ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 699

เธอต้องการเคารพหมอเทวดาที่ล้างพิษงูคนนั้นเป็นอาจารย์ ท้ายที่สุดเยี่ยซือเจวี๋ยกลับบอกเธอว่าคนผู้นั้นคือมู่ซย่า??

เธอไม่เชื่อ ไม่อยากจะเชื่อเลย!

เยี่ยซือเจวี๋ยมองมู่ชิงชิงอย่างหมดความอดทนและเอ่ย “เอาล่ะ ผมเสียเวลาพูดคุยไร้สาระกับคุณมานานพอแล้ว วนกลับเข้าประเด็นเดิมเถอะ ทำไมคุณถึงค้นคว้าและพัฒนาสิ่งของชนิดนี้ขึ้นมา ช่วยโอวหยางโม่ทำร้ายมู่ซย่า”

มู่ซย่าก้าวเท้าไปด้านหน้า เอ่ยถามด้วยความสงสัย “คุณก็พูดด้วยตัวเองแล้ว ระหว่างฉันกับคุณไม่ได้มีเรื่องบาดหมางต่อกัน ทำไมคุณต้องการทำร้ายฉัน? ขวดนี้ไม่ใช่สิ่งของที่โอวหยางโม่จะมีครอบครองได้ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคุณเป็นคนทำ คุณไม่ต้องเสแสร้งแล้ว ฉันเพียงแค่ต้องการคำตอบ”

เยี่ยซือเจวี๋ยบีบคอของมู่ชิงชิงอย่างไร้ความเมตตาและกล่าวตะคอก “พูดมา!”

มู่ชิงชิงรู้สึกเพียงว่าคอของตนเองนั้นกำลังจะหักเพราะเยี่ยซือเจวี๋ย

และเธอเห็นอย่างชัดเจน ภายในสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่มีความสงสารเห็นใจเลยแม้แต่น้อย

ภายในสายตาของเขา ไม่เคยมีเธออยู่เลยด้วยซ้ำ

ไม่สิ ส่วนลึกนัยน์ตาของเขาไม่เคยมองเธอเลย ทุกอย่างเป็นเธอที่หลงใหลและคิดเพ้อฝันไปเพียงคนเดียว

ความเจ็บปวดจากการขาดอากาศหายใจและความเจ็บปวดภายในหัวใจนั้นทับซ้อนกัน เป็นความรู้สึกสิ้นหวังเกินกว่าสิ่งอื่นใด

ความเห็นแก่ตัวและความปรารถนาอันแรงกล้าทั้งหมดที่เธอมีต่อเยี่ยซือเจวี๋ย พังทลายลงภายในพริบตา

“ฮะ! ฮ่าๆๆ....”

มู่ชิงชิงเงยหน้าขึ้นและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

มู่ซย่าขมวดคิ้วอย่างเชื่องช้า คิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นบ้า

ความเป็นจริง มู่ชิงชิงนั้นเป็นบ้าไปแล้ว

เธอสูญเสียสติสัมปชัญญะ หลังจากหัวเราะน้ำตาเริ่มรินไหล

“ทำไมงั้นเหรอ? เพราะว่าคุณแย่งสิ่งของของฉันไปไง!”

มู่ซย่าแสดงสีหน้าสงสัย

ได้ยินเพียงมู่ชิงชิงหันหน้าไปและเอ่ยกับเยี่ยซือเจวี๋ย “เยี่ยซือเจวี๋ย ฉันชอบคุณมาเนิ่นนานหลายปี สมองของคุณเคยจดจำฉันในฐานะคนคนหนึ่งบ้างไหม? เพื่อคุณแล้ว ชีวิตช่วงมหาวิทยาลัยของฉันนั้นติดอยู่ท่ามกลางกับดักของความต่ำต้อย รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับคุณ ดังนั้นหลังจากเรียนจบแล้วฉันเองก็ยังพยายามอย่างหนักมาโดยตลอด

เพื่อคุณ ฉันยอมทิ้งโอกาสไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เลือกที่จะอยู่กับหลัวซื่อ แต่ทว่าคุณล่ะ? คุณกลับเลือกคบกับผู้หญิงไร้ภูมิหลังครอบครัว หล่อนมีเพียงแค่ใบหน้างดงาม เยี่ยซือเจวี๋ย คุณคิดว่าสิ่งที่คุณทำกับฉันนั้นถูกต้องแล้วใช่ไหม?”