รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 36

แม่บ้านจางตอบ “ยังค่ะ ดิฉันอยู่ในห้องนั่งเล่นตลอด คุณผู้หญิงยังไม่กลับมาเลยค่ะ”

ดวงตาของฟู่ซื่อถิงมืดลง

เธอยังไม่กลับมา แล้วจะไปที่ไหนได้?

เธอบอกว่าจะกลับมาเขียนวิทยานิพนธ์ หรือว่าเธอโกหก?

“คุณผู้ชายคะ ดิฉันจะไปโทรหาคุณผู้หญิงนะคะ” แม่บ้านจางเดินไปทางห้องห้องนั่งเล่น

อีกด้านหนึ่ง

ตอนที่ฉินอันอันออกมาจากคฤหาสน์ฝูหลัน เธอก็ถูกลักพาตัวไป

หลังจากที่เธอถูกลากขึ้นมาบนรถ มีคนเอาผ้ามาปิดตาเธอ พร้อมกับมัดมือทั้งสองข้างเธอด้วย

หลังจากนั้นรถก็แล่นไปบนถนนประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้วจึงจอดในที่สุด

เธอถูกพาไปไว้ในห้อง แล้วถูกคนกดให้นั่งลงบนเก้าอี้

เมื่อผ้าปิดตาถูกถอดออก ก็มีเสียงชายแปลกหน้าคนหนึ่งดังขึ้น “คุณหนูฉิน เสียมารยาทแล้ว พวกเราพาคุณมาเพราะได้รับคำสั่ง ตราบใดที่คุณให้ความร่วมมือกับเรา พวกเราจะไม่ทำร้ายคุณ”

ฉินอันอันมองไปรอบ ๆ ห้องสีขาวบริสุทธิ์ สุดท้ายสายตาก็จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของชายแปลกหน้า

เขาสวมหน้ากาก เธอเลยมองเห็นหน้าตาของเขาได้ไม่ชัดเจน

แต่ว่าเธอไม่คุ้นกับน้ำเสียงของเขาเลย

“ตราบใดที่พวกคุณไม่ทำร้ายฉัน ฉันจะพยายามให้ความร่วมมือพวกคุณอย่างดีที่สุด แต่ว่าฉันไม่เคยทำเรื่องผิดกฎหมาย พวกคุณบีบบังคับฉันไปก็ไม่มีประโยชน์” ฉินอันอันเจรจาต่อรองกับเขา

ชายแปลกหน้าหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “ตัวเล็กไม่มีแรงทำอะไรได้อย่างคุณ จะไปทำเรื่องผิดกฎหมายอะไรได้?”

พูดแล้วเขาก็แก้มัดที่มือของฉินอันอัน จากนั้นก็ติดเครื่องจับเท็จไว้บนตัวเธอ

“นี่คือเครื่องจับเท็จ ต่อจากนี้ผมจะถามคำถามคุณ คุณต้องตอบตามจริง ถ้าคุณโกหกก็จะถูกเครื่องจับเท็จจับได้ ถ้าเครื่องจับเท็จจับได้ว่าคุณโกหก คืนนี้คุณจะไม่ได้ออกจากที่นี่อย่างปลอดภัย เข้าใจไหม?”

ฉินอันอันเหลือบมองไปที่เครื่องมือ หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งก็พยักหน้า

“พี่ชาย วางใจเถอะ! ฉันจะไม่โกหกแน่นอน”

“ถือว่าอยู่เป็น!” ชายคนนั้นพอใจกับท่าทีของเธอมาก แล้วการสอบปากคำก็เริ่มขึ้น “คุณชื่ออะไร?”

“ฉินอันอัน”

“ก่อนที่พ่อคุณจะเสียชีวิต เขาบอกรหัสผ่านตู้เซฟกับคุณหรือไม่?”

ฉินอันอัน “ไม่”