รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 402

เสี้ยววินาทีที่เขาเห็นฉินจือหาน เขานึกว่าตัวเองเข้ามาผิดที่

ทำไมฉินจือหานถึงมาอยู่ที่นี่?

เด็กน้อยคนนี้มาได้ยังไง?!

เขาพบว่าหลาย ๆ ครั้ง เด็กคนนี้ทำให้เขาประหลาดใจอย่างคาดไม่ถึง!

แน่นอนว่า ความประหลาดใจในที่นี้ไม่ได้มีความหมายตามตัวอักษร

“ทำไมแม่ของผมถึงได้รับบาดเจ็บ?!” เสี่ยวหานยืนอยู่ข้างเตียง ในดวงตาที่เย็นชากำลังซักไซ้ฟู่สือถิง

เขาเห็นบนหน้าผากของแม่มีผ้าก๊อซพันอยู่ แม่ต้องได้รับบาดเจ็บแน่ ๆ ถึงพันไว้แบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งตะโกนเรียกแม่ แม่ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลยแม้แต่น้อย เขาสงสัยว่าแม่อาจจะไม่ได้แค่นอนหลับ แต่เป็นหมดสติไป

แต่เขาทำอะไรไม่ได้เลย

เขาพาแม่ไปไม่ได้ แล้วก็รักษาแม่ไม่ได้

ฟู่สือถิงทำหูหนวกต่อคำถามของเสี่ยวหาน

เขาจ้องมองเด็กน้อยตรงหน้า “นายมาได้ยังไง? นอกจากนายแล้ว ยังมีใครมาด้วยอีกบ้าง?”

“ผมมาคนเดียว!” เสี่ยวหานไม่ได้เย่อหยิ่งและไม่ได้ถ่อมตัว ความเกลียดชังในดวงตาเพิ่มขึ้นทีละน้อย “คุณทำร้ายแม่ของผม ผมไม่ละเว้นคุณแน่!”

ฟู่สือถิงเยาะเย้ยคำขู่ของเขา “นายจะไม่ละเว้นฉันยังไง? อย่าได้คิดว่ากลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนายมันจะสำเร็จทุกครั้ง!”

“ฉินจือหาน ถ้าไม่ใช่เพราะนายแซ่ฉิน นายคิดว่านายจะกระโดดโลดเต้นอยู่หน้าฉันอีกนานแค่ไหน?”

เสี่ยวหานมีสีหน้ารังเกียจ “ผมไม่เคยอยากเห็นหน้าคุณ! ทุกครั้งก็เป็นคุณนั่นแหละที่มาหาเรื่องพวกเรา!”

“ฉันหาเรื่องพวกนาย? ฉันรู้จักแม่นายก่อนที่นายจะเกิดเสียอีก! เรื่องของฉันกับแม่นายไม่เกี่ยวกับนาย!” ฟู่สือถิง มองดูสีหน้ารังเกียจที่แสดงออกบนหน้าของเขา อารมณ์ของเขาเปลี่ยนเป็นแย่ลงทีละน้อย

“คนสารเลวเลือดเย็น! เรื่องของแม่ผมก็คือเรื่องของผม!”

“ฉันเลือดเย็นงั้นเหรอ?” ฟู่สือถิงพูดกลั้วหัวเราะ “เจ้าเด็กเหลือขอนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย นายพูดอีกครั้งสิ!”

เสี่ยวหานถูกยั่วยุจนความกลัวในใจหายไป “ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ที่ผมรู้คือคุณมันเป็นไอ้คนสารเลวเลือดเย็น! ไม่ใช่แค่เลือดเย็น คุณยังป่วยด้วย!”

เส้นเลือดบนหน้าของฟู่สือถิงนูนขึ้น แสงเย็นในดวงตาปรากฏขึ้น

หลังจากที่ลูกกระเดือกเขาขยับขึ้นลง เขาก็พูดเสียงเฉียบขาด “นายว่าอะไรนะ?!”

“คุณไม่ได้พูดว่าผมมันไม่รู้เรื่องอะไรเลยงั้นเหรอ?” ในดวงตาของเสี่ยวหานส่องประกายความภาคภูมิใจ “เพราะว่าคุณป่วย! คุณมันไม่ใช่คนปกติ! ดังนั้นคุณถึงรังแกแม่ของผมไม่เลิก! แม่ผมไม่มีวันชอบคุณ! ผมกับรุ่ยลาก็ไม่มีวันชอบคุณ! ไม่มีใครชอบคุณ!”

รุ่ยลาที่อยู่ในห้องหนังสือของฟู่สือถิงปีที่แล้ว ในกล่องสีแดงเข้มที่นำกลับมาด้วยใส่คำวินิจฉัยทางการแพทย์เอาไว้!