ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 873

“ฮู้___” กู้หว่านหว่านถอนหายใจเฮือกใหญ่

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเพื่อนนักเรียนข้างหลังสองคนกำลังคุยกัน

“ฉันจะบ้าตาย ข้อสอบภาษาศาสตร์รอบนี้ยากมากเลย นี่เป็นข้อสอบภาษาศาสตร์ที่ยากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา นี่ไม่ใช่ข้อสอบวิชาภาษาศาสตร์แล้ว นี่มันข้อสอบปรัชญาชัดๆเลย!”

“ก็ใช่นะสิ ข้อสอบแบบปรนัยข้างหน้ายังโอเคอยู่ แต่หัวข้อข้างหลังนั้นไม่ใช่คนแล้ว! การอ่านและทำความเข้าใจกับตัวหนังสือเหล่านั้น ฉันอ่านออกทุกตัวอักษร แต่พอมาคำมารวมกันแล้วกลับไม่เข้าใจความหมายเลย ฉันกลัวการอ่านทำความเข้าใจแบบนี้มากที่สุด”

“หมดกัน การสอบภาษาศาสตร์รอบนี้ สอบได้แค่ประมาณเจ็ดสิบคะแนนฉันก็กราบขอบคุณฟ้าเทวดาแล้ว”

พอกู้หว่านหว่านได้ยินคำพูดเหล่านี้ ในใจก็รู้สึกโล่งอกขึ้น

ถูกแล้ว ข้อสอบครั้งนี้ยากมาก เธอทำคะแนนได้ไม่สูง แต่นั่นก็แปลว่าเพื่อนนักเรียนคนอื่นก็ทำได้คะแนนไม่สูงด้วยเช่นกัน

ตำแหน่งที่หนึ่งในห้องของเธอน่าจะยังมั่นคงอยู่

ใบหน้าของกู้หว่านหว่านก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง

แต่พอถึงการสอบช่วงบ่าย กู้หว่านหว่านก็จะยิ้มไม่ออกแล้ว

เธอยืนทื่อๆอยู่ที่หน้าประตูห้องสอบ มองดูเหอเถียนกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ในใจก็เกิดอาการตื่นกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

นี่มันมู่ซย่านี่

เธอมาแล้ว...

“ไม่เป็นไรน้า เถียนเถียนของพวกเราฉลาดอยู่แล้ว อีกสี่วิชาจะต้องทำได้ดีมากแน่นอน” มู่ซย่าขยี้สมองของเหอเถียนด้วยความทะนุถนอมแล้วพูดว่า “ข้อสอบยากก็ไม่ต้องกลัว เธอแค่คิดว่า เธอยาก คนอื่นก็ยากเหมือนกัน คิดแบบนี้ก็จะทำให้จิตใจสงบขึ้นในการทำข้อสอบ”

เหอเถียนพยักหน้า

หลักการนี้เธอก็รู้ดี แต่เธอก็รู้สึกอ่อนแออยู่ดี ข้อสอบวิชาภาษาศาสตร์ตอนเช้านั้นยากจริงจนทำให้เธอกลัวแล้ว

แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไร พอได้ยินคำปลอบใจของมู่ซย่าแล้ว ความมั่นใจของเธอก็กลับมาอีกครั้ง

อาจจะเป็นเพราะว่า ตัวมู่ซย่านั้นมีความสามารถในการปลอบใจคนได้เก่งมาก

เธอคิดไม่ถึงว่ามู่ซย่าจะไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้ ถึงขนาดไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดเลย

กู้หว่านหว่านกัดฟันด้วยความแค้นเคือง ทนไม่ไหวจึงเรียกมู่ซย่าให้หยุด “มู่ซย่า!”

มู่ซย่าหยุดการก้าวเดิน เหมือนกำลังรอเธอพูดต่อ

กู้หว่านหว่านสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “เธอแสดงกริยาแบบนี้กับเพื่อนร่วมห้องของเธอเหรอ?”

มู่ซย่าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้มแล้วหันศีรษะมองไปทางกู้หว่านหว่าน

“เธอลองดูว่าฉันใช้กิริยาแบบนี้กับคนอื่นหรือเปล่า? กู้หว่านหว่าน เธอไม่ใช่เพื่อนของฉัน”

ขณะที่เธอพูดก็ไม่ได้สนใจกู้หว่านหว่านอีก นั่งลงที่โต๊ะของตัวเองปิดตาพักเหนื่อยอย่างสงบ

กู้หว่านหว่านโกรธจนตัวสั่น กำลังจะตอบกลับมู่ซย่าว่านี่มันหมายความว่ายังไง ก็ได้ยินผู้ชายร่วมโต๊ะของเธอพูดว่า___

“กู้หว่านหว่าน เธอไม่ต้องแสดงความบ้าแล้ว มีเวลาทำไมไม่เอาเวลาทบทวนบทเรียนดีๆ ลูกพี่ใหญ่กลับมาแล้ว เธอก็ต้องสู้ๆหน่อยนะ”