รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 213

เสิ่นอวี๋ตัวแข็งทื่อ อุณหภูมิในร่างกายของเธอลดลงทันที

ฟู่เย่เฉินหันกลับมามองเธอด้วยใบหน้างัวเงียแล้วพูดติดตลกว่า “คุณหมอเสิ่น คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเป็นผู้หญิงแบบนี้…”

เสิ่นอวี๋มองเห็นใบหน้าของฟู่เย่เฉินชัดเจนแล้ว!

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เสิ่นอวี๋เจอฟู่เย่เฉิน

หลังจากที่มือของเธอถูกน้ำร้อนลวก แม่เฒ่าฟู่ก็มาเยี่ยมเธอ

ตอนนั้นเป็นฟู่เย่เฉินที่มาส่งแม่เฒ่าฟู่

เสิ่นอวี๋ดื่มมากเกินไปเมื่อคืนนี้ ประกอบกับไม่ได้เปิดไฟในห้อง มีแค่เทียนจุดอยู่ไม่กี่เล่มเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ฟู่สือถิง!

ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้?!

เมื่อคืนฟู่สือถิงเป็นคนนัดเธอมาที่นี่นี่นา!

ทำไมคนที่มาถึงเป็นฟู่เย่เฉิน?!

“ทำไมถึงเป็นคุณ?! ทำไมเป็นคุณ?!” เสิ่นอวี๋หยิบหมอนขึ้นมาฟาดหน้าฟู่เย่เฉินอย่างแรงทันที

ฟู่เย่เฉินเอามือกุมหัวแล้วตะโกน “คุณหมอเสิ่น! คุณหยุดตีผมได้แล้ว! ผมเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น! เมื่อคืนผมได้รับข้อความจากฉินอันอันขอให้ผมมาที่ห้องแปดศูนย์เก้า ผมก็เลยมา! ใครจะรู้ว่าทันทีที่ผมเข้ามา คุณจะเข้ามากอดผมไว้…ผมพยายามให้คุณปล่อยแขนตั้งหลายครั้ง แต่ให้ตายยังไงคุณก็ไม่ยอมปล่อย…ไม่เพียงไม่ปล่อยมือ ยังเอาแต่ถูไปมาบนตัวผม…แบบนี้ใครมันจะทนได้เล่า?!”

เสิ่นอวี๋ปาหมอนลงพื้น แล้วส่งเสียงสะอื้น “ฮื้อ” ก่อนจะร้องไห้ออกมา

“คุณหมอเสิ่น คุณอย่าร้องไห้สิ! ผมรู้ว่าเรื่องนี้มันค่อนข้างไร้สาระ แต่ยังมันก็เป็นเรื่องจริง! ผมเอาข้อความให้คุณดูได้นะ! ผมไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินคุณจริง ๆ!เรื่องระหว่างเราสองคนเมื่อคืนนี้…คุณก็คิดว่ามันเป็นความฝันแล้วกัน! ผมสัญญาว่าผมจะไม่บอกอา ถ้าหากอารู้เรื่องนี้เข้า เขาก็ไม่ปล่อยให้ผมมีชีวิตอยู่แน่นอน! ผมไม่รนหาที่ตายให้ตัวเองหรอก!”

ฟู่เย่เฉินคุกเข่าลงตรงหน้าเสิ่นอวี๋และให้คำมั่นสัญญากับเธอ

ดวงตาทั้งสองข้างของเธอแดงก่ำแล้วยื่นมือไปหาเขา “เอาข้อความมาให้ฉันดู!”

เธออยากรู้ว่า มันเกิดข้อผิดพลาดส่วนไหนกันแน่

ฟู่เย่เฉินรีบหาโทรศัพท์แล้วเปิดข้อความเพื่อแสดงให้เธอดู

แต่แล้วตาของเขาก็เบิกกว้าง เมื่อไม่เห็นข้อความเมื่อคืนนี้

“เอ๋? ข้อความล่ะ? ทำไมข้อความเมื่อคืนนี้ถึงไม่มีแล้วล่ะ! ผมจำได้ว่าผมไม่ได้ลบมันนะ!”

เสิ่นอวี๋หยิบหมอนอีกใบขึ้นมาแล้วตีเขาอย่างแรงอีกครั้ง!

ฟู่เย่เฉินรู้สึกเจ็บปวดใจ!

“คุณหมอเสิ่น! คุณฟังผมอธิบายก่อน! ต้องเป็นฝีมือของแฮกเกอร์แน่นอน! ครั้งก่อนโทรศัพท์ของผมก็โดนแฮก!”

“คุณจะบอกว่าข้อความที่ฉินอันอันส่งให้คุณ เป็นผีมือแฮกเกอร์ใช่ไหม? หรือว่าข้อความที่อาของคุณส่งให้ฉันเมื่อคืนก็เป็นฝีมือแฮกเกอร์เหมือนกัน?!” ฉินอันอันพูดประชดและเหน็บแนม