มู่ซย่าชำเลืองมองมู่ซินเย่ว์ตั้งแต่หัวจรดเท้าและเอ่ย “ตอนนี้พวกเราควรคิดบัญชีเรื่องระหว่างเราทั้งสองคนได้แล้ว ฆาตกรมู่ซินเย่ว์ คุณยังมีอะไรต้องการจะพูดอีกไหม?”
เธอกล่าวขณะเขย่าเครื่องอัดเสียงภายในมือ
คำพูดก่อนหน้านี้ของมู่ซินเย่ว์ เธอบันทึกไว้แล้วทุกคำพูด
ดวงตาของมู่ซินเย่ว์เบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ริมฝีปากสั่นคลอนอย่างคลุ้มคลั่ง
แต่ทว่ามู่ซย่าไม่ต้องการฟังเรื่องไร้สาระของมู่ซินเย่ว์ เธอโบกมือไปมาและเอ่ย “นำตัวกลับไปยังจิงจู!”
แตกต่างจากเจี่ยงฟู่หมิง มู่ซินเย่ว์ถูกมัดมือมัดเท้าและโยนเข้าไปยังท้ายรถ
ร่างกายของหล่อนนั้นส่งกลิ่นโชยเหมือนหมู หลังจากบอดี้การ์ดโยนเธอเข้าไปด้านในท้ายรถ พวกเขาต่างบีบจมูกด้วยความขยะแขยง
“เหม็นฉิบหาย!”
“รีบปิดสิวะ เหม็นจะตายห่าแล้ว!”
มู่ซินเย่ว์จ้องมองฝากระโปรงหลังของรถ แสงด้านหน้าค่อยๆริบหรี่ลงทีละน้อย จากนั้นกลายเป็นสีดำสนิท
เธอหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง น้ำตารินไหลอาบแก้ม ท่าทางน่าสมเพชเป็นอย่างมาก
แต่มีคนสงสารก็ย่อมต้องมีคนเกลียดชัง เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะความอิจฉาริษยาของมู่ซินเย่ว์ หล่อนหาเรื่องใส่ตัวเองและทำให้ต้องตกอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้
เมื่อกลับถึงจิงตู มู่ซินเย่ว์จะต้องถูกคนนับพันรุมประณาม
“พวกเราก็ไปกันเถอะ” เยี่ยซือเจวี๋ยยืดเหยียดร่างกายและวางมือลงบนไหล่ของมู่ซย่าพร้อมกับเอ่ย “เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว ไปกันได้แล้ว”
“เดี๋ยวก่อน” มู่ซย่าจ้องมองเยี่ยซือเจวี๋ย “นายให้เวลาฉันอีกหนึ่งชั่วโมง ฉันมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้จัดการ”
“เรื่องอะไร?”
มู่ซย่าไม่ได้ตอบคำถาม เพียงแค่เดินไปยังบ้านของโต้วจื่อ
เมื่อมู่ซย่ามาถึงบ้านของโต้วจื่อ พ่อโต้วจื่อกำลังนั่งดื่มเหล้าคลายความเหนื่อยหน่าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....