ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 848

จวินหรงเซวียนได้ยินเช่นนั้น สุดท้ายในใจที่อารมณ์มั่นคงก็เริ่มมีการสั่นไหว

เขามองโอวหยางโม่ด้วยสีหน้าที่เย็นชา

ผู้ชายในครอบครัวของตระกูลจวิน ทุกคนเกิดในค่ายทหารตั้งแต่ยังเด็ก เลือดของทหารอยู่ในกระดูกของพวกเขา สายตานั้นเมื่อมองไป โอวหยางโม่ก็รู้สึกสันหลังเย็นวาบขึ้นมา

“คุณ…”

ตอนที่โอวหยางโม่จะเอ่ยปากพูด ก็ถูกจวินหรงเซวียนพูดขัด

“ผมไม่ได้ทุจริต เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องถ่อมตัว ที่ผมให้ฟางอีหังหยุดพูด แต่แค่ไม่อยากให้เค้าหัวเสียเพราะครูแบบคุณ”

“ครูแบบฉัน ?” โอวหยางโม่โมโหจนขำ และพูดถาม “ครูแบบฉันมันเป็นครูยังไง ?”

จวินหรงเซวียนยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา และพูดว่า “ก็เป็นครูที่ไม่ได้รับแม้แต่ใบเรียนปริญญาจบ”

จู่ๆ สีหน้าโอวหยางโม่ก็เปลี่ยนไปมาก เขารู้สึกแค่ว่านักเรียนทั้งห้องกำลังมองเขาด้วยสายตาที่ดูถูกและแปลกประหลาด

นี่เป็นความลับก้นบึ้งลึกในใจที่โอวหยางโม่ไม่อยากให้ใครรู้มากที่สุด โดยเฉพาะนักเรียนของเรา

“จวินหรงเซวียน ! เธอเลิกพูดจาซี้ซ้ัว ! เธอรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ! อย่ามารบกวนเวลาฉันสอน ไม่งั้นฉันจะให้ ผอ. ลงโทษเธอ !”

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ถึงตอนนี้ครูจะอยากให้ผมอยู่ที่นี่ ผมก็ไม่อยากอยู่ คุณนั่นแหละ อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน ! ฟางอีหัง ไปกัน !” จวินหรงเซวียนคว้าฟางอีหังที่คอเสื้อด้านหลังแล้วเดินออกไป

ฟางอีหังยังไม่ทันตั้งตัว โดนถูกจวินหรงเซวียนลากซะโซเซ

เธอรีบยืนขึ้นดีๆ และเดินออกไปข้างนอกกับจวินหรงเซวียนเอง

ในห้องมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมาเบาๆ

“ที่จวินหรงเซวียนหมายความว่าไง ? อาจารย์โอวหยางไม่ได้รับประกาศนียบัตรจากมหาวิทยาลัยอังกฤษงั้นเหรอ ?”

ฟางอีหังเดินตามไปอย่างรวดเร็ว และถามด้วยความสงสัย “หรงเซวียนที่นายพูดในห้องเรียนเมื่อกี้หมายความว่าไงเหรอ ?”

จวินหรงเซวียนก็ไม่ปิดบัง พูดตรงๆ “สองวันก่อนฉันกลับไปที่บ้าน บังเอิญว่าที่บ้านมีแขกที่รุ่นเดียวกับโอวหยางโม่มา เขาพูดกับฉันว่า เพราะโอวหยางโม่สอบจบไม่ผ่าน ก็เลยได้แค่ใบรับรองสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ แต่ไม่ได้รับใบรับรองการสำเร็จการศึกษาและใบรับรองคุณวุฒิครูของมหาวิทยาลัยอังกฤษที่สถาบันการศึกษามอบให้"

“โอ้โห ! ที่แท้โอวหยางโม่เองที่เป็นนักเรียนที่เรียนไม่เก่งเหรอเนี่ย ?”

จวินหรงเซวียนส่ายๆ หน้าและพูดว่า “พูดแบบนี้ก็ไม่ถูก การสอบจบการศึกษามีการสอบภาคปฏิบัติด้วย หมายความว่า ในระหว่างการฝึกงานในปีสุดท้าย พวกเขาต้องสอนนักเรียนอย่างน้อยสามคนให้สอบเข้ามหาวิทยาลัยในอังกฤษได้ แต่โอวหยางโม่กลับทำให้สอบติดแค่คนเดียว ดังนั้นเขาจึงสอบตกไปโดยธรรมชาติ "

จวินหรงเซวียนพยักๆ หน้า “มิน่าล่ะที่โอวหยางโม่อยากให้พวกเราไปสอบที่มหาวิทยาลัยอังกฤษขนาดนั้น”

“อืม ยิ่งไปกว่านั้น ลูกค้าคนนั้นยังบอกฉันว่า สิ้นเดือนนี้มหาวิทยาลัยอังกฤษจะมีการสอบการรับนักศึกษาเข้าเรียนก่อนกำหนด โรงเรียนของเรามีทั้งหมดหกรายชื่อ โดยห้ารายชื่อให้ห้องเตรียมอุดมศึกษาของพวกเรา อีกหนึ่งรายชื่อถูกกำหนดให้อยู่ในชั้นเรียนธรรมดา แต่จะต้องเป็นที่หนึ่งในการสอบรายเดือนจึงจะเข้าร่วมได้ "

ฟางอีหังมองจวินหรงเซวียน จู่ๆ ก็เดาออกว่าจวินหรงเซวียนคิดจะทำอะไร