ฟางอีหังพูดโพล่งออกมา “นายอยากได้โควตาของห้องเรียนธรรมดา ถ้างั้นหลังจากที่นายสอบเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษ นายก็จะไม่ถูกนับว่าเป็นนักเรียนที่โอวหยางโม่พาเข้ามาอีกต่อไป”
จวินหรงเซวียนพยักหน้า และ ภายในดวงตาของเขาก็มีร่องรอยความเย็นชาพาดผ่าน
“เดิมทีฉันคิดว่าถึงยังไงถ้าจะเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษแล้ว ถึงจะต้องอดทนก็ต้องทำ แต่ว่าวันนี้…จู่ ๆ ฉันก็ไม่คิดจะอดทนอีกแล้ว”
จวินหรงเซวียนพยักหน้าแรง ๆ ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่า “ไม่แปลกใจเลยที่นายบอกว่าอย่ามาเสียดายกับโอวหยางโม่”
จวินหรงเซวียนเม้มริมฝีปากแล้วพูดกับฟางอีหัง “ไปเถอะ กลับห้องนอนไปเก็บของ เดี๋ยวฉันจะต้องกลับบ้าน และยังต้องให้ตาเฒ่าเอาฉันย้ายออกจากชั้นเรียนเตรียมความพร้อมในการเข้าเรียนหลักสูตรปริญญาตรีอีก”
“ได้ ได้ ฉันเองก็จะไปห้องเรียนธรรมดา ตัวฉันพอกับโอวหยางโม่มาตั้งนานแล้วล่ะ ถ้าหากนายและลูกพี่ไม่ได้อยู่ที่คลาสนี้ ฉันก็ไม่อยากถูกทิ้งไว้ที่นี่คนเดียวอีก !”
พอพูดถึงมู่ซย่า จวินหรงเซวียนก็ครุ่นคิดอยู่สักพักและตัดสินใจนำเรื่องนี้ไปบอกกับมู่ซย่า
อีกทางด้านหนึ่ง
มู่ซย่าเพิ่งเตรียมยาบำรุงให้กับแม่ของโต้วจื่อ และเตรียมที่จะนำมาให้เธอ
หลังจากที่ได้รับสายของจวินหรงเซวียน เธอก็เงียบไปชั่วครู่แล้วตอบว่า “เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ”
น้ำเสียงของจวินหรงเซวียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ที่แท้เธอก็รู้มาตั้งนานแล้ว แต่ยังอดทนมาถึงตอนนี้ ?”
“ฉันเป็นคนที่ไม่ได้มีข้อได้เปรียบอะไรเมื่อเทียบกับคนอื่น ข้อดีเพียงอย่างเดียวคือการมีความอดทน สำหรับคนที่ไม่ได้สนใจ ฉันก็ไม่สนใจหรอกว่าจะต้องกระโดดโลดเต้นไปทั่วแค่ไหน”
“งั้น…เธออยากย้ายไปห้องเรียนธรรมดากับพวกเราไหม ?”
“ไม่ล่ะ” มู่ซย่ามองไปที่ท้องฟ้าที่อยู่ไม่ไกลแล้วพูดว่า “รอหลังจากที่ฉันค้นพบสิ่งที่ตัวเองกำลังตามหาเจอ ฉันก็จะออกจากมหาวิทยาลัยจิงตูแล้ว ไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะอยู่ห้องเรียนไหน ยิ่งไปกว่านั้นเหอเถียนเองก็ยังอยู่ในชั้นเรียนเตรียมความพร้อมในการเข้าเรียนหลักสูตรปริญญาตรีด้วย"
“เอาเถอะ งั้นฉันวางสายก่อนนะ ถ้าเธออยากกลับมาล่ะก็ พรุ่งนี้ก็อย่าลืมมาสอบล่ะ มาช่วยฉันตบหน้าโอวหย่างโม่หน่อย”
มู่ซย่ายิ้มออกมาน้อย ๆ และตอบออกมา “ฉันจะพยายามรีบไปนะ”
หลังจากวางสาย มู่ซย่าก็ได้ยินเสียงประตูที่ถูกเปิดออก
เธอหันกลับไปมองก็เห็นว่าเป็นเยี่ยซือเจวี๋ยที่เพิ่งกลับมา
เธอถามออกไปอย่างสงสัย “ทำไมเลิกงานเร็วล่ะ ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....