ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 874

พอคำนี้ถูกพูดออกมา เพื่อนนักเรียนคนอื่นๆก็ทยอยสนทนากัน

“ก็ใช่นะสิ! ทำไมเธอไม่สำรวจตัวเองดูหน่อย?”

“ถูกต้องๆ จะยินยอมไม่ยินยอมคุยเรื่องการแก้โจทย์นั่นมันเป็นสิทธิของมู่ซย่าไม่ใช่เหรอ? กู้หว่านหว่านนี่ถือเป็นการลักพาตัวทางคุณธรรมหรือเปล่า?”

“ถ้าฉันเป็นมู่ซย่านะ แล้วกู้หว่านหว่านทำเรื่องพวกนั้นกับฉัน ฉันจะสาดน้ำกรดใส่เธอโดยตรงเลย!”

ตอนที่เพื่อนนักเรียนคุยกันเรื่องพวกนี้ พูดโดยไม่ได้หลบกู้หว่านหว่านในการพูด เพราะฉะนั้นกู้หว่านหว่านได้ยินทุกคำพูดไม่มีตกหล่น

เธอโกรธมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว ไม่รู้จะทำยังไงกับมู่ซย่า

เธอสัญญากับตัวเองว่า ครั้งนี้จะต้องสอบให้ได้ที่หนึ่งของห้อง

มู่ซย่ากลับมาแล้วจะยังไง? ขาดสอบไปหนึ่งวิชา ยกเว้นเธอจะสอบวิชาอื่นให้ได้คะแนนเกินหนึ่งร้อยสามสิบคะแนนถึงจะสามารถทดแทนคะแนนที่ขาดสอบวิชาภาษาศาสตร์ไปได้ มู่ซย่ายังไงก็จะสอบแซงเธอไม่ได้แน่นอน

และในเวลานั้น โอวหยางโม่หอบข้อสอบเข้ามา

ขณะเดียวกันคนที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกันกับโอวหยางโม่คือผู้อำนวยการพาน

โอวหยางโม่มองไปก็เห็นมู่ซย่า สายตาของเขาหยุดนิ่งไปซักสองวินาที ถ้าไม่มีผู้อำนวยการพานอยู่ข้างหลัง เขาคงจะเชิญมู่ซย่าออกไปแล้ว

คนที่ไม่มาเรียนหนึ่งอาทิตย์ เป็นนักเรียนที่แม้กระทั่งการสอบคาบแรกก็ไม่เข้าสอบ เขาจะเอานักเรียนแบบนี้ไว้ในห้องทำไมกัน?

โอวหยางโม่อดทนไว้ สุดท้ายจึงพยายามทำเป็นมองไม่เห็นมู่ซย่า หอบข้อสอบเดินขึ้นไปที่แท่นเวทีแล้วพูดว่า “นักเรียน การสอบครั้งนี้ยังมีความหมายพิเศษสำหรับพวกเธอด้วย แต่เพื่อเป็นการไม่กระทบต่อจิตใจของพวกเธอระหว่างการสอบ พวกเธอสอบเสร็จแล้วอาจารย์จะแจ้งอีกทีหนึ่ง”

โอวหยางโม่หยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า “ผู้อำนวยการจับตามองการสอบครั้งนี้ของห้องเตรียมความพร้อมก่อนการเรียนมาก เพราะฉะนั้นจึงมาเป็นผู้คุมสอบกรณีพิเศษด้วย หวังว่าระหว่างการสอบพวกเธอจะสนใจแต่ข้อสอบของตัวเอง อย่าทำให้ผู้อำนวยการเสียแรงที่เชื่อมั่นในห้องเตรียมความพร้อมก่อนเข้าเรียนของพวกเรา เอาละ ตอนนี้เริ่มทำข้อสอบได้ ทุกคนกลับไปที่นั่งที่นั่งของตัวเองแล้วกลับโต๊ะเป็นอีกฝั่งหนึ่ง”

เสียงการเคลื่อนย้ายโต๊ะดังอยู่ครู่หนึ่ง ในห้องเรียนก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

“คาบนี้เป็นการสอบวิชาคณิต พรุ่งนี้เช้าสอบวิชาภาษาอังกฤษในมหาวิทยาลัย ตอนกลางวันเป็นการสอบวิชาฟิสิกส์และวิชาเคมีรวมไว้ด้วยกัน

ในขณะที่พูดไปก็แจกข้อสอบกับผู้อำนวยการพานไป

บังเอิญมากที่โอวหยางโม่ต้องแจกมู่ซย่าพอดีจึงใช้เสียงต่ำตักเตือนว่า “ถ้าเธอไม่มีความคิดที่จะเรียนหนังสือ ทำไมไม่ฟูบอยู่บนโต๊ะนอนหลับไปจะได้ไม่รบกวนคนอื่น หรือไม่ก็ใช้โอกาสตอนนี้ที่ยังไม่เริ่มสอบเดินออกไปซะ”

มู่ซย่ามองโอวหยางโม่อย่างลึกซึ้ง เธอเปิดปากกำลังจะพูด แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา หยิบข้อสอบมาก็เริ่มเขียนชื่อลงไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน