ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 694

โอวหยางโม่เหมือนถูกปีศาจร้ายเข้าสิงนั่งคร่อมอยู่บนตัวมู่ซย่า สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธออย่างไม่ละสายตา

เขายึดตรึงไหล่ทั้งสองข้างของมู่ซย่าไว้ ค่อยๆจะครอบครองเธอ

มู่ซย่ารู้สึกตัวตะโกนว่า “โอวหยางโม่! คุณมีสติหน่อย! เราสองคนไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกันตลอดไปนะ!ฉันรู้ว่าคุณเกลียดฉัน ต่อไปฉันจะไม่มาให้คุณเห็นอีก คุณปล่อยฉันไปเถอะ...”

ไม่ว่าเธอจะเข้มแข็งแค่ไหน ยังไงเธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่อาจจะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้

หัวใจ สั่นขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

เยี่ยซือเจวี๋ย!

ขณะนั้น มู่ซย่าคิดถึงเยี่ยซือเจวี๋ยขึ้นมาทันที

เธอไม่น่าส่งข้อความแบบนั้นไปให้เยี่ยซือเจวี๋ยเลยบอกให้เขาไม่ต้องกลับมา ถ้าหากมีเขาอยู่ โอวหยางโม่คงจะไม่กล้าทำแบบนี้กับเธอ?

“ดูตาฉัน!”

โอวหยางโม่จับคางของเธอ บีบบังคับให้เธอจ้องมองตัวเอง

มู่ซย่ารู้สึกเจ็บที่ขากรรไกร เธอถูกบังคับให้มองโอวหยางโม่ สายตาเธอจ้องมองเขาด้วยความโกรธแค้น

“โอวหยางโม่! คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?คุณเป็นครูนะ คุณรู้ดีใช่ไหมว่าผลของมันจะเป็นยังไง?!”

“ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่เข้าใจ”โอวหยางโม่ส่ายหัวและใช้สายตาอันมืดมนมองไปที่เธอแล้วพูดว่า “นี่เธอไม่รู้ตัวจริงๆเลยใช่ไหม ว่าฉันชอบเธอ?”

“อะ อะไรนะ?!”

มู่ซย่าได้แต่ยืนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง

“ใช่ ฉันก็เพิ่งรู้ความรู้สึกตัวเองแล้วเธอจะไปสังเกตเห็นได้ยังไง? มือของโอวหยางโม่ค่อยๆไต่ขึ้นไปบนใบหน้าจับที่คิ้วและตาของมู่ซย่าอย่างนุ่มนวล

มู่ซย่าไม่อยากจะเชื่อจึงได้แต่กรอกดวงตา

เธอยืนยันได้ว่าตัวเองฟังไม่ผิด โอวหยางโม่บอกว่าเขาชอบฉัน

เพราะฉะนั้น นี่คือสาเหตุที่ทำให้ทัศนคติของโอวหยางโม่ถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละด้านขนาดนี้เหรอ?