รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 405

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ คือบทเรียนที่เจ็บปวด!

เธอไม่สามารถปล่อยให้ลูกชายของเธอกระทบกระทั่งกับฟู่สือถิงได้อีก

“แต่แม่ไม่มีทางได้รับบาดเจ็บโดยไม่มีเหตุผล จะต้องเป็นเพราะเขาแน่…” เสี่ยหานขมวดคิ้วและพูดอย่างคาดเดา

“เพราะว่าเมื่อคืนนี้แม่คิดถึงลูกกับน้องสาวมาก ก็เลยวิ่งออกไปคนเดียว… ผลคือไปเจอหมาป่าเข้า…” ฉินอันอันอธิบาย “ลูกกลับไปบอกลุงไมค์กับน้องทีนะลูกว่าแม่สบายดี แม่ไม่อยากให้พวกเขากังวล ตกลงไหม?”

เสี่ยวหานพยักหน้าอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“แม่ครับ แม่จะไม่กลับไปกับผมจริง ๆ เหรอ? ลุงตำรวจพาพวกเรากลับบ้านด้วยกันได้นะครับ”

“แม่เจ็บขามากเลย รอจนแผลหายดีแล้วแม่ค่อยกลับไปนะ”

“อ่อ…แม่ครับ ต่อไปอย่าวิ่งเพ่นพ่านนะครับ ถ้าข้างนอกอันตรายจริง ๆ ก็รออยู่ในบ้านนะครับ พวกราจะหาวิธีมาช่วยแม่เอง”

ฉินอันอันพยักