รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 109

จู่ ๆ ดวงตาของเธอก็ถูกดึงดูดด้วยลำแสงที่อยู่ไม่ไกล!

เธอหันไฟฉายโทรศัพท์ไปทางลำแสงนั้น

ในหุบเขาที่รกร้างนั้น มีร่างสูงโปร่งนอนอยู่!

“ฟู่ซื่อถิง!” โทนเสียงของเธอต่ำลง เธอรีบวางมือลงบนพื้นแล้วปีนขึ้นไปบนหุบเขาสูงชัน “ฟู่ซื่อถิง ฉันอยู่นี่แล้ว! ไม่ต้องกลัวนะ! ไม่เป็นไร คุณจะไม่เป็นไร!”

บอดี้การ์ดได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ จึงตะโกนจากที่สูง “ฉินอันอัน! คุณเจอเจ้านายแล้วใช่ไหม?!”

“...เจอแล้ว! เขาตกลงมา! หน้าเขามีเลือดเต็มเลย!” ฉินอันอันระงับอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้และขอความช่วยเหลือจากเขา “คุณรีบมาทางนี้เร็วเข้า!”

หลังจากพูดจบ เธอสูดหายใจและกระโดดไปทางที่ฟู่ซื่อถิงอยู่

เท้าของเธอแพลง

เธอเจ็บจนแทบจะหายใจไม่ออก จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นปาดน้ำตา

เธอรีบคลานไปหาฟู่ซื่อถิงและกอดเขาไว้แน่น!

“ฟู่ซื่อถิง! ตื่นสิ! อย่าหลับ! อย่าหลับนะ!” เธอจับใบหน้าที่เย็นเฉียบของเขาด้วยมือทั้งสองข้างพลางโน้มศีรษะลงและผายปอดให้เขา

บนภูเขาไม่มีสัญญาณ

พวกเขาไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้

บอดี้การ์ดแบกฟู่ซื่อถิงไว้บนหลังแล้วลงจากภูเขาไป

มือของฉินอันอันจับกิ่งไม้พลางร้องไห้ขณะลงจากภูเขา

‘เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?’

‘ใครเป็นคนบอกฟู่ซื่อถิงว่าฉันอยู่บนเขา?’

‘นี่คือการฆาตกรรม!’

‘ถ้าฟู่ซื่อถิงตกลงไปในหุบเขาลึก และไม่มีใครมาพบเขา ด้วยสภาพอากาศแบบนี้ เขาต้องแข็งตายภายใน ยี่สิบสี่ชั่วโมงแน่ ๆ!’

แค่คิดว่าเขาจะตายก็ทำให้น้ำตาของเธอไหลออกมาไม่หยุด

เขาขึ้นไปบนเขาเพื่อตามหาเธอ

......

ครึ่งทางของคฤหาสน์บนเขา

หลังจากที่ฟู่ซื่อถิงได้รับการช่วยเหลือ บอดี้การ์ดของตระกูลถังสองคนก็มาที่ห้องของถังเฉียวเซิน

“พวกเรากำลังรอเขาอยู่บนยอดเขา แต่เขาตกลงไปก่อนที่จะมาถึงยอดเขาครับ!” บอดี้การ์ดรายงาน

ถังเฉียวเซินกำหมัดแน่นและทุบโต๊ะ “ไม่ได้เรื่อง! มันปีนขึ้นเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ! ทำไมไม่ตกให้ตาย ๆ ไปซะ!"

บอดี้การ์ด “เขาโชคดีมาก! พวกเราไปดูจุดที่เขาตกลงไป มันเป็นหุบเขาค่อนข้างใหญ่ ถ้าเขาตกลงไปในหุบเขาแคบ ๆ คงไม่มีใครหาเจอครับ!”

ถังเฉียวเซินลูบคิ้วและพูดอย่างฉุนเฉียว “เรื่องคืนนี้หุบปากให้สนิท! พวกนายลงไปก่อน!”

ดังนั้นหนี้ของฉินเจี๋ยจึงไม่เกี่ยวข้องกับเธอ

ในวันที่มีข่าวออกมา รองประธานโจวส่งข้อความถึงฉินอันอัน : ไปลงนรกซะ!

ฉินอันอันปิดโทรศัพท์

พลังของมนุษย์มีขีดจำกัด

ตอนนี้เธอไม่มีเวลาดูแลหลายสิ่งหลายอย่าง

ขาของฟู่ซื่อถิงได้รับบาดเจ็บสาหัส

ถ้าเขาออกจากโรงพยาบาล เขาจะต้องกลับไปนั่งรถเข็นอีก

เธอไม่ได้ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปแต่ไปไม่ได้ต่างหาก

บอดี้การ์ดของตระกูลฟู่คอยเฝ้าอยู่ด้านนอกห้องผู้ป่วย แม้แต่แมลงวันก็บินเข้าไปไม่ได้

เธอแค่ได้รับข่าวเกี่ยวกับเขาจากป้าจางเท่านั้น

ป้าจางบอกว่า หลังจากที่เขาตื่น เขาดูหดหู่ ไม่อยากพูดหรือให้ใครมารบกวน

เธอจึงทำได้แค่รอเท่านั้น

รอจนกว่าเขาจะต้องการจะพบเธอ