู่ซินเย่ว์และพูดว่า "เสียวเป่ยและซีซีกำลังจะเดินทางไปพม่าในวันนี้และยาของมู่ซินเย่ว์จะออกฤทธิ์ในไม่ช้า"

มู่ซย่าพยักหน้า มองนาฬิกาแล้วพูดว่า "ใกล้จะถึงเวลาแล้ว ฉันจะไปโรงเรียนแล้ว"

“เดี๋ยวฉันไปส่ง”

ทั้งสองลงไปข้างล่างด้วยกันและบังเอิญพบกับป้าที่มาส่งผลไม้เมื่อวาน

บนใบหน้าของคุณป้ามีรอยยิ้มที่ไม่ชัดเจนนัก และเธอเป็นฝ่ายทักทาย "สามีภรรยาทั้งคู่จะไปทำงานแล้วเหรอ?"

“ไม่เป็นไร กลับไปเรียนเถอะ ฉันจะเอานมถั่วเหลืองมาให้แก้วนึง”

"ตกลง" มู่ซย่าพยักหน้า ดูเหอเทียนเดินจากไป และรีบเดินอย่างรวดเร็วไปที่ประตูมหาวิทยาลัย

เธอไม่อยากพบกับอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยอังกฤษ ถ้าเกิดจำเธอได้ขึ้นมาจะแย่เอา

ขณะที่มู่ซย่าเพิ่งจะเข้าสู่ประตูมหาวิทยาลัย ก็มีรถคนหนึ่งหยุดลงที่ข้างถนน

ครูหลายคนทักทายเขาทันที

“ศาสตราจารย์ฮาเลิน!”

ชายชราผมขาวลงจากรถและพูดด้วยน้ำเสียงสงบว่า "สวัสดี สวัสดี"

เขาพูดภาษาจีนได้ไม่เท่าไหร่ และกู้หว่านหว่านใช้โอกาสนี้พูดด้วยสำเนียงลอสแองเจลิสที่เธอเพิ่งเรียนรู้ "คุณพูดภาษาจีนได้ดีมาก!"

ศาสตราจารย์ฮาเลินมองไปที่กู้หวานหว่านในทันที ส่ายหัวและพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า "นี่คือภาษาจีนที่ฉันเพิ่งเรียนรู้ ฉันรู้ว่าฉันพูดไม่เก่ง ฉันได้รับคำชมจากคุณก็อายนิดหน่อย แต่ภาษาอังกฤษสำเนียงลอสแองเจลิสของเธอพอๆกับภาษาจีนของฉันเลย”