รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 209

ถ้าไมค์ทำแบบนั้นจริง ๆ จากที่เธอได้รู้จักฟู่สือถิง ฟู่สือถิงไม่ไว้ชีวิตเขาแน่นอน

สักพักไมค์ก็กลับมาที่บริษัท

เขาเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน

“อันอัน! ฟังฉันอธิบายนะ! ฉันไม่ได้รังแกโจวจื่ออี้จริง ๆ! ถ้าฉันรู้ว่าคืนนั้นเขาเป็นคนของฟู่สือถิง ฉันคงไม่ดื่มกับเขาหรอก! ฉันคงจะต่อยและให้เขาได้ลิ้มรสหมัดของฉัน!”

หลังจากที่ไมค์พูดจบ เขาก็เพิ่งเห็นว่ามีคนอื่นอยู่ในออฟฟิศด้วย

สำนักงานก็เงียบลงทันที

ฟู่สือถิงหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบน้ำ

เซิ่งเป่ยก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบน้ำ

ฉินอันอันเปลี่ยนเรื่องและเอ่ยถามไมค์ “นายเคยแฮกข้อมูลโรงเรียนนานาชาติแองเจลาไหม? แล้วที่เอสทีกรุ๊ปโดนแฮกเมื่อไม่นานมานี้ ใช่ฝีมือนายด้วยหรือเปล่า?”

ไมค์ยกมือขึ้นและสบถว่า “ไม่ใช่ฉันนะ! ถ้าฉันทำ ฉันต้องยอมรับแน่ แม้ว่าทักษะของฉันในด้านนี้จะดี แต่นั่นไม่ใช่ฉันจริง ๆ นะ”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ขยิบตาให้ฉินอันอัน

ดวงตาของเขากำลังบอกเะอว่า ลูกชายของเธอทำ

ฉินอันอันเงียบไป “...”

“อืม...ฉันยังไม่ได้กินข้าวเลย พวกคุณกินกันหรือยัง? เรามากินข้าวด้วยกันไหม?!” แน่นอนว่าฉินอันอันต้องการปกป้องลูกชายของเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องรวบรวมความกล้าเพื่อเชิญพวกเขามาทานอาหารเย็น “มีร้านอาหารพื้นเมืองใกล้บริษัทเรา รสชาติอร่อยมาก”

เซิ่งเป่ยเหลือบมองฟู่สือถิงและตัดสินใจหยุดเกมให้เขา “คุณฉิน ไม่...”เป็นไร

“นายชอบอาหารพื้นเมืองไม่ใช่เหรอ? ไปลองดูสิ!” ฟู่สือถิงพูดแทรกเซิ่งเป่ยและตกลงจะรับประทานอาหารด้วยกัน

เซิ่งเป่ยรู้สึกสับสน ตัวเขาชอบอาหารพื้นเมืองตั้งแต่เมื่อไหร่?

‘เขาอยากไปชัด ๆ แต่เขาหน้าบางเกินกว่าจะแสดงออกมา!’