รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 231

“ทำไมใจร้ายขนาดนี้?! แม่สอนหนูอยู่แล้วว่าให้เคาะประตูเวลาเข้าบ้านคนอื่น! แต่แม่ไม่ได้บอกให้เคาะประตูเวลาเข้าบ้านคนชั่ว!” รุ่ยลาจ้องเธอด้วยดวงตาที่โตใสพลางตะโกนดังกว่าเขา

เหมือนว่าเขากำลังแข่งว่าเสียงของใครดังและมีพลังมากกว่า

ฟู่สือถิงกัดฟัน ‘คนชั่ว?’

‘ใครสอนให้พูดคำนี้?’

“หนูไม่อยากมาบ้านคุณหรอก! หนูจะไปแล้ว!” รุ่ยล่าโมโห พลันลุกจากโซฟา ถือตุ๊กตากระต่ายไว้ในมือแล้วเดินไปที่ประตู!

……

ที่โรงพยาบาล

หลังจากที่ฉินอันอันตรวจร่างกายเสร็จ เธอก็บอกให้ไมค์ช่วยโทรหาจางหยุน

โทรศัพท์มือถือของเธอแบตเตอร์รี่หมด

เธอต้องโทรบอกแม่ว่าเธอปลอดภัยแล้ว

ไมค์หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมายื่นให้เธอ

เมื่อโทรออก ก็มีคนรับสายอย่างรวดเร็ว

ฉินอันอันยิ้มและพูดว่า “แม่ อันอันนะ หนูไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานหนูง่วงก็เลยหลับไป ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ตอนนี้หนูอยู่กับไมค์และเสี่ยวหาน เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้วค่ะ”

จางหยุน “ดีเลย งั้นแม่จะไปทำกับข้าวเดี๋ยวนี้แหละ”

ฉินอันอัน “โอ้ แม่ รุ่ยลาล่ะคะ? ฉันคิดถึงเธอจัง อยากได้ยินเสียงเธอ”

จางหยุนตกใจมาก “ไมค์พารุ่ยลาไปหาลูกนี่นา! รุ่ยลาไม่ได้อยู่กับลูกเหรอ?!”

สีหน้าของฉินอันอันเปลี่ยนไปอย่างมาก นิ้วเรียวบีบโทรศัพท์แน่นพลันอารมณ์ไม่ดีทันที

ไมค์นึกได้ จู่ ๆ ก็ตบหัวตัวเอง “ฉันลืมรุ่ยลาไปเลย! ตอนนี้เธอน่าจะยังอยู่ที่บ้านของฟู่สือถิงแน่ ๆ! ฉันจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้แหละ!”

ฉินอันอันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมากับเขา

“เธอรอผลตรวจอยู่ที่นี่นะ!” ไมค์กล่าว

“เธอกับเสี่ยวหานอยู่ที่นี่แหละ! ฉันจะไปรับรุ่ยลาเอง!” ฉินอันอันรีบพูด “ฉันเอาโทรศัพท์ของนายไปก่อนนะ! ฉันจะไปรับรุ่ยลามาเอง!”

หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฉินอันอันก็เรียกรถอยู่ที่ริมถนน

หลังจากขึ้นรถแล้ว เธอใช้โทรศัพท์มือถือของไมค์กดโทรหาฟู่สือถิง

หวังว่าตอนนี้รุ่ยหลานยังอยู่ที่บ้านของฟู่สือถิง ไม่ใช่ที่อื่น!