รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 261

โจวจื่ออี้รับสาย “สวัสดี”

ไมค์ “ผมเอง”

โจวจื่ออี้เหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณมีธุระอะไรกับผมเหรอ?”

“พูดหมา ๆ แบบนี้ เดี๋ยวก็ไม่ขายโดรนให้ซะหรอก” ไมค์ขู่

โจวจื่ออี้ขมวดคิ้วและตอบโต้ “อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย! ใครอยากซื้อโดรนของคุณล่ะ?!”

ไมค์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “เจ้านายของคุณไง! งั้นคำสั่งซื้อจากแผนกจัดซื้อของคุณเป็นของปลอมเหรอ?”

โจวจื่ออี้สูดหายใจลึก “คุณบอกว่าประธานของเราสั่งให้แผนกจัดซื้อซื้อโดรนของคุณเหรอ?”

“ใช่! คุณไม่รู้เหรอ? ฮ่า ๆ! ผมคิดว่าคุณเป็นคนโปรดของเขาซะอีก” ไมค์พูดเหน็บแนมและวางสายไป

โจวจื่ออี้ถูกยั่วยุ เขาจึงไปหาฟู่สือถึงเพื่อตรวจสอบความจริง

สายตาของฟู่สือถิงมองขึ้นมาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์

“บริษัทเราแจกของให้พนักงานทุกเทศกาลไหว้พระจันทร์ ของขวัญของปีนี้คือโดรน นายคิดว่าไง?”

โจวจื่ออี้แทบกระอักเป็นเลือดพลันส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่ได้จะคัดค้านครับ! ผมแค่คิดไม่ถึงเฉย ๆ”

“เป็นการตัดสินใจปุบปับเมื่อคืน” ฟู่สือถิงพูดสั้น ๆ “ถึงฉันจะไม่ได้เป็นอะไรกับฉินอันอันแล้ว แต่ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเธอก็ถือว่าดี”

เขาจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์ที่เขาไปบ้านของฉินอันอันเมื่อไม่กี่วันก่อน และถูกโดรนไล่สาดน้ำ!

เทคโนโลยีกำลังก้าวหน้าและเวลากำลังเดินไปเรื่อย ๆ

สินค้าดี ๆ แบบนี้ควรแบ่งปันให้กับพนักงาน

“อ๋อ... เมื่อกี้ไมค์โทรหาผม แต่ผมพูดจาไม่ค่อยสุภาพ...ไม่รู้ว่ามันจะกระทบกับคำสั่งของเราหรือเปล่า” โจวจื่ออี้หงุดหงิด “ผมจะไปโทรกลับหาเขา”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา โจวจื่ออี้กับผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อไปฉินกรุ๊ปเพื่อหารือเรื่องความร่วมมือ

ฉินอันอันกับไมค์อยู่ในห้องประชุมและรับพวกเขามาแล้ว

“พวกคุณต้องการในช่วงเทศกาลไหว้พระจันทร์เหรอ? จำนวนห้าพันตัวมันเยอะเกินไป เราไม่สามารถผลิตโดรนจำนวนมากขนาดนั้นได้ในระยะเวลาแค่สั้น ๆ” ไมค์กล่าวต่อ “ถ้าคุณยืนกรานที่จะสั่งซื้อโดรนจำนวนห้าพันตัวในช่วงเทศกาลไหว้พระจันทร์ให้ได้ มันก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ซะทีเดียว...”

ฉินอันอันจิบน้ำ

ไมค์พูดถูก เวิร์กช็อปในปัจจุบันไม่ใหญ่พอที่จะผลิตโดรนได้ห้าพันลำในระยะเวลาอันสั้น

ถ้าส่งสินค้าจากต่างประเทศจะมีค่าขนส่งและภาษี

ประการที่สอง ราคาของโดรนในต่างประเทศนั้นสูงกว่าราคาในประเทศแน่นอน

โจวจื่ออี้ไม่สามารถยอมรับเงื่อนไขที่ไมค์พูดได้ และอาจคิดว่าฝ่าย ก คือตัวพ่อ

......

หลังจากที่โจวจื่ออี้ระงับความโกรธของเขาได้ จึงอธิบายสถานการณ์ให้ฟู่สือถิงฟัง ฟู่สือถิงก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จื่ออี้ นายคิดว่าฉันไม่มีปัญญาซื้อโดรนของเธอใช่ไหม?”

“ประธาน ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นครับ...ผมแค่คิดว่าพวกเขากำลังแกล้งเรา!” โจวจื่ออี้กระซิบเบา ๆ

ฉินอันอันเคาะนิ้วของเธอบนโต๊ะและส่งสัญญาณให้โจวจื่ออี้ยื่นโทรศัพท์ให้

โจวจื่ออี้ดันแว่นตาของเขาขึ้นบนดั้งจมูกแล้วพูด “ประธานครับ คุณฉินต้องการคุยกับคุณ”