ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 834

สุดท้ายเยี่ยซือเจวี๋ยก็เอียงหัวของมู่ซย่ามาพิงบนไหล่ของตัวเองและปล่อยให้เธอร้องไห้บนเสื้อผ้าของเขา

อันที่จริงเขาเป็นคนบ้าสะอาด ใครจะไปกล้าทำเสื้อผ้าของเขาเปื้อนกันก่อน? แต่ตอนนี้เขาเริ่มปล่อยให้มู่ซย่าร้องไห้บนไหล่ของเขา

น้ำตาเอยน้ำมูกเอยเขาก็ไม่สนใจ ดูเหมือนความบ้าสะอาดของเขาจะรักษาหายแล้ว

ตอนแรกมู่ซย่าแค่ร้องไห้อย่างเงียบๆ จากนั้นก็กลายเป็นเสียงสะอื้น และในที่สุดไม่รู้ทำไมก็ร้องไห้อย่างสุดเสียง

ความกดดัน ความสิ้นหวัง ความตื่นตระหนก และอารมณ์อื่นๆ ได้ถูกปลดปล่อยออกมาทั้งหมดในขณะนี้

หลายคนถามเธอถึงหลักเกณฑ์ในการเลือกคู่ของเธอ แต่จริงๆ แล้วสิ่งที่เธอต้องการนั้นเรียบง่ายมาก ขอแค่คนที่สามารถพิงไหล่ร้องไห้อย่างสบายใจ คนที่ไม่กลัวที่จะให้อีกฝ่ายเห็นด้านที่อ่อนแอลำบากแค่นั้น

หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดมู่ซย่าก็สงบลง

“ยังไม่กินข้าวเที่ยงใช่ไหม?” เยี่ยซือเจวี๋ยเช็ดน้ำตาของเธอด้วยปลายนิ้วและถามเบาๆ ว่า “อยากกินอะไร”

"อยากไปร้านอาหารหว่านเย่ว์"

“โอเค ตามใจเธอทุกอย่าง”

ระหว่างทางไปร้านอาหารหว่านเย่ว์ มู่ซย่าถามถึงเรื่องมู่ซินเย่ว์

“พวกเขาเจอใครน่าสงสัยบนเครื่องบินไหม?”

เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้าและพูดว่า "อืม ฉันกำลังจะบอกเธอ พวกเขาเจอคนสองคนที่อาจจะสวมหน้ากากผิวมนุษย์และพวกเขาก็ตามติดสองคนนั้นแล้ว มีข่าวเมื่อไหร่ฉันจะบอกเธอทันที"

“อืม” มู่ซย่าพยักหน้า มือทั้งสองข้างกำหมัดโดยไม่รู้ตัว

...

อีกฝั่ง

มู่ชิงชิงดูการพิจารณาคดีของซือถูไห่ทางออนไลน์ด้วย

หลังจากได้ยินคำสารภาพของมู่ซย่าว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของซือถูไห่ แววตาของเธอฉายแววดูถูกเหยียดหยาม

ปรากฏว่ามู่ซย่าเป็นแค่ลูกชู้ที่มู่หว่านเย่ว์มีกับบุคคลที่สาม?

เธอนึกว่ามู่ซย่าจะสูงส่งหยิ่งทะนงซะอีก! ไม่รู้จริงๆ ว่าตาของเยี่ยซือเจวี๋ยมีอะไรผิดปกติ ถึงตกหลุมรักหญิงสาวต่ำต้อยคนนี้ได้

เธอเดินไปข้างหน้าด้วยใบหน้าบูดบึ้งและพูดว่า "โอวหยางโม่ ได้โปรดเข้าใจด้วย ว่านายตกลงจะแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรกเอง!"

“ฉันถูกเธอบังคับ” โอวหยางโม่กัดฟัน

อารมณ์ที่ดีๆ ของมู่ชิงชิงถูกทำลายโดยคำพูดเหล่านี้

เธอดึงเก้าอี้ออกมาและนั่งลงตรงหน้าโอวหยางโม่ และพูดด้วยอารมณ์ที่มั่นคง "วันนี้ฉันไม่ได้มาหาเรื่อง ที่บ้านมีงานเลี้ยงอาหารค่ำกับตระกูลคืนนี้ นายต้องไปกับฉัน"

"กลางคืนมีเรียนทบทวนเอง ฉันไม่มีเวลา" โอหยางโม่ปฏิเสธโดยตรง

"ก็ได้" มู่ชิงชิงพยักหน้า "นายไม่ไปก็ได้ แต่ฉันรับประกันได้ว่าถ้าวันนี้นายไม่ให้ความร่วมมือฉันดีๆ พรุ่งนี้ทั้งโรงเรียนจะได้รู้ว่า นายในฐานะครูตกหลุมรักนักเรียนของตัวเอง และนักเรียนคนนั้น ยังเป็นลูกชู้ที่เกิดจากแม่นังนั้นกับมือที่สาม!”

“มู่ชิงชิง!” โอวหยางโม่ตบโต๊ะและลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

มู่ชิงชิงมองสีหน้าของโอวหยางโม่ ในใจก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น

แต่ทั้งคู่ไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนคนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง