รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 139

“อันอัน แม่จะซื้อของใช้กับกับข้าว ถ้าง่วงก็ไปพักผ่อนเถอะ” จางหยุนพูดกับฉินอันอัน

ฉินอันอันเปิดกระเป๋าเดินทางและหยิบของออกมาทีละอย่าง

“แม่ออกไปข้างนอกก็ระวังด้วยนะคะ หนูยังไม่ง่วงเลย หนูจะเก็บของสักหน่อย”

“จ้ะ งั้นแม่ออกไปก่อนนะ”

หลังจากที่จางหยุนจากไป ภายในห้องก็เงียบลง

ฉินอันอันรีบเก็บของและไปดูเด็ก ๆ ที่ห้อง

รุ่ยลายังหลับอยู่ ส่วนจือหานก็นอนอยู่ข้าง ๆ

เธอถอยออกจากห้อง

เธอถอนหายใจเบา ๆ สีหน้าดูโศกเศร้า

จือหานเป็นเด็กที่มีสุขภาพแข็งแรง แต่เขาแตกต่างจากเด็กทั่วไป

เขาไม่ชอบพูดและไม่ยอมคุยกับคนแปลกหน้า

เขาอายุสี่ขวบแล้วแต่ยังไม่ได้ไปโรงเรียน

ฉินอันอันพาเขาไปตรวจร่างกายแล้วหลายครั้ง ร่างกายของเขาไม่มีอะไรผิดปกติ แถมสมองของเขายังพัฒนาเร็วกว่าคนทั่วไปด้วยซ้ำ

แต่เขามีปัญหาทางด้านจิตใจ

ฉินอันอันพาเขาไปพบจิตแพทย์ แต่ก็ยังไม่หาย

โชคดีที่รุ่ยลาลูกสาวของเธอไม่มีปัญหานี้

แม้ว่ารุ่ยลาจะไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า แต่เธอก็ยังรู้จักแสดงอารมณ์

จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น

ฉินอันอันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย

“อันอัน เธอหาที่อยู่ได้แล้วหรือยัง?” ปลายสายคือผู้ช่วยเว่ยเจินซึ่งเป็นผู้ช่วยของศาสตราจารย์หูชิง

“หาได้แล้วค่ะ จือหานกับรุ่ยลากำลังหลับ ส่วนแม่ก็ออกไปซื้อของข้างนอก” ฉินอันอันกล่าว “คุณจะกลับจีนเมื่อไรเหรอ? ไว้กลับมาแล้วค่อยนัดเจอกันนะคะ”

“ถ้าฉันกลับไป ฉันไปหาเธอแน่นอน มีเรื่องหนึ่งที่ฉันต้องเตือนเธอ” น้ำเสียงของเว่ยเจินเริ่มจริงจังขึ้น “ประมาณห้าปีที่แล้วฟู่ซื่อถิงได้มอบหมายให้ศาสตราจารย์หูทำเรื่องหนึ่ง เรื่องนี้เป็นความลับ ศาสตราจารย์หูยังไม่เคยพูดถึง เมื่อสามวันก่อนฟู่ซื่อถิงได้รวบรวมรายชื่อนักเรียนของศาสตราจารย์หู”