รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 369

เมื่อเข้ามาในห้องพิเศษด้านหลังแล้ว แม่เฒ่าฟู่หยิบโทรศัพท์ขึ้น “สวัสดีค่ะ คุณรู้จักฟู่สือถิงใช่ไหม? ฉันคือแม่ของเขา”

อีกฝ่าย “สวัสดีคุณนายฟู่ ไม่ทราบว่าติดต่อมามีธุระอะไร?”

“โรงเรียนอนุบาลของพวกคุณมีนักเรียนชื่อฉินจือหานใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ”

“คืออย่างนี้ค่ะ ฉันอยากได้เส้นผมของเขาสองสามเส้น ไม่รู้ว่าคุณจะสามารถเอามาให้ฉันได้ไหม ฉันจะจ่ายค่าตอบแทนให้ ราคาเท่าไหร่คุณตั้งมาได้เลย” แม่เฒ่าฟู่พูดอย่างใจป้ำ

อีกฝ่ายงุนงง “คุณอยากได้ผมของเขาไปทำไม? ไม่ใช่ฉันไม่อยากทำให้คุณ แต่เกรงว่าคุณไม่รู้สภาพการณ์ของเด็กคนนี้ เขาไม่ยอมให้สัมผัสตัว ปกติแล้วมีแค่น้องสาวของเขาเท่านั้นที่สัมผัสเขาได้”

แม่เฒ่าฟู่คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องที่ง่ายดายขนาดนี้ พอเป็นฉินจือหานกลับกลายเป็นเรื่องยากปานนั้น

“คุณก็คิดวิธีสิ! ถ้าหากเอาเส้นผมมาไม่ได้ เอาเลือดมาก็ได้!” แม่เฒ่าฟู่กล่าว “บอกตามตรง แม่ของเขากับลูกชายฉันเคยแต่งงานกัน… ฉันสงสัยที่มาของเด็กคนนี้มาก ดังนั้นฉันขอร้องคุณช่วยฉันในเรื่องนี้ที หากจัดการเรื่องนี้สำเร็จ ฉันจะต้องตอบแทนคุณอย่างงามแน่นอน”

แม่บ้านเห็นเงาคนที่ประตูแวบ ๆ

จึงรีบเดินไปที่ประตูทันที

“คุณเสิ่น คุณมีธุระอะไรเหรอคะ?” แม่บ้านมองเสิ่นอวี๋ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แต่ไม่กล้าใช้คำพูดแย่ ๆ จนเกินไป

เสิ่นอวี๋ตื่นตระหนกเล็กน้อย “อ้อ คืออย่างนี้ค่ะ...ฉันรู้สึกว่าของขวัญที่คุณป้ามอบให้ฉันแพงเกินไป ฉันไม่กล้ารับ”

แม่บ้าน “คุณไปรอที่ห้องนั่งเล่นก่อนเถอะค่ะ”

เสิ่นอวี๋เดินไปที่ห้องนั่งเล่นทันที

ผ่านไปไม่นาน แม่เฒ่าฟู่คุยโทรศัพท์เสร็จ

แม่บ้านไม่ได้บอกเรื่องเสิ่นอวี๋แอบฟัง สุดท้ายแล้วมีเรื่องน้อยย่อมดีกว่ามีเรื่องเยอะ

หลังจากที่เสิ่นอวี๋คุยอย่างเกรงอกเกรงใจกับแม่เฒ่าฟู่อยู่ครู่หนึ่ง เธอก็บอกว่ามีนัดกินข้าวกับพ่อตอนเที่ยง จึงได้ออกมา

หลังจากออกมาจากบ้านเดิมแล้ว เสิ่นอวี๋รู้สึกหนักใจ

เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่แอบฟังในห้อง แม่เฒ่าฟู่คงจะสงสัยในตัวลูกทั้งสองคนของฉินอันอันแน่นอน

ถึงแม้ฟู่สือถิงไม่ชอบเด็ก ทว่าแม่เฒ่าฟู่ก็อยากอุ้มหลานมากจริง ๆ

ถ้าหากปล่อยให้แม่เฒ่าฟู่รู้ว่าฉินจือหานและฉินรุ่ยลาคือลูกของฟู่สือถิง แม่เฒ่าฟู่จะต้องปฏิบัติต่อเด็กคนนั้นราวกับเป็นสมบัติแน่นอน และจะอยู่ข้างฉินอันอันด้วย