รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 35

ฉินอันอันเออออตามไปด้วย “ที่จริงแล้วเขารวยสุด ๆ แต่ทั้งแก่ทั้งน่าเกลียด สุขภาพก็ไม่สู้ดีอีกด้วย”

ทุกคนอึ้งไป “???”

เศรษฐีที่ทั้งแก่ทั้งน่าเกลียด แถมสุขภาพก็ยังไม่ดีอีก…จะเป็นใครได้?

“คุณหนูฉิน ขอเชิญคุณที่ชั้นสองค่ะ” พนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วแจ้งแก่เธอ

ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นทันที

คฤหาสน์หลังนี้มีการออกแบบห้องโถงแบบเปิดโล่ง

จากห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่งสามารถมองเห็นราวกั้นของชั้นสองได้

บอดี้การ์ดของฟู่ซื่อถิงที่ยืนอยู่ข้างราวกั้นมองลงมาที่เธอ

ฉินอันอันเดินตามพนักงานเสิร์ฟขึ้นไปยังชั้นสอง

สีหน้าของคนที่เพิ่งจะเยาะเย้ยถากถางฉินอันอันเปลี่ยนไปในทันที

งานเลี้ยงค่ำคืนนี้ คนที่อยู่ในงานนั้นทั้งร่ำรวยและมีเกียรติ

แต่วงสังคมชั้นสูงก็มีการแบ่งชนชั้นด้วยเช่นกัน

ตัวอย่างเช่นคืนนี้ คนรวยธรรมดา ๆ ก็จะถูกจัดไว้ที่ห้องจัดเลี้ยงชั้นหนึ่ง

ผู้ที่มีอิทธิพลสูงหรือคนใหญ่คนโตจะถูกจัดให้อยู่ที่ชั้นสอง

“ฉินอันอันถูกพาไปที่ชั้นสอง คนที่เลี้ยงดูเธอที่จริงแล้วคือใครกันแน่?!”

“ไม่รู้สิ! พวกเราจะขึ้นไปชั้นสองก็ไม่ได้ด้วย รู้แค่ว่าฉินอันอันเก่งเกินไปแล้ว! ถึงแม้คนที่เลี้ยงดูเธอจะทั้งแก่ทั้งน่าเกลียด แต่เธอก็ทำเงินจากเขาได้ไม่น้อยเลย!”

“เท่าที่ฉันรู้ แขกที่มาในคืนนี้ ไม่มีใครแก่มากเท่าไหร่เลย!”

“ถ้าอย่างนั้นฉินอันอันเพิ่งจะโกหกพวกเรางั้นเหรอ?”

ทุกคนต่างมองไปที่ชั้นสองพร้อมกัน

ทว่าหลับมองไม่เห็นอะไรเลย

ที่ชั้นสอง

ที่นี่มีคนไม่มากนัก ที่โต๊ะกลมมีคนนั่งอยู่ไม่เกินสิบคน และทั้งหมดล้วนเป็นผู้ชาย

ฉินอันอันเดินไปด้านข้างฟู่ซื่อถิงแล้วนั่งลง

บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารรสเลิศ

“ฉันไม่สนใจว่าพวกคุณจะคุยอะไรกัน ฉันขอตัวกลับก่อนดีกว่า!”

เธอเหยียดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้

ฟู่ซื่อถิงเอื้อมมือมาคว้าแขนของเธอรั้งไม่ให้เธอไป

เธอสะบัดฝ่ามือใหญ่ของเขาออก ตาทรงลูกพลัมมีแววโกรธเล็กน้อย “ฟู่ซื่อถิง คุณนี่มันน่าเบื่อจริงๆ ฉันจะกลับไปเขียนวิทยานิพนธ์แล้ว! ถ้าคุณไม่ให้ฉันกลับ งั้นฉันจะส่งวิทยานิพนธ์ให้คุณทางอีเมล แล้วคุณก็ช่วยฉันเขียนให้เสร็จด้วยล่ะ”

ฟู่ซือถิงมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่บึ้งตึงของเธอแล้วปล่อยมือ

ตอนที่เธอเดินจากชั้นสองลงมาถึงชั้นล่าง ก็เห็นฟู่เย่เฉินกำลังชูแก้วไวน์ ยืนโค้งตัวพร้อมกับพูดจาประจบสอพลอฝูงชนกลุ่มหนึ่งอยู่

เธอหมดใจกับฟู่เย่เฉินไปนานแล้ว ดังนั้นเธอจึงรีบถอนสายตากลับ แล้วสาวเท้ายาว ๆ ออกจากคฤหาสน์ไป

……

เวลาสี่ทุ่ม

รถยนต์โรลส์รอยซ์สีดำก็ขับเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลฟู่

แม่บ้านจางเห็นฟู่ซื่อถิงกลับมาจึงเอ่ยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “คุณผู้ชายคะ คุณผู้หญิงไม่ได้กลับมาด้วยเหรอคะ?”

ฟู่ซื่อถิงยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา คิ้วเข้มขมวดมุ่น “เธอออกมาตั้งแต่สองทุ่มแล้ว ยังไม่ถึงอีกเหรอ?”