ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 862

“ติ๊ด…”

เสียงแหลมที่ลากยาวนี้เมื่อดังขึ้นในห้องฉุกเฉินที่เงียบเชียบนี้ทำให้แสบแก้วหูเป็นพิเศษ

“นี่ นี่มันอะไรกัน เฮ่าเซวียน เฮ่าเซวียน แกจะให้ผู้เฒ่าหัวขาวอย่างฉันส่งผมขาวอย่างแกเหรอ”

ท่านจวินยกขาขึ้นเตรียมจะเดินไปข้างหน้า

แต่เดินได้ก้าวเดียว ก็รู้สึกถึงสายตาที่เด็ดเดี่ยวของมู่ซย่ามองมา

ความหมายของสายตานั้นเหมือนจะบอกว่า ลองเดินเข้ามาดูสิ

ครึ่งชีวิตของการเป็นหารของท่านจวิน แต่ถูกมู่ซย่าสะกดให้อยู่หมัด ณ บัดดล

“นายท่านจวิน ท่านวางใจได้ มู่ซย่าไม่ปล่อยให้เฮ่าเซวียนเป็นอะไรหรอกครับ ผมขอรับรองด้วยเกียรติของผม

เยี่ยซือเจวี๋ยเมื่อเอาหุ่นยนต์กระตุ้นไฟฟ้าหัวใจให้มู่ซย่าแล้ว จึงเดินถอยออกมายืนเคียงข้างท่านจวิน

เรื่องการแพทย์เขาไม่รู้เรื่อง เพราะฉะนั้นเขาจะไม่รบกวนการทำงานของมู่ซย่าและจะไม่ให้คนอื่นเข้าไปยุ่งด้วย

ท่านจวินพยักหน้าอย่างหนักหน่วง และเหงื่อก็ไหลลงตามหน้าผากตลอด

เขามีหลานสองคน แต่เมื่อเทียบกับจวินหยงเซวียนหลานคนนี้ไปเรียนหนังสือที่ต่างประเทศตั้งแต่เล็ก ส่วยจวินเฮ่าเซวียนอยู่และโตกับเขาในกองทัพ จึงเป็นหลานชายหัวแก้วหัวแหวนของเขา

หากจวินเฮ่าเซวียนเป็นอะไรไป เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาคงทนอยู่ได้อีกไม่นาน

เรื่องฆ่าคนในสนามรบเขาทำมาเยอะ แต่เรื่องช่วยคนเขาหมดหนทางจริงๆ

ทั้งหมดทั้งปวง…ต้องอาศัยสาวน้อยคนนี้แหละ

ท่านจวินเงยหน้ามองไปด้านหน้า เห็นแต่สีหน้าเคร่งเครียดของมู่ซย่า ขณะที่เธอกับผู้ช่วยแพทย์ง่วนอยู่กับการใส่เครื่องดังกล่าว

เขาไม่เคยเอาเรื่องใหญ่ขนาดนี้มอบหมายให้กับหญิงสาวอายุน้อยคนหนึ่งทำ

อาจเป็นเพราะว่าเด็กสาวคนนี้ใจเด็ดกว่าเขามาก สายตาของเธอสามารถสยบเขาได้ เธอต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่

……

เวลาแต่ละวินาทีแต่ละนาทีผ่านไป

หลังจากเสียงของมู่ชิงชิงจบลง ท่านจวินที่ยืนงงอยู่นั้นเริ่มได้สติ

ท่านจวินที่ร้อนรน คว้าไม้เท้าชูขึ้นเตรียมจะฟาดไปที่หัวของมู่ซย่า

สาวน้อยคนนี้เป็นคนฆ่าหลายชายคนโตของเขา

“ฉันจะให้เธอชดใช้ด้วยชีวิต…”

แต่ไม้เท้าของท่านจวินเพิ่งชูขึ้น ก็มีมือที่แข็งแรงมาจับไม้เท้านั้นไว้

“นายท่านจวิน มู่ซย่าเป็นคนของผม หากไม่ได้การอนุญาตจากผมห้ามใครแตะต้องตัวเธอเด็ดขาด ท่านก็ไม่ได้”

“แก…” ท่านจวินที่ใจร้อนเกือบจะกระโดดขึ้นมา

ขณะนี้ เสียงของมู่ซย่าดังขึ้นทันใด “พวกคุณทำอะไรกัน การผ่าตัดสำเร็จเสร็จสิ้นไปด้วยดีแล้วไม่ใช่เหรอ”

ท่านจวินตะลึง ถามอย่างงุนงง “เธอว่าอะไรนะ เฮ่าเซวียนยังไม่ตาย”