รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 215

อิ๋นอิ๋นพยักหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องคิด

ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยไปบ้านเขาเสียหน่อย

เธอค่อนข้างชอบบ้านของเขา

เธอยังอยากไปอีก

ฟู่สือถิงมองดูท่าทางดื้อดึงของน้องสาว ในใจก็รู้สึกสับสน

วันนี้ฉินจือหานไม่ได้เอาแล็ปท็อปมาที่โรงเรียน ฉินอันอันจะต้องเอาเก็บไปแล้วอย่างแน่นอน

โดยพื้นฐานสามารถตัดสินได้ว่าแฮกเกอร์นอกกฎหมายคนนั้นคือเด็กผู้ชายมาดเท่ที่สวมหมวกบอนเน็ตตรงหน้าเขา

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นลูกบุญธรรมของฉินอันอัน แต่ฟู่สือถิงก็ยังวางแผนว่าจะสอนบทเรียนให้เขาสักหน่อย

ทว่าทัศนคติที่อิ๋นอิ๋นมีต่อเขาในขณะนี้ ทำให้ฟู่สือถิงอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ทันใดนั้น ก็เกิดเสียง ‘ปึง’ แล้วเสียงดังสนั่นก็มาจากด้านข้าง

ตามมาด้วยเสียงก่นด่าสาปแช่งอย่างรุนแรง!

พวกเขาหันไปมองตามแหล่งที่มาของเสียง คนสองคนทางด้านนั้นได้ตบตีตลุมบอนกันอยู่

ฟู่สืออิ๋นมองดูภาพความรุนแรงตรงหน้า ใบหน้าก็ซีดเผือดไร้สีเลือดในพริบตา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว!

“อ๊า! อ๊า อ๊า!” เธอใช้สองมือปิดหูและกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งออกมา

ฟู่สือถิงใจเต้นแรงเมื่อเห็นเธอเริ่มเสียสติ

เธอจะต้องจำประสบการณ์การถูกทุบตีอันมืดมนในวัยเด็กได้แล้วแน่!

เขาอุ้มเธอขึ้นแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวหานมองไปยังทิศทางที่พวกเขาจากไป เสียงกรีดร้องของฟู่สืออิ๋นยังดังก้องอยู่ในใจของเขา

‘เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?’

‘หวาดกลัวงั้นเหรอ?’

‘คนอื่นทะเลาะกัน ไม่ได้ตีเธอเสียหน่อย เธอจะกลัวอะไร?’

“เสี่ยวหาน ที่นี่วุ่นวายเกินไป! หนูรีบกลับโรงเรียนกับครูเถอะ!” คุณครูจับแขนเสี่ยวหานแล้วพาเขากลับ

......

ตอนกลางวัน

ฉินอันอันไปที่สถานีตำรวจ

ห้าปีก่อน หลังจากหวังฉีเทียนน้องชายของหวังหว่านจือกวาดเงินของฉินกรุ๊ปเกือบสองพันล้านแล้วก็หนีไปต่างประเทศ