ลมหายใจของเยี่ยซือเจวี๋ยหายใจออกมานั้นทั้งชื้นและร้อน ลมหายใจกระทบเข้าที่หูของเธอ ทำให้มู่ซย่ารู้สึกขนลุกในทันที
เธออดไม่ได้ที่จะเกาหู แต่ทันทีที่เธอปล่อยคอของเยี่ยซือเจวี๋ย ตัวก็จะเอนไปด้านหลัง
เธอทำอะไรไม่ได้ นอกจากรีบเอามือกอดคอของเยี่ยซือเจวี๋ยอีกครั้ง
เยี่ยซือเจวี๋ยหัวเราะออกมาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าไม่ตอบอะไรจะถือว่าเธอยอมแล้วนะ คุณหมอมู่ซย่า”
ในขณะที่เขาพูดก็จับมือของมู่ซย่าแน่น กอดเธอไว้และอุ้มพาเธอขึ้นไปชั้นบนอย่างมั่นคง
ในมือของมู่ซย่าที่กำกันแน่นจนมีเหงื่อชื้นผุดขึ้นมา
ในชั่วพริบตาเธอถูกเยี่ยซือเจวี๋ยพาไปที่เตียงใหญ่ในห้องของเขา
เนื่องจากเป็นห้องนอนใหญ่เตียงในห้องของเขาจึงใหญ่กว่าของเธอเสียอีก เตียงสไตล์สีดำเข้มปูด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวทำให้รู้สึกถึงการปะทะกันของสีที่รุนแรง
มู่ซย่าถูกเยี่ยซือเจวี๋ยวางลงบนเตียงเบา ๆ เตียงนั้นนุ่นมาก แต่เมื่อมู่ซย่านอนลงก็มีความหดหู่ใจปรากฏขึ้น
“ฉันไปอาบน้ำนะ” ในขณะที่เยี่ยซือเจวี๋ยพูดก็โน้มตัวไปกดจูบที่ริมฝีปากของมู่ซย่าและพูดว่า “รอฉันสองนาที”
มู่ซย่ากัดริมฝีปากและพยักหน้า
เธอรู้สึกประหม่ามาก ๆ
เรื่องแบบนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ประหม่าหรอก ตัวเธอเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
ทันทีที่เยี่ยซือเจวี๋ยเข้าไปในห้องน้ำ ตัวของมู่ซย่าก็ดึงผ้าห่มสีขาวมาห่อตัวเองไว้ให้แน่น
เธอมองไปยังห้องน้ำที่มีไอน้ำร้อนระอุอย่างกระวนกระวาย และมองไปทั่วทุกที่โดยไม่สนใจอะไรเป็นพิเศษ
ทำยังไงดี ?
ตอนนี้เธอต้องเตรียมตัวอะไร ?
มู่ซย่าค้นหาในสมองอย่างละเอียด แต่ว่าความรู้ด้านนี้นั้นเธอกลับไม่รู้อะไรเลย
เธอเป็นคนที่ไร้เดียงสาจริง ๆ
บ้าเอ้ย !
มู่ซย่ารู้สึกรำคาญอยู่กับตัวเอง ในขณะเดียวกันเสียงน้ำในห้องน้ำก็หยุดลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....