รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 262

ปลายสายโทรศัพท์เงียบ!

โจวจื่ออี้ยื่นโทรศัพท์ให้ฉินอันอันช้า ๆ

ฉินอันอันเปิดลำโพงโทรศัพท์ของเธอแล้ววางลงบนโต๊ะ

“สวัสดีค่ะประธานฟู่”

เมื่อได้ยินคำทักทายอย่างเป็นทางการของฉินอันอัน ไมค์ก็อดหัวเราะไม่ได้ แต่โจวจื่ออี้เงียบ

ในขณะนั้น เสียงที่เป็นทางการของฟู่สือถิงก็ดังมาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ “สวัสดีครับคุณฉิน”

ฉินอันอันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ไมค์หยิบแก้วขึ้นมาจิบน้ำ

โจวจื่ออี้ก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมา แต่ข้างในแก้วไม่มีน้ำ

“ฉันต้องอธิบายให้คุณฟังว่าเราไม่ได้แกล้งคุณ” ฉินอันอันปรับอารมณ์และพูดอย่างใจเย็น “่ฝ่ายผลิตของเราเพิ่งก่อตั้งได้ไม่นาน อุปกรณ์และบุคลากรของเรามีไม่เพียงพอ มองตามหลักความจริงแล้ว ไม่มีทางผลิตได้ตามปริมาณคำสั่งซื้อที่คุณต้องการได้ การส่งสินค้าจากต่างประเทศจะช่วยรับประกันปัญหาปริมาณและเวลาได้ แต่ราคาสินค้าจากต่างประเทศสูงกว่าบ้านเราค่ะ”

เมื่อฉินอันอันอธิบายแบบนี้ โจวจื่ออี้ก็ใจเย็นลง

เห็นได้ชัดว่าเธอกับไมค์สื่อความหมายเดียวกัน แต่พอไมค์พูด เขาก็จะโกรธเป็นพิเศษ

“เนื่องจากนี่เป็นคำสั่งซื้อภายในประเทศครั้งใหญ่ครั้งแรกของเรา ฉันจึงสามารถส่งสินค้าจากต่างประเทศในราคาอ้างอิงตามสินค้าราคาในประเทศให้คุณได้ค่ะ” ฉินอันอันพูดกับโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง

ไมค์สีหน้าประหลาดใจ

‘ทำไมถึงลดราคาให้ฟู่สือถิง?!’

โจวจื่ออี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

นี้แหละความจริงใจในการร่วมมือกัน!

ฝั่งปลายสาย เสียงของฟู่สือถิงกลับมาเย็นชาอีกครั้ง “ผมไม่ชอบสินค้าลดราคา”

ทุกคนในห้องประชุมตกตะลึง

อีกความหมายของประโยคนี้คือ เขาไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน! ลดราคาให้ผมทำไม? จะดูถูกผมใช่ไหม?

ไมค์ปรบมือ!

“ยังไงก็เถอะ ผมขอแจ้งคุณเกี่ยวกับวิธีการชำระเงินของเราสักหน่อย ส่วนแรกต้องจ่ายห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของต้นทุนเพื่อเป็นเงินมัดจำ ส่วนที่เหลือชำระเป็นก้อนเดียวภายในสามวันหลังจากได้รับสินค้า” ไมค์กล่าว

โจวจื่ออี้ไม่พอใจ “เงินมัดจำของคุณสูงเกินไปนะ!”