ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 702

คฤหาสน์ยังคงเป็นสีขาว

แม้ว่ายายเฒ่าจะถูกเผาไปแล้ว แต่วันฝังศพนั้นคือสามวันหลังจากนี้ ดังนั้นเถ้ากระดูกยังคงวางอยู่บริเวณสวนหลังบ้าน

เมื่อกู้หว่านหว่านมาถึงคฤหาสน์ซือถู มู่ซินเย่ว์ยังถูกขังอยู่ภายในห้องไม่สามารถออกมาได้

ในช่วงสองวันนี้ ซือถูไห่กำลังตามหาคนที่จะมารับช่วงต่อบริษัท ต้องการขายหุ้นและทรัพย์สินที่มีอยู่ภายในมือด้วยราคาที่เหมาะสมที่สุด และเรื่องเหล่านี้เขาสามารถทำได้เพียงแค่ที่บ้านเท่านั้น เพราะหลังจากกู้หว่านหว่านมาถึง หล่อนพบเจอซือถูไห่ได้อย่างง่ายดาย

“ประธานซือถู หนูชื่อกู้หว่านหว่านนะคะ ประธานฮู่เฉิงกู้ซื่อกรุ๊ปเป็นพ่อของหนูค่ะ”

กู้หวานหว่านทำการแนะนำตนเอง ซือถูไห่พลันแสดงท่าทีอ่อนโยนและเป็นมิตร เรียกสาวใช้รินน้ำชาให้เธออย่างกระตือรือร้น จากนั้นเอ่ยถาม “พ่อของหนูต้องการซื้อหุ้นของฉันงั้นหรือ?”

“หุ้นเหรอคะ?” กู้หว่านหว่านส่ายศีรษะและกล่าวอธิบาย “หนูไม่ได้มาเพราะเรื่องอื่นหรอกค่ะ หนูมาเพราะมู่ซย่า หนูเป็นเพื่อนร่วมชั้นของมู่ซย่า เป็นเพื่อนสนิทของหล่อนค่ะ”

เมื่อซือถูไห่ได้ยินคำว่า“มู่ซย่า”คำนี้ ขณะนั้นเขารู้สึกซวยทันใด

เขาคิดอยากจะขับไล่กู้หว่านหว่านออกไปในทันที

แต่ทว่าซือถูไห่พลันเปลี่ยนความคิดทันใดเมื่อนึกได้ว่าหุ้นที่เขายกให้มู่ซย่านั้นยังไม่ได้รับกลับคืน เอ่ยถามด้วยความอดทน “เกิดอะไรขึ้นกับหล่อน?”

“เรื่องเป็นแบบนี้นะคะ” กู้หว่านหว่านเปิดกระทู้ของเว็บบอร์ดโรงเรียนพลางชี้ไปยังภาพด้านบนและเอ่ย “ดูเหมือนว่าคนนี้จะเป็นมู่ซย่า วันนี้หล่อนไม่ได้เข้าเรียนค่ะ หนูกลัวว่าหล่อนจะเลอะเลือนไปชั่วขณะและก่อเรื่องไร้สาระ ดังนั้นเมื่อเห็นกระทู้นี้แล้วเลยรีบมาหาคุณในทันที คุณเองก็รู้ ทรัพย์สินของครอบครัวหนูอยู่ที่ฮู่เฉิงทั้งหมด ไม่มีเส้นสายที่นี่เลย ไม่กล้าบุกรุกโรงแรม...”

ซือถูไห่หยิบโทรศัพท์ไปดู ภายในภาพนั้นแผ่นหลังของหญิงสาวคนหนึ่งถูกโอบกอดโดยชายหนุ่ม แต่จากการตัดสินของเขา แผ่นหลังนี้มีความคล้ายคลึงกับมู่ซย่าถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์

จากนั้นปะติดปะต่อ[1]จากคำพูดของกู้หว่านหว่านกล่าวว่าวันนี้มู่ซย่าไม่ได้เข้าเรียน ซือถูไห่มั่นใจในทันใดว่าคนผู้นี้คือมู่ซย่า

ใบหน้าของเขาจมลงทันที ก่นด่าสาปแช่งด้วยความโกรธ “นังเด็กหน้าไม่อาย จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังสร้างเรื่องน่าขายหน้าให้กับฉัน! ยั่วยวนอาจารย์ของตัวเอง ต่ำทราม!”