รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 30

บ่ายวันศุกร์

ฉินอันอันได้รับสายจากแม่บ้านจาง

“คุณผู้หญิงคะ คืนนี้คุณผู้ชายกลับมาแล้วค่ะ คุณก็กลับมาเถอะนะคะ!”

ฉินอันอันอาศัยอยู่ที่บ้านแม่ของเธอตั้งแต่ฟู่ซื่อถิงบังคับให้เธอทำแท้งครั้งที่แล้ว

“เอาล่ะ ถึงเวลายุติความสัมพันธ์ระหว่างเขากับฉันแล้ว” ฉินอันอันวางสายโทรศัพท์แล้วออกเดินทางไปบ้านตระกูลฟู่

หนึ่งทุ่ม

เที่ยวบินของฟู่ซื่อถิงมาถึงสนามบินแล้ว

เขาเดินขึ้นรถโรลส์รอยซ์สีดำโดยมีบอดี้การ์ดคอยคุ้มกัน

หลังจากนั่งลงแล้ว เขาพบว่าถังเฉียนก็นั่งอยู่ข้างในด้วย

“ซื่อถิง คุณชอบทรงผมใหม่ของฉันไหมคะ?” ถังเฉียนสวมชุดเจ้าหญิงสีชมพู ใช้นิ้วปัดผมของเธอทัดหูแล้วส่งยิ้มเย้ายวนให้เขา

ถังเฉียนจงใจนั่งรอเขาในรถเพื่อเซอร์ไพรส์เขา

เมื่อฟู่ซื่อถิงมองถังเฉียนด้วยดวงตาที่เคร่งขรึม ความสงบบนใบหน้าของเขาก็หายไป

กล้ามเนื้อทั่วร่างกายของเขาเกร็งขึ้น ใบหน้าเย็นเฉียบราวกับน้ำค้างแข็ง รังสีอำมหิตแผ่กระจายทั่วในรถ

เมื่อถังเฉียนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าอารมณ์ของเขา ก็รู้สึกไม่สบายใจทันที

“ซื่อถิง เกิดอะไรขึ้น? คุณว่าทรงผมของฉันไม่สวย หรือชุดไม่สวยเหรอ…” ถังเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ดวงตาวิตกกังวล

เพี๊ยะ เธอถูกตบหน้าอย่างแรง!

ร่างของเธอกระทบประตูรถ

“กรรไกร!” ฟู่ซื่อถิงกำหมัดแน่น และกัดฟันพูดสองคำนี้ออกมา

บอดี้การ์ดที่อยู่นอกประตูรถได้รับคำสั่งจึงรีบวิ่งไปซื้อกรรไกรทันที

ถังเฉียนซุกตัวอยู่บนเบาะรถพลางใช้มือปิดแก้มที่ร้อนผ่าว มุมปากมีกลิ่นคาวเลือด

เธอสับสน

สับสนไปหมด

เธออยู่กับฟู่ซื่อถิงมาเป็นเวลาสิบปี ในช่วงสิบปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยทำให้ฟู่ซื่อถิงโกรธมากขนาดนี้มาก่อน