ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 82

มู่ซย่าขมวดคิ้ว “เธอพูดเหลวไหลอะไรอีก?”

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยที่อยู่ข้างๆถึงกับเลิกคิ้ว “คุณคนนี้ โปรดระวังถ้อยคำของคุณ!”

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยคิดว่าสวี่ซิงซิงจะกลัวเขาเล็กน้อย แล้วขอโทษมู่ซย่าอะไรสักอย่าง สุดท้ายสวี่ซิงซิงยกเปลือกตาขึ้นและพูดอย่างเย็นชา “ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ย คุณอยู่ข้างนอกทำเรื่องบัดสี เจ้านายของคุณรู้ไหม คุณชายเยี่ยไม่ชอบที่จะปรานีใคร ระวังอย่าเล่นกับไฟ!”

สวี่ซิงซิงพูดจบก็ไม่ได้รอให้ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยกับมู่ซย่าโต้ตอบกลับเธอก็ดึงเพื่อนสาวของตัวเองหันหลังเดินจากไป

เพื่อนสาวถามอย่างสั่นเทาขณะเดิน “ซิงซิง เธอพูดอย่างนั้นกับผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ย…จะดีจริงๆเหรอ?”

สวี่ซิงซิงพูดอย่างอวดดีว่า “จะเป็นอะไรไป?ยังไงในไม่ช้านี้ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยก็จะกระเด็นไปที่ถนนแล้ว ถึงเวลานั้นพี่จะดูซิว่าคนหัวสูงอย่างมู่ซย่าจะตามเขาไปไหม!”

ในความเห็นของเธอมู่ซย่าก็เหมือนกับพ่อเธอซือถูไห่ ในสายตานอกจากหัวสูงก็คือหัวสูง!

สวี่ซิงซิงหยิบโทรศัพท์โทรฯไปหาคนดูแลบ้านที่บ้านของเธอ “พ่อบ้าน รีบช่วยฉันหาหน่อยตอนนี้คุณชายเยี่ยอยู่ที่ไหน”

พ่อบ้านที่นั่นตะลึงไปสักพัก ตอบกลับว่า “คุณหนูใหญ่…คุณหมายถึงคุณชายเยี่ยของเยี่ยซื่อกรุ๊ปใช่ไหมครับ”

“หาไม่แล้วจะเป็นใครได้อีก?”

“…คนสำคัญขนาดนั้น พวกเราจะหาร่องรอยเจอเหรอครับ…”

สวี่ซิงซิงสีหน้าโกรธจัดพูดว่า “ฉันไม่สน!แกรีบไปหาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นแกก็เก็บสัมภาระแล้วออกไป!”

พ่อบ้านวางสาย ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา

เขาจะหายังไงล่ะ?

เป็นเรื่องบังเอิญเช่นกันคนใช้ที่ตระกูลสวี่ใช้ให้ไปมอบของขวัญให้กับครอบครัวของฉินหรานเฟิงกลับมาพอดี และพูดถึงว่าฉินหรานเฟิงจะออกไปตระกูลจวินหาพวกเยี่ยซือเจวี๋ย

คนใช้คนนี้ก็ช่างพูด พูดพล่ามว่า” ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายตัวใหญ่ๆหลายคนรวมตัวกันบ่อยๆที่แท้ทำอะไร ช่วงเวลาดีๆ คุณชายฉินควรมาพาคุณหนูใหญ่ของพวกเราไปเที่ยวถึงจะถูก…”

ตาของพ่อบ้านเป็นประกาย แล้วไปโทรศัพท์ให้สวี่ซิงซิง

“คุณหนูใหญ่ ถามมาแล้ว คุณชายเยี่ยตอนนี้อยู่ที่ตระกูลจวินครับ!”

“ตระกูลจวิน?” สวี่ซิงซิงลอกเล็บออก ยกมุมปากขึ้นแล้วพูด “พอดีเลยผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยคนนั้นพามู่ซย่าประพฤติชั่วอยู่ที่อาณาเขตตระกูลจวิน พอดีจะได้พูดเรื่องนี้พร้อมกันทีเดียว!”

เธอวางสาย แล้วพูดกับน้องสาวคนเล็กที่กำลังโอบเธอไว้แน่นว่า “ฉันจะไปหาคุณชายเยี่ย ถ้าเธอกลัวละก็ กลับบ้านไปก่อน บอกพวกที่นัดดื่มน้ำชายามบ่ายกับฉันว่า ฉันจะไปเจอคุณชายเยี่ย ไม่มีเวลาไปดื่มน้ำชากับพวกเขาแล้ว”

เดิมทีในใจของเพื่อนสาวกำลังหงุดหงิด เมื่อได้ยินชื่อของเยี่ยซือเจวี๋ย ดวงตาก็เป็นประกายอีกครั้ง

เนื่องจากความสัมพันธ์ของตระกูลสวี่และตระกูลฉิน จึงมักจะเห็นพวกเขาในจิงตู แต่เป็นเรื่องยากมากที่เธอจะเจอพวกเขา

เพื่อนสาวครุ่นคิด สุดท้ายตัดสินใจและพูดว่า “ฉันจะให้เธอไปเผชิญหน้ากับเรื่องนั้นคนเดียวได้ยังไง ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ!”

สวี่ซิงซิงกวาดตามองเพื่อนสาวแล้วพูด “ฉันนึกว่าเธอเป็นนกสองหัว คิดไม่ถึงว่าเธอจะจริงใจกับฉันทีเดียว ก็ได้ งั้นพวกเราไปด้วยกัน ไปไล่สุนัขชายหญิงคู่นั้นออกจากจิงตู!”

“อืมมม!” เพื่อนสาวพยักหน้าราวกับทุบกระเทียม

เยี่ยมไปเลย เธอจะได้เจอคุณชายเยี่ยแล้ว!

เธอตู่เอาเองว่าตัวเองหน้าตาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าสวี่ซิงซิง บางทีคุณชายเยี่ยอาจจะตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็นนะ?

แม้ว่าเธอจะไม่มีคุณสมบัติที่จะแต่งงานเข้าตระกูลเยี่ย เป็นเพื่อนนอนให้คุณชายเยี่ยสักคืนก็นับว่าเป็นความฝันของสาวๆนับล้าน

สองคนตรงไปที่ตระกูลจวินด้วยความนึกคิดของแต่ละคน

มู่ซย่าไม่ได้เอา”ยื่นคำขาด” ของสวี่ซิงซิงมาใส่ใจ

หลังจากที่เธอขอให้ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยอย่าติดตามเธอแล้วนั้น ก็ไปที่ห้างสรรพสินค้าหาFannyแล้วเดินรอบห้างฯด้วยกัน บอกเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้ของตัวเอง หวังว่าเธอจะสามารถเก็บสถานะของตัวเองไว้เป็นความลับ