ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 783

ภายในสายตาของโต้วจื่อ มู่ซย่าเป็นเหมือนเทพธิดานางฟ้าที่สามารถทำได้ทุกอย่าง

เธอช่วยเหลือผู้คนภายในหมู่บ้าน จะต้องช่วยเหลือแม่ได้อย่างแน่นอน

แต่พ่อโต้วจื่อและแม่โต้วจื่อกลับไม่คิดเช่นนั้น แม้ว่ามู่ซย่าจะสามารถทวงคืนค่าจ้างให้กับพวกเขาได้ แต่เรื่องอาการป่วย มู่ซย่าเป็นเพียงสาวน้อยคนหนึ่ง ไม่สามารถทำอะไรได้มากมายนักหรอก

พ่อและแม่โต้วจื่อนั้นเป็นคนเรียบง่าย ไม่ต้องการเป็นหนี้ผู้อื่น

แม่โต้วจื่อกลัวว่ามู่ซย่านั้นจะมอบเงินให้หล่อนไปพบแพทย์ เช่นนั้นรีบเอ่ยตำหนิโต้วจื่อ “โต้วจื่อ! อย่าทำตัวไร้มารยาท!”

โต้วจื่อสะดุ้งโหยง แต่ยังคงกอดขามู่ซย่าไว้แน่นและไม่ยอมปล่อย

ขณะนี้ เยี่ยซือเจวี๋ยมาถึงแล้ว

เขาพยักหน้าให้พ่อและแม่โต้วจื่อเล็กน้อยเป็นการทักทาย จากนั้นหันไปพูดกับมู่ซย่า “สมุนไพรทั้งหมดที่คุณต้องการ พวกเขาตามหาจนพบหมดแล้ว ภูเขาลูกหนึ่งที่ยังไม่ได้รับการพัฒนาอยู่ไม่ไกลจากเหมือง ด้านบนนั้นเต็มไปด้วยยาสมุนไพรมากมาย เพียงแต่เส้นทางไม่ดีเท่าไรนัก เวลาเลยล่าช้าไปเล็กน้อย”

มู่ซย่ารีบยื่นมือออกไปรับกระเป๋าที่เยี่ยซือเจวี๋ยมอบให้ สมุนไพรด้านในนั้นถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว

นี่คือสิ่งที่เธอสั่งให้บอดี้การ์ดทำหลังจากที่เธอได้ยินหลูปี่กล่าวว่าแม่โต้วจื่อไอเป็นเลือด

“ไม่เป็นไร พวกเขาจัดการได้รวดเร็วมาก ฉันยังกลัวว่าบริเวณโดยรอบนี้พวกเขาอาจจะหาสมุนไพรไม่พบ แต่กลับมาได้ทันเวลา”

เมื่อพ่อโต้วจื่อได้ยินเช่นนั้นพลันสับสน

“สมุนไพรอะไรเหรอ?”

มู่ซย่ายิ้มเล็กน้อยและเอ่ย “ยารักษาแม่โต้วจื่อ”

ขณะเอ่ย เธอคุกเข่าลงและพูดกับโต้วจื่อที่ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา “โต้วจื่อ นายช่วยงานพี่สาวมากมาย พี่สาวก็จะช่วยนายเช่นกัน ช่วยรักษาอาการป่วยของแม่นายให้หายดีด้วย ดีไหม?”

ดวงตาของพ่อโต้วจื่อเบิกกว้างด้วยท่าทางหวาดผวา เลือดบนใบหน้าจางหายไปทีละน้อย จากนั้นเขากอดแม่โต้วจื่อและร้องไห้ออกมาด้วยความทุกข์ใจ

ภายในหมู่บ้านนั้นไร้การคมนาคม ทางด้านการแพทย์เกี่ยวกับเรื่องของมะเร็ง พวกเขาก็ยิ่งไร้ความเข้าใจ มะเร็งหลายชนิดสามารถรักษาให้หายได้ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์สมัยใหม่

มู่ซย่าจ้องมองทั้งสองคนร้องไห้ เธอเองก็ไม่อยากรบกวนพวกเขา จนกระทั่งอารมณ์ของพวกเขาสงบลงเล็กน้อย จากนั้นเธอเอ่ย “พ่อโต้วจื่อ คุณให้ฉันช่วยตรวจดูให้แม่โต้วจื่อก่อนเถอะ ไม่แน่ว่าฉันอาจจะรักษาหล่อนให้หายดีได้”

“คุณน่ะเหรอ?” แม่โต้วจื่อเช็ดน้ำตา ส่ายศีรษะและเอ่ย “คุณมู่ ช่างเถอะค่ะ หมอกล่าวแล้วว่าเป็นมะเร็งปอด ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว ได้ยินว่าการรักษามะเร็งปอดนั้นทำให้ผมหลุดร่วง แต่ละวันผ่านไป ฉันเองก็อยากจะจากไปอย่างงดงาม”

เยี่ยซือเจวี๋ยก้าวเท้ามาด้านหน้า “คุณสองคนอาจไม่รู้ว่าทักษะทางการแพทย์ของมู่ซย่านั้นเก่งกาจกว่าหมอในโรงพยาบาลใหญ่หลายแห่งภายในจิงตู ตราบใดที่พวกคุณยินยอมให้หล่อนตรวจดูสักหน่อย ไม่แน่ว่าเรื่องนี้อาจจะมีโอกาสเปลี่ยนแปลง”

ดวงตาของพ่อโต้วจื่อส่องประกาย เขาตัดสินใจที่จะลองดู

“ภรรยา คุณให้มู่ซย่าตรวจดูหน่อยเถอะ หล่อนมาจากจิงตู ไม่แน่ว่าอาจจะรักษาอาการป่วยของคุณให้หายดีได้จริงๆ?”