ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 970

โอวหยางโม่พูดต่อ "ฉันไม่ได้จำกัดเสรีภาพของเธอในการเลือกคบเพื่อน ฉันแค่หวังดีเตือนเธอ คบคนพาลพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บณฑิตพาไปหาผล เป็นเพื่อนกับมู่ซย่าก็ไม่ได้มีข้อดีเลย”

สำหรับนักเรียนที่เชื่อฟังอย่างเหอเถียนนั้น เขาคิดว่าถ้าเขาเตือนแค่สองสามคำเหอเถียนก็คงจะรู้ว่าต้องทำยังไง

แต่ว่า...

“มันไม่ใช่แบบนี้นะ!” เหอเถียนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าปกติหลายเท่า “ครูโอวหยาง คุณเข้าใจผิดแล้ว ถ้ามู่ซย่าไม่ได้ช่วยฉัน ฉันอาจจะไม่ได้อันดับที่หกด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอช่วยฉันทุกอย่าง เธอไม่เคยรั้งฉันไว้เลย ตรงกันข้าม เป็นฉันเองที่ทำให้เธอลำบาก อีกอย่างเธอโกงหรือไม่ฉันเป็นคนที่รู้ดีที่สุด และฉันสามารถรับประกันได้เลยว่าเธอไม่มีวันโกงเป็นอันขาด!”

ใบหน้าของเหอเถียนแดงก่ำ

โอวหยางโม่มองเหอเถียนด้วยความประหลาดใจ ปกติแล้วเธอพูดเบากว่ายุงด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าทำไมนักเรียนคนนี้จู่ๆถึงมีท่าทีที่เปลี่ยนไป

เธอต้องติดมาจากมู่ซย่าแน่ๆ!

สิ่งดีๆนั้นเรียนรู้ยาก แต่เรื่องไม่ดีนั้นเรียนรู้ได้ทันที

โอวหยางโม่พูดด้วยใบหน้าเย็นชา "ดูเหมือนว่าเธอจะถูกปิดบังนะ ลองใช้สมองเธอคิดดูสิ คนที่ขาดเรียนห้าวันต่อสัปดาห์แบบนั้นจะได้คะแนนเต็มจากการสอบทั้งสี่ครั้งได้หรือไงกัน?"

เหอเถียนกำหมัดแน่นแล้วพูดว่า "แต่เธอทำได้!"

“เหอเถียน!” โอวหยางโม่ก็ขึ้นเสียงสูงและพูดว่า “ตอนนี้กำลังถกเถียงกับฉันอยู่ แต่เธอก็ไม่ฟัง รอตอนที่ฉันถามคำถามเธอก่อนเถอะ เดี๋ยวก็รู้ว่าจริงๆแล้วเธอจะได้ระดับไหน”

เหอเถียนกัดฟัน และได้ยินโอวหยางโม่พูดเบาๆว่า "ครั้งนี้จำนวนผู้สมัครของเรามีแค่ห้าอันดับ และเธอเป็นคนที่หก ถ้ามู่ซย่าตอบคำถามของฉันไม่ได้ ก็แปลว่าเธอโกงแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น อันดับนั้นก็กลายเป็นของเธอ เธอควรที่จะอยู่ข้างฉันถึงจะถูกนะ”

เหอเถียนผงะไปครู่หนึ่ง สายตามองไปที่โอวหยางโม่ด้วยท่าทางแปลก ๆ

"ครูโอวหยาง คุณจะเอาแบบนี้ใช่ไหม?"