ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 80

เธอไม่เชื่อหรอก! มู่ซย่าจะรู้จักคนพวกนึ้ได้ยังไง Fanny นี่จะต้องจำคนผิดอย่างแน่นอน เอาแต่เรียกมู่ซย่าว่า"SAN" มู่ซย่าจะต้องฉวยโอกาสที่จำคนผิด สวมรอยแทนเป็นแน่!

"มู่ซย่า!" สวี่ซิงซิงเดินไปหยุดอยู่เบื้องหน้ามู่ซย่าด้วยท่าทางแข็งกร้าว พลางเอ่ยถาม "เธอไม่ได้มาจากบ้านนอกหรอกเหรอ? รู้จักพวกดีไซเนอร์ได้ยังไง อย่าได้คิดว่าไม่มีใครรู้จักเธอที่นี่แล้วเธอก็จะสวมรอยเป็นใครก็ได้นะ!"

มู่ซย่ากำลังจะพูด แต่Fanny ก็พูดออกมาก่อน "คุณผู้หญิงท่านนี้ คุณคิดว่าดวงตาของฉันมีปัญหาอย่างนั้นเหรอ ฉันจะไม่รู้เลยเหรอว่าตนเองจำคนผิดหรือไม่ ร้านของพวกเรายินดีต้อนรับลูกค้าทุกคน แต่ไม่ต้อนรับลูกค้าที่ไร้มารยาทและใจร้อนแบบคุณ!”

สวี่ซิงซิงมองไปยังFanny อย่างไม่อยากจะเชื่อ "เธอว่าใครไร้มารยาทใจร้อนกัน? ! เธอเชื่อหรือไม่ว่าฉันสามารถทำให้ร้านของพวกเธอเปิดต่อไปไม่ได้!"

Fannyเชิดคางขึ้น "งั้นคุณก็ลองดู

"เธอนี่มัน..."สวี่ซิงซิงเป็นเดือดเป็นดาล "พวกเธออย่ามาเสียใจภายหลังก็แล้วกัน!"

เธอพูดจบ ก็หันหลังเดินจากไปด้วยความโมโห

เธอต้องรีบบอกให้พ่อ ขับไล่แบรนด์Feature ออกไป!

ไม่ ไม่สิ เธอควรพูดกับตระกูลจวินมากกว่า

ที่นี่คือห้างสรรพสินค้าของตระกูลจวิน และคู่หมั้นของเธอฉินหรานเฟิงยังเป็นเพื่อนสนิทของประธานจวินเฮ่าเซวียนแห่วตระกูลจวินด้วย เธอจะไปหาจวินเฮ่าเซวียน!

ปกติแล้วจวินเฮ่าเซวียนและคนอื่นๆ ก็เกรงใจเธอมาก เขาจะต้องเห็นแก่หน้าเธอที่เป็นคู่หมั้นของฉินหรานเฟิงอยู่แล้ว!

สวี่ซิงซิงรีบเดินออกไปข้างนอก เพราะไม่ได้มองทาง ตอนที่เลี้ยวตรงมุมก็ชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งเข้าพอดี

ชายหนุ่มที่ถือแก้วกาแฟอยู่ หลังจากที่ถูกสวี่ซิงซิงชนเข้าให้ กาแฟที่ถืออยู่ก็โคลงเคลง สาดกระเด็นไปโดนตัวสวี่ซิงซิงทั้งหมด

"โอ้ยยย..."ซวี่ซิงซิง ถูกกาแฟร้อนลวกจนกรีดร้องออกมา

"ซิงซิง เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม" เพื่อนของเธอหันไปต่อว่าชายหนุ่ม "นายเดินไม่ดูทางหรือยังไง"

ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย ราวกับว่าไม่ได้ถูกปฏิบัติแบบนี้มานานแล้ว

ต่อมา เขาก็ขมวดคิ้วพลางกล่าว "พวกเธอน่ะแหละที่เดินไม่มองทางมาชนฉันเอง"

สวี่ซิงซิงมองไปที่กระโปรงแบรนด์ Chanelที่เพิ่งซื้อมาถูกกาแฟกระเด็นหกใส่จนเป็นคราบ

จึงลนลานรีบคว้าตัวชายหนุ่มเอาไว้ "นายรู้ไหมว่ากระโปรงนี่ราคาเท่าไหร่ และนายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ต่อไปนายอย่าได้คิดที่จะมาเหยียบที่ห้างนี้อีก!"

