ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 996

มู่ซย่ารู้ว่าในใจผู้อำนวยการพานคิดอะไรอยู่ เธอก็อยากจะถามแอรอนให้เคลียร์ แต่ลังเลพักหนึ่งแล้วเดินเข้าไปหา “เยี่ยซือเจวี๋ยปล่อยเขาก่อน จะทำอะไรก็ต้องไม่ใช่ที่โรงเรียนนี่”

เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังโมโหอารมณ์คุกรุ่น ดูท่าทางแล้วจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้

มู่ซย่าจำเป็นต้องแกล้งทำเป็นบาดเจ็บอย่างช่วยไม่ได้ เธอเปล่งเสียงร้อง “โอ๊ย…เจ็บ”

เยี่ยซือเจวี๋ยตกใจ ยอมปล่อยมือที่จับแอรอนอยู่แล้วหันหลังมาดูมู่ซย่า “คุณบาดเจ็บตรงไหน เป็นอะไรบ้าง”

มู่ซย่ารีบจับมือเยี่ยซือเจวี๋ยไว้ว่า “ฉันไม่ได้เป็นอะไร เยี่ยซือเจวี๋ยคุณตั้งสติหน่อย ที่นี่เป็นสถานศึกษา”

เยี่ยซือเจวี๋ยกัดฟัน ด้วยความเป็นห่วงเธอมาก เขาจึงถูกมู่ซย่าหลอกอย่างง่ายดาย

เมื่อหันไปหาแอรอนอีกครั้ง แอรอนได้ถอยออกห่างจากเขาไปไกลกว่าสิบเมตร

แต่ท่าทางแอรอนก็ไม่ยอมง่ายๆ คิดจะสู้เหมือนกัน

“ได้ยินชื่อเสียงมานาน ได้เจอหน้ากันในที่สุด มาปะลองกันหน่อยไหม”

“คุณชาย” คนติดตามแอรอนรีบเดินหน้าเข้ามากระซิบเตือน “ฝีไม้ลายมือเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ธรรมดานะครับ เราอย่าเพิ่งชนตอนนี้เลย ถ้าเขารู้ฐานะที่แท้จริงเราเรื่องจะบานปลาย มองภาพรวมเป็นสำคัญ ในเมื่อเราปฏิบัติภาระกิจสำเร็จแล้วก็ควรจะถอย”

แอรอนฮึดฮัดไม่อยากถอย

ครั้งนี้กว่าจะจับมู่ซย่าได้คามือ อีกอย่างเขายังประสงค์เอาตัวเธอกลับไปประเทศโทริเวีย

กลับไปมือเปล่าแบบนี้ มันน่าโมโหนัก

“คุณชาย” สมุนผู้ติดตามเตือนเขาอีกครั้งว่า “พวกเราต้องไปละนะ อย่าลืมว่าคุณชายยังมีภารกิจอื่นนะครับ”

เมื่อได้ฟังเช่นนี้ แอรอนกัดฟันชูมือส่งสัญญาณให้สมุนทุกคนถอย

แต่แล้ว

“จับพวกเขาไว้ เอาตัวกลับไปที่ศูนย์ปฏิบัติการทีมเท่อลี่”

พอเยี่ยซือเจวี๋ยออกคำสั่งไป สมาชิกทีมเท่อลี่รีบปฏิบัติการล้อมพวกแอรอนไว้

ทันใดนั้น แอรอนล้วงวัตถุบางอย่างออกจากอกแล้วโยนลงพื้น จากนั้นเกิดหมอกควันสีเหลืองลอยกระจายไปทั่ว