ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 971

"โอ้?" มู่ซย่าไม่ได้โกรธเลย แต่เลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "แล้วคุณล่ะ? คนอย่างคุณที่วางยานักเรียนของตัวเอง คนที่ทำเรื่องที่น่ารังเกียจมีคุณสมบัติที่จะเข้าเป็นครูที่มหาวิทยาลัยอังกฤษเหรอ? เกรงว่าไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเป็นครูด้วยซ้ำ!"

“เธอ...” โอวหยางโม่โกรธมากจนเส้นเลือดบนหน้าผากของเขากระตุก แต่เขากลับไม่สามารถโต้แย้งได้

แม้ว่าเรื่องนั้นมู่ชิงชิงจะหลอกล่อให้เขาทำ แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าเขาทำมันจริงๆ แม้ว่าจะไม่สำเร็จก็ตาม

"ดูเหมือนว่าครูโอวหยางไม่มีอะไรจะพูดนะคะ" มู่ซย่ายังคงพูดอย่างสบายๆอยู่ที่หน้าประตู "แต่ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะพูด ฉันได้ยินมาว่าคุณยังไม่ได้รับใบปริญญาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ ทางคณะศึกษาศาสตร์ก็ยังไม่ได้ใบรับรองคุณวุฒิครูเฉพาะของมหาวิทยาลัยอังกฤษให้คุณ...และหากปีนี้คุณไม่สามารถส่งนักเรียนเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษได้อย่างน้อยสามคน คุณจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ”

โอวหยางโม่ได้ยินก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นทันที

“เธอรู้ได้ยังไง...”

“ฉันรู้ได้ยังไงน่ะเหรอ ทำอะไรไว้โลกก็มองคุณอยู่นั่นแหละ ในใจคุณคิดอะไร อย่าคิดว่าคนอื่นจะไม่รู้” มู่ซย่าหรี่ตา ดวงตาของเธอก็เย็นชาลงทันที “ความอดทนของฉันมีขีดจำกัด ฉันหวังว่าคุณจะหยุด ไม่อย่างนั้น ฉันรับประกันได้เลยว่าคุณจะต้องถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยอังกฤษอย่างแน่นอน!”

โอวหยางโม่รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาก็ยังพยายามสงบสติอารมณ์และพูดว่า "แล้วยังไง? ไม่ใช่ตาของเธอที่จะมาขู่ฉัน! ถ้าเธอมีเวลามาคิดเรื่องของฉัน เธอเอาเวลาไปห่วงตัวเองดีกว่ามั้ย เดี๋ยวเธอก็จะได้ตอบคำถามแล้ว เตรียมตัวให้ดีเถอะ จากนักเรียนเรียนเทพกลายเป็นเด็กนักเรียนไร้ค่าขี้โกงท่ามกลางผู้คนมากมายๆได้เลย!"

โอวหยางโม่พูดจบ ก็ไม่อยากพูดกับมู่ซย่าอีกต่อไป เขาจึงเดินกลับเข้าไปในหอประชุม

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อเขามองไปที่ดวงตาของมู่ซย่า เขามีความรู้สึกหวาดกลัวอย่างไม่มีสาเหตุแผ่ซ่านอยู่เต็มในใจ

มู่ซย่ามองไปที่ด้านหลังของโอวหยางโม่ที่รีบร้อนออกไป เธอก็ยกสันกรามขึ้นอย่างช้าๆ

คนที่สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษคือสมบัติของประเทศจีน และเธอมีเจตนาที่จะไม่ไปขัดขวาง แต่โอวหยางโม่นั้นได้ยั่วยุเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เธอได้เตือนโอวหยางโม่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ฟังหรือไม่ฟังก็เรื่องของเขาแล้ว