รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 370

ที่เอสทีกรุ๊ป

หลังจากที่เครือข่ายของบริษัทกลับมาเป็นปกติ โจวจื่ออี้ก็มาเคาะประตูห้องทำงานของฟู่สือถิง

“เจ้านายครับ นี่คือสิ่งที่ฝ่ายรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ ขอให้ผมนำมาให้คุณครับ”

โจวจื่ออี้ยื่นเอกสารปึกหนึ่งให้กับฟู่สือถิงขณะที่พูด

ฟู่สือถิงเหลือบมองเอกสารแล้วถามว่า “เอกสารอะไร?”

“...ดูเหมือนว่าจะเป็นโค้ดไวรัสที่ฉินจือหานเขียนครับ” โจวจื่ออี้ชำเลืองมองแค่แวบเดียวจากนั้นไม่กล้ามองอีก

ฟู่สือถิงเปิดเอกสาร ทันใดนั้นก็เห็นบรรทัดที่เป็นตัวอักษรพิมพ์ใหญ่และตัวหนา ‘ฟู่สือถิงเป็นคนงี่เง่า’

ฟู่สือถิงโกรธจนหน้าเขียวทันที

นิ้วของเขาสั่นเล็กน้อยขณะที่เปิดหน้าที่สอง ‘ฟู่สือถิงขับรถตกลงไปในแม่น้ำ!’

หน้าที่สาม ‘ฟู่สือถิงเข้าห้องน้ำแล้วกระดาษหมด!’

หน้าที่สี่ ‘ฟู่สือถิงขนมปังติดคอตาย!’

……

ฟู่สือถิงหยิบชุดเอกสารขึ้นมาแล้วโยนเข้าไปในเครื่องทำลายเอกสาร!

สีหน้าของเขาดูไม่ดีนัก แต่ไม่ได้แสดงปฏิกิริยามากมาย

ท้ายที่สุดแล้วฉินจือหานคือเด็กสี่ขวบ เขาไม่อยากจะเอาจริงเอาจังด้วยขนาดนั้น

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องมีเสียงเคาะดังขึ้น จากนั้นก็ถูกผลักออก

เซิ่งเป่ยยืนอยู่ที่ปากประตู “สือถิง ไปกินข้าวกัน!”

โจวจื่ออี้ขยิบตาให้เซิ่งเป่ย

เซิ่งเป่ยเดินเข้ามาเพื่อตรวจดูทันที “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

โจวจื่ออี้เดินไปหาเขาแล้วกระซิบ “ลูกชายของฉินอันอัน น่ารำคาญมาก”

“อ้อ...พูดถึงเรื่องนี้ ฉันเองก็โกรธมากเหมือนกัน!” เซิ่งเป่ยบ่น “เด็กคนนั้นอายุแค่สี่ขวบไม่ใช่เหรอ? เก่งขนาดนั้นได้ยังไง?! เรื่องนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าเจ้าหน้าที่เทคนิคของฝ่ายรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ทุกคนของบริษัทเราล้วนไร้ความสามารถ!”

คนทั่วไปจะชวนเพื่อนมาทำบาร์บีคิวกินที่บ้านเมื่อมีความสุข

“แล้วหลังจากที่นายไปที่นั่นเมื่อคืน นายรู้สาเหตุหรือยัง?”

เขาส่ายหน้า “พวกเขาไม่ต้อนรับฉันเลย”

ทันใดนั้นเซิ่งเป่ยรู้สึกปวดใจเล็กน้อย “พวกเขาไม่ต้อนรับนาย นายก็ไม่ต้องไปอีก นายอยากกินอะไร ฉันจะเลี้ยงเอง”

“ความไม่พอใจของพวกเขาไม่มีผลอะไรกับฉันหรอก” เขาวางถ้วยชาลง สีหน้าไม่สะทกสะท้าน

เซิ่งเป่ยเห็นความสงบนิ่งบนหน้าของเขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “นายอยากไปเจอฉินอันอันจนทนไม่ได้ใช่ไหม? ที่นายต้องเสียใจเรื่องการแต่งงานก็เพราะฉินอันอัน”

“นายพูดผิดแล้ว” เขาแก้ “ฉันไม่ได้รักเสิ่นอวี๋ นี่ต่างหากเหตุผลที่แท้จริง”

“ถึงฉันจะไม่ชอบเสิ่นอวี๋ แต่ครั้งนี้เสิ่นอวี๋น่าสงสารมาก สูญเสียนายแล้วก็ยังสูญเสียลูกด้วย… นายไม่รู้สึกอะไรกับเด็กคนนั้นจริง ๆ เหรอ? ท้ายที่สุดแล้วเด็กก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของนาย ถ้าไม่คลอดก่อนกำหนด อีกไม่กี่เดือนก็จะคลอดแล้ว” เซิ่งเป่ยพูดอย่างเสียใจ

ใบหน้าฟู่สือถิงสงบ น้ำเสียงของเขาเย็นชาไร้อารมณ์ “ถ้าฉันจำเป็นต้องมีลูก ฉันไม่ต้องการให้ลูกคนนี้เกิดจากท้องผู้หญิงคนอื่นเด็ดขาด”

เซิ่งเป่ยพูดไม่ออก