ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 995

มู่ซย่ารู้สึกรำคาญอย่างสมบูรณ์

เธอกัดฟัน รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกำลังจะเหยียบนิ้วเท้าของแอรอน แต่ดูเหมือนแอรอนจะเดาออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ จึงถอยเท้าออกไปก่อน

มู่ซย่าเหยียบลงไปบนพื้นที่ว่างเปล่า ใบหน้าเล็กๆของเธอแดงก่ำทันที

“ปล่อยฉันนะ!”

ผู้อำนวยการพานก็ก้าวไปข้างหน้าและดุว่า “นักเรียนแอรอน อยู่ที่โรงเรียนเธอทำเหมือนเป็นอะไร? รีบปล่อยนักเรียนมู่ ซย่า!”

แอรอนขมวดคิ้ว ตอนกำลังจะพูดก็รู้สึกถึงลมเย็นที่พัดออกมา

เขารีบผลักมู่ซย่าออกไปอย่างรวดเร็วด้วยสัญชาตญาณ และรีบก้าวถอยไปด้านข้างสองก้าว

วินาทีต่อมา เห็นเพียงมีมีดเล่มหนึ่งบินผ่านจุดเดิมที่เขายืนอยู่ และ “ปึก” เข้าใส่กำแพงด้านหน้า

ถ้าเมื่อกี้เขาไม่หลบมีดเล่มนี้ มันคงจะเสียบแทงหัวใจของเขาไปแล้ว

ทุกคนล้วนตกใจ

ตกหน้าก็แล้วไป ทำไมมีมีดโผล่มาอีกล่ะ?

ดวงตาของแอรอนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และมองไปยังทิศทางที่มีดพุ่งออกมาเมื่อกี้

ในที่สุดมู่ซย่าก็เป็นอิสระ และรีบถอยห่างจากแอรอนในทันที จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางของมีด

เห็นเพียงชายคนนั้นมีร่างสูงตรง สวมชุดสีดำ ดวงตาสีดำฉายแววเย็นชาราวกับมีภูเขาน้ำแข็งซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา

เป็นเยี่ยซือเจวี๋ย!

ดวงตาของมู่ซย่าสว่างขึ้นมาในทันที

“เยี่ยซือเจวี๋ย!”

เยี่ยซือเจวี๋ยวก้าวไปข้างหน้า จากนั้นมายืนอยู่ตรงหน้ามู่ซย่าและกล่าวขอโทษ “ขอโทษนะ ฉันมาช้าไป”

เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยวมองไปที่มู่ซย่าแสงเย็นในดวงตาของเขาก็จางหายไป มันเต็มไปด้วยความรักที่ลึกซึ้งและนุ่มนวล แต่ก็ยังมีความเย็นชาบางส่วน

มู่ซย่าส่ายหัว ไม่ ไม่ได้มาช้าเกินไป การปรากฏตัวของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้เธอประหลาดใจแล้ว

เธอคิดว่าเขายังอยู่ที่ฮู่เฉิงอยู่เลย

“คุณเองหรอ” แอรอนมองไปที่เยี่ยซือเจวี๋ยด้วยรอยยิ้มครึ่งหนึ่ง รอยยิ้มนั้นไม่เคยไปถึงตาของเขาเลย