ชายหนุ่มผุดรอยยิ้มขึ้นมา หัวเราะเย้ยเล็กน้อยพลางกล่าว "เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร คนที่ทำผิดแล้วโยนความผิดให้คนอื่นอย่างเธอนี่ อย่าได้คิดที่จะเข้ามาในห้างนี้อีก!"

"นาย..." สวี่ซิงซิงโมโหเป็นอย่างมาก พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นผู้จัดการห้างยืนอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม เพราะฝ่ายตรงข้ามแขวนป้ายผู้จัดการไว้

พอดีเลย!

สวี่ซิงซิงเดินไปที่เบื้องหน้าผู้จัดการแล้วก็พูด "นี่ ช่วยไล่ผู้ชายคนนี้ออกไปให้ฉันหน่อย! ฉันเป็นคู่หมั้นของฉินหรานเฟิง ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของประธานจวินเฮ่าเซวียนของพวกคุณ"

ผู้จัดการตกตะลึงเล็กน้อย มองไปที่ชายหนุ่มด้านข้างอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็กล่าวกับสวี่ซิงซิง "ขออภัยด้วย คุณผู้หญิงท่านนี้ เชิญคุณออกจากห้างนี้ไปโดยเร็ว! ไม่อย่างนั้นผมจะเรียกให้ รปภ.มาพาตัวคุณออกไป"

"ว่าไงนะ?! คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?! “

ฉันบอกว่าฉันเป็นเพื่อนประธานของพวกคุณ! คนๆ นี้ เป็นใครกัน ทำไมคุณถึงไม่ฟังฉัน แต่กลับฟังเขาซะงั้น?!"

ผู้จัดการผายมือไปทางชายหนุ่มคนนั้นพลางกล่าวอย่างนอบน้อม "ผมไม่รู้หรอกว่าคุณเป็นเพื่อนประธานของเราหรือไม่ แต่ท่านนี้คือคุณเซวี่ย ผู้ช่วยของประธานแห่งเยี่ยซื่อกรุ๊ป

สวี่ซิงซิงและเพื่อนของเธอเบิกตากว้างในทันที

ผู้ช่วยของเยี่ยซือเจวี๋ย? !

เยี่ยซือเจวี๋ยเป็นคนที่ขนาดพ่อของพวกเธอยังต้องเอาใจ และเขายังเป็นคนที่มีทิฐิสูงมาก สวี่ซิงซิงยังได้ยินมาอีกว่าพ่อของเธอจะมอบของขวัญให้ผู้ช่วยเซวี่ยเร็วๆ นี้ด้วย หวังจะเข้าถึงเขาจากจุดนี้...

แต่เธอเพิ่งจะทำให้ผู้ช่วยที่พ่อต้องการจะเอาใจขุ่นเคืองใจ ทั้งยังจะไล่เขาออกไปอีก

สวี่ซิงซิงตกใจมากเสียจนเส้นเลือดที่หน้าผากกระตุกอย่างรุนแรง

"ซิงซิง...ทำยังไงดี" เพื่อน เอ่ยถามอย่างหวาดผวา

สวี่ซิงซิงไหนเลยจะรู้ว่าควรทำอย่างไร? ! เธอเป็นกังวลจะแย่อยู่แล้ว!

ถูกมู่ซย่าขับไล่ออกจากร้านมาไม่ทันไร ก็ไปทำให้คนที่ไม่ควรยั่วยุขุ่นเคืองใจเข้าให้!

เธออยากจะบ้าตาย!

สวี่ซิงซิงกลืนน้ำลายไปอึกหนึ่ง เปลี่ยนสีหน้าพลางเอ่ยคำขอโทษ "ขอโทษด้วยค่ะ...ผิดที่ฉันมีตาแต่ไร้แวว ผู้ช่วยเซวี่ย พวกเราทั้งสองเป็นเด็กที่ไม่ประสีประสา คุณอย่าได้ถือสาหาความเลยนะคะ..."