ฟางเย่ว์เป็นคนแรกที่เดินพุ่งเข้ามาทักทาย
“เทพธิดา! เธอก็มาออกซุ้มขายของกับเขาด้วยเหรอ? พวกเรายังคิดว่าเธอไปเตรียมตัวสำหรับตอบโจทย์อาจารย์โอวหยางโม่ซะอีก”
มู่ซย่ายักไหล่พูดว่า “ยังไงก็เดาไม่ออกอยู่แล้วว่าเขาจะออกโจทย์อะไร ก็เลยเตรียมตัวอะไรไม่ได้ นายกินข้าวเที่ยงหรือยัง?จะซื้อเกี๊ยวชิมดูสักหน่อยไหม?กล่องละห้าสิบ”
“ห้าสิบ? แพงเกินไปหรือเปล่า”
อีกด้านหนึ่งทางมู่ซย่านั้นกำลังหั่นขิงอย่างชำนาญ อีกด้านก็พูดว่า “วางใจเถอะ ห้าสิบซื้อแล้วจะไม่เสียดายแน่นอน นายกินหมดแล้วหนึ่งจานจะต้องซื้อจานที่สองเพิ่มอีกแน่นอน”
“มีความมั่นใจขนาดนั้นเลย?”
“อื้มหือ ฉันมั่นใจในทักษะการทำอาหารของตัวเองมากกว่าทักษะทางการเรียนซะอีกนะ”
พอพูดจบ ฟางเย่ว์ก็ยื่นแบ๊งค์หนึ่งร้อยหยวนให้อย่างไม่ลังเล “ฉันเอาชุดหนึ่ง!”
มู่ซย่ายิ้มแล้วหมุนหน้ามองไปทางเสียวเป่ย “เสียวเป่ย เตรียมจานไว้”
“ได้เลย!” เสียวเป่ยรีบหยิบจานและตะเกียบมาหนึ่งชุดด้วยความเร็ว
นี่เป็นคำสั่งซื้อชุดแรกในธุรกิจของพวกเขา เสียวเป่ยตื่นเต้นมากกว่าหน้าที่ที่ต้องมีการเสี่ยงตายครั้งแรกซะอีก บนหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ
แต่กลับกันทางด้านมู่ซย่าดูนิ่งเฉยมาก
เธอใส่วัตถุดิบที่สับไว้แล้ววางลงไปในจาน จากนั้นก็เช็ดๆมือแล้วคนหม้อกระทะอันใหญ่อยู่ครู่นึง
พอคนเสร็จ เกี๊ยวที่ขาวๆอวบๆก็ถูกกลับด้านขึ้นมาด้วย หน้าตาดูน่ารัก แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง เหมือนกับเด็กๆกำลังว่ายน้ำอยู่ในสระอย่างครึกครื้น
ฟางเย่ว์มองแล้วมองอีก เกี๊ยวนี้เขาตั้งหน้าตั้งตารอกินมากกว่าเกี๊ยวในชีวิตประจำวันทั่วไปมาก
“พอมันลอยขึ้นก็ถือว่าสุกแล้วใช่ไหม?” ฟางเย่ว์ถาม
มู่ซย่าส่ายหัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....
แม้งเอ้ยอ่านไม่ได้...
ลองอีกบัญชีอีเมลอีกอีเมลหนึ่งก็ยังอ่านไม่ได้ กูเสียเงินไป2รอบกูจะบ้าไอเหี้ย....
เป็นเหี้ยไรถึงอ่านไม่ได้กูโมโหจะบ้าอยู่แล้วเติมเหรียญแล้วอ่านไม่ได้อ้ะ กูเสียเงินนะ ยืนยันอีเมลก็ยืนยันไม่ได้....
Why can't I unlock the episode?...
ทำไมอ่านไม่ได้ทั้งๆที่ก็เติมเหรียญแล้ว...
เมื่อไหร่จะมาปลดล็อคให้อ่านฟรีคะ🥹...
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...