ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 985

ฟางเย่ว์รู้จักกับมู่ซย่าได้ไม่นาน แต่เธอกลับเชื่อใจเธออย่างอธิบายไม่ได้

เมื่อได้ยินมู่ซย่าพูดแบบนี้ เธอก็เชื่อมั่นในทันทีว่ามู่เซี่ยได้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยอังกฤษแล้ว

นอกเหนือจากความชื่นชมแล้ว เธอก็ไม่ลืมเตือนเหอเถียนที่ตกอยู่ในภวัง “เหอเถียน เธอได้ที่หก เธอสามารถไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษกับฉันได้แล้ว”

มันไม่ง่ายเลยที่เหอเถียนจะสามารถฟื้นตัวจากความจริงที่มู่ซย่าได้เรียนจบการจากมหาวิทยาลัยอังกฤษแล้ว และเมื่อได้ยินแบบนี้ ในหัวของเธอก็ว่างเปล่าอีกครั้ง

ความประหลาดใจ ความสุข ความตื่นตระหนก อารมณ์ต่างๆ ทำให้เธอหน้าแดง

เธอกัดริมฝีปากล่างแล้วถามมู่ซย่า “ซานซาน เธอ ทำไมเธอไม่เคยบอกฉันมาก่อนเลย?”

มู่ซย่าพูดเบาๆ “เดิมทีฉันอยากจะบอกเธอให้เร็วกว่านี้ แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่หก แต่โควต้านี้ฉันไม่ต้องการดังนั้นจึงให้เธอ แต่เธอไม่เคยให้โอกาสฉันได้พูดเรื่องนี้เลยนี่หน่า…”

ดวงตาของเหอเถียนเปลี่ยนเป็นสีแดง แล้วกอดมู่ซย่าอย่างตื่นเต้น

“ขอบคุณนะซานซาน ขอบคุณ”

มู่ซย่ากอดตอบเหอเถียนด้วยมือข้างหนึ่งและใช้มืออีกข้างหนึ่งลูบหัวของเหอเถียน

อย่างไรก็ตามทั้งสองคนต่างไม่มีใครสังเกตเห็น ว่ามีดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งที่มีแสงเย็นจับจ้องมาที่เธออย่างเฉียบขาด

นั่นใช่ไม่ดวงตาที่มองคน เห็นชัดๆว่าเป็นราชาแห่งป่าที่ใช้มองเหยื่อของมัน

ชายร่างสูงสวมสูทสีดำและซ่อนตัวอยู่ในความมืดของหอประชุม เขาจงใจลดอัตราการหายใจเพื่อลดความรู้สึกของการมีอยู่ อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่ยุงก็ไม่สามารถสังเกตเห็นการมีอยู่ของเขาได้

ดังนั้นเขายืนอยู่ที่นี่มานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่ที่มู่ซย่าตอบคำถามจนถึงตอนนี้ ไม่มีใครสังเกตเห็นเลยว่ามีเขาอยู่

ในขณะนี้ มีเงาดำพุ่งผ่านประตูหอประชุมมาอย่างรวดเร็วและมาอยู่ที่ข้างๆชายคนนั้น

“ท่านดยุค นั่นก็คือมู่ซย่า”

ชายคนนั้นเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “หน้าตาไม่ธรรดาจริงๆ”

“คุณต้องการลงมือตอนนี้เลยไหม? ที่นี่คนเยอะเกรงว่าจะไม่สะดวก”