ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 82

มู่ซย่าขมวดคิ้ว “เธอพูดเหลวไหลอะไรอีก?”

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยที่อยู่ข้างๆถึงกับเลิกคิ้ว “คุณคนนี้ โปรดระวังถ้อยคำของคุณ!”

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยคิดว่าสวี่ซิงซิงจะกลัวเขาเล็กน้อย แล้วขอโทษมู่ซย่าอะไรสักอย่าง สุดท้ายสวี่ซิงซิงยกเปลือกตาขึ้นและพูดอย่างเย็นชา “ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ย คุณอยู่ข้างนอกทำเรื่องบัดสี เจ้านายของคุณรู้ไหม คุณชายเยี่ยไม่ชอบที่จะปรานีใคร ระวังอย่าเล่นกับไฟ!”

สวี่ซิงซิงพูดจบก็ไม่ได้รอให้ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยกับมู่ซย่าโต้ตอบกลับเธอก็ดึงเพื่อนสาวของตัวเองหันหลังเดินจากไป

เพื่อนสาวถามอย่างสั่นเทาขณะเดิน “ซิงซิง เธอพูดอย่างนั้นกับผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ย…จะดีจริงๆเหรอ?”

สวี่ซิงซิงพูดอย่างอวดดีว่า “จะเป็นอะไรไป?ยังไงในไม่ช้านี้ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยก็จะกระเด็นไปที่ถนนแล้ว ถึงเวลานั้นพี่จะดูซิว่าคนหัวสูงอย่างมู่ซย่าจะตามเขาไปไหม!”

ในความเห็นของเธอมู่ซย่าก็เหมือนกับพ่อเธอซือถูไห่ ในสายตานอกจากหัวสูงก็คือหัวสูง!

สวี่ซิงซิงหยิบโทรศัพท์โทรฯไปหาคนดูแลบ้านที่บ้านของเธอ “พ่อบ้าน รีบช่วยฉันหาหน่อยตอนนี้คุณชายเยี่ยอยู่ที่ไหน”

พ่อบ้านที่นั่นตะลึงไปสักพัก ตอบกลับว่า “คุณหนูใหญ่…คุณหมายถึงคุณชายเยี่ยของเยี่ยซื่อกรุ๊ปใช่ไหมครับ”

“หาไม่แล้วจะเป็นใครได้อีก?”

“…คนสำคัญขนาดนั้น พวกเราจะหาร่องรอยเจอเหรอครับ…”

สวี่ซิงซิงสีหน้าโกรธจัดพูดว่า “ฉันไม่สน!แกรีบไปหาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นแกก็เก็บสัมภาระแล้วออกไป!”

พ่อบ้านวางสาย ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา

เขาจะหายังไงล่ะ?

เป็นเรื่องบังเอิญเช่นกันคนใช้ที่ตระกูลสวี่ใช้ให้ไปมอบของขวัญให้กับครอบครัวของฉินหรานเฟิงกลับมาพอดี และพูดถึงว่าฉินหรานเฟิงจะออกไปตระกูลจวินหาพวกเยี่ยซือเจวี๋ย