ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 735

น้ำเสียงของเยี่ยซือเจวี๋ยแทบจะวิงวอน แต่มันไม่ใช่การวิงวอนที่ต่ำต้อย เหมือนเด็กขอขนมมากกว่า

มู่ซย่าพบว่าเธอทนกับการออดอ้อนของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ไหว ดังนั้นเธอจึงพยักหน้า “อื้ม”

เรื่องที่เกิดขึ้นกับโอวหยางโม่กับในบ้านหลังนั้น ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายทุกครั้งที่เธอกลับไป ดังนั้นเธอจึงควรอยู่กับเยี่ยซือเจวี๋ยดีกว่า

ก่อนเข้านอนเยี่ยซือเจวี๋ยนำนมร้อนหนึ่งแก้วมาให้เธอ และถือโอกาสนี้ถามว่า "ฉันขอเข้าไปนั่งด้วยได้ไหม?"

“ปัง—” เธอปิดประตูเพื่อเป็นคำตอบให้เขาทันที

เยี่ยซือเจวี๋ยยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และกลับไปที่ห้องของตัวเองอย่างท้อแท้

เขารู้สึกเสียใจเล็กน้อยถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้เขาน่าจะบอกว่ามีหลายห้องในบ้าน แต่มีเตียงเพียงเตียงเดียว

พลาดแล้ว

มู่ซย่านอนหลับสบาย ชั่วพริบตาสองวันของวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ผ่านไป เธอรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าวิถีชีวิตของเธอและเยี่ยซือเจวี๋ยเกือบจะเหมือนกันทุกประการ

ทั้งคู่ตื่นเช้ามากและมีนิสัยการกินที่คล้ายคลึงกันซึ่งเข้ากันได้อย่างอธิบายไม่ได้

ในขณะเดียวกัน ผลการเปรียบเทียบใบหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยก็ออกมา

"ตรวจไม่พบ" เขาดันข้อมูลของผู้ช่วยไปตรงหน้ามู่ซย่า แล้วพูดว่า "ในฐานข้อมูลทั่วโลก ไม่มีการเปรียบเทียบคนหน้าเดียวกันเลย"

มู่ซย่าถอนหายใจด้วยสีหน้าไม่สู้ดีและพูดว่า "คนของฉันก็ส่งข้อมูลมาให้ฉันเหมือนกัน และในบรรดาเกือบหกพันล้านคน ไม่มีทางที่จะหาผู้ชายในรูปเจอได้"

เยี่ยซือเจวี๋ยขยับริมฝีปากของเขา ต้องการบอกมู่ซย่าเกี่ยวกับประเทศทริเวีย แต่เมื่อคำพูดมาถึงริมฝีปากของเขา เขาจำสีหน้าหวาดกลัวของสือซูเจินได้ และในที่สุดก็กลืนคำพูดกลับไป

ถ้าแม่ของเขาพูดถูก และผู้คนในทริเวียนั้นอันตรายจริงๆ เขาไม่ควรปล่อยให้มู่ซย่าติดต่อกับพวกเขา

เขาสามารถช่วยมู่ซย่าอย่างลับๆก่อน แล้วค่อยบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้