รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 182

เสียงดังสนั่นทำให้ทั้งสองคนในห้องทำงานหันไปมองที่ประตูทันที

ครั้นเห็นฟู่สือถิงสีหน้าทั้งมืดมนทั้งบูดบึ้ง ราวกับมีใครไปหาเรื่องเขา

“ไฮ! อดีตสามี!” ไมค์กระโดดลงจากโต๊ะ ก้าวเท้าไปอยู่ตรงหน้าฟู่สือถิง ทักทายเขาอย่างมีความสุข

ขมับของฉินอันอันกระตุกทันที

เขาไม่รู้ว่าฟู่สือถิงเป็นคนที่น่ากลัวขนาดไหน!

เธอต้องหยุดไม่ให้เขารนหาที่ตาย

เธอรีบเดินไปอยู่ข้าง ๆ ไมค์ แล้วดึงด้านหลังเขากลับมา

การกระทำนี้ทำให้ฟู่สือถิงหึงหวงจนหน้ามืด !

‘พวกเขาสองคนมีความสัมพันธ์ต่อกันยังไง? ‘

‘ไม่คิดเลยว่าเธอจะปกป้องผู้ชายป่าเถื่อนที่เป็นอันธพาลขนาดนี้! ‘

“คุณมาทำอะไรที่นี่?” ฉินอันอันยืนอยู่ตรงหน้าฟู่สือถิง เงยหน้ามองเขา “ระหว่างพวกเรายังมีความจำเป็นต้องเจอกันอีกเหรอ?”

ฟู่สือถิงกำนิ้วของเขาไว้แน่น จนกระดาษในมือแทบแหลก

เขาเดินเข้าไปใกล้ฉินอันอันอีกก้าว ตัวของคนทั้งคู่เกือบจะแนบชิดกัน!

ฉินอันอันถูกพลังงานความโกรธที่รุนแรงของเขาโถมส่ สถานการณ์อันตรายชนิดที่พร้อมระเบิดออกได้ทุกเมื่อ

เธอรีบดึงตัวไมค์แล้วส่งเขาออกไปนอกประตูทันที “นายไปรอฉันข้างนอกก่อนนะ!”

หลังจากผลักไมค์ออกไปแล้ว เธอก็ปิดประตูห้องทำงาน

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?!” ฟู่สือถิงมองไปที่ใบหน้าแดงระเรื่อแล้วถาม

ตอนนี้ในห้องทำงานไม่มีคนนอกคอยดูการแสดงแล้ว ฉินอันอันไม่กลัวเขาอีกต่อไป

“ฟู่สือถิง อย่าบังคับให้ฉันต้องพูดคำไม่สุภาพออกมา ฉันไม่อยากทะเลาะกับคุณ” เธอเดินเข้าไปหาเขา แล้วดึงกระดาษออกจากมือเขา “นี่…”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็เห็นชื่อลูกชายของเธอ!

ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน ความหวาดกลัวและวิตกกังวลปรากฏบนใบหน้าอย่างชัดเจน

ฟู่สือถิงมองดูอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปบนใบหน้าของเธออย่างเย็นชา ลางสังหรณ์ในใจชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ

“ฉินอันอัน! เด็กคนนี้คือลูกของผมใช่ไหม?” เสียงของเขาเย็นชาและดุดัน ไม่มีความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย

ฉินอันอันปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดเลยว่า “ไม่ใช่! ลูกของพวกเราถูกทำแท้งไปตั้งนานแล้ว! เด็กคนนี้…ฉันรับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมที่ต่างประเทศ!”

เธอจำเป็นต้องโกหก

ถ้าไม่โกหก เขาจะต้องใช้ทุกวิถีทางแย่งลูกไปอย่างแน่นอน

เขาเกลียดเด็ก เขาเคยพูดว่าชั่วชีวิตนี้จะไม่ยอมมีลูก

นอกจากนี้จือหานยังแตกต่างจากเด็กทั่วไป ถ้าหากจือหานตกอยู่ในมือของเขา เธอไม่รู้ว่าจือหานจะมีชะตากรรมเช่นไร

“รับมาเลี้ยงงั้นเหรอ?” ฟู่สือถิงขมวดคิ้วงุนงง คิดไม่ถึงว่าเธอจะให้คำตอบนี้ “ทำไมคุณถึงรับเด็กมาเลี้ยง?!”

“เพราะว่าเขาไม่ใช่เด็กธรรมดา ฉันคิดว่าเขาน่าสงสารดังนั้นเลยรับเขามาเลี้ยง ฟู่สือถิง ฉันจะอธิบายแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น ต่อจากนี้อย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉันอีก! ถ้าคุณว่างขนาดนั้นก็ไปดูแลแฟนของคุณเถอะ!”

ฉินอันอันโยนกระดาษลงเครื่องทำลายเอกสาร

มองดูไหล่ที่ขยับขึ้นลงเบา ๆ ของเธอ ราวกับมีน้ำเย็นสาดใส่

ความโกรธในใจของเขา มอดดับลงทันที

เธอรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว

ข่าวนั้นแพร่ไปเร็วมาก

เขาอยากอธิบายบางอย่างให้เธอฟัง แต่ก็พบว่าไม่ว่าจะพูดอะไรมันก็ดูจะเป็นการถากถางไปหมด

“ฉินอันอัน แฟนใหม่ที่คุณหาได้ไม่ค่อยเข้าท่าเลย คุณน่าจะปรับปรุงสายตาของตัวเองสักหน่อยนะ” เดิมเขาต้องการเตือนเธอ แต่ทันทีที่เอ่ยปากพูด ก็กลายเป็นไปถากถางเธอแทน

ฉินอันอันรู้สึกโกรธ ดังนั้นจึงใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อฟันใส่เขา “แฟนใหม่ของคุณก็ธรรมดามากเหมือนกัน คุณสู้ไปหาถังเชี่ยนไม่ดีกว่าเหรอ?! ไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่”

ฟู่สือถิงกัดฟันกรอด “คุณเคยเจอเสิ่นอวี๋หรือไง? สำหรับผม เธอดีกว่าถังเชี่ยน!”

ฉินอันอันเลิกคิ้วขึ้น “แล้วคุณรู้จักไมค์ของฉันงั้นเหรอ? อย่าเอาแต่มองว่าภายนอกของเขาทะเล้นเกินไป ภายในใจของเขาบริสุทธิ์! ไม่เหมือนคนบางคน เหยียบเรือสองแคมไม่พอ ยังคิดจะเหยียบถึงสาม!”

ฟู่สือถิงโกรธจนหน้าถอดสี ก่อนหันหลังเดินออกไป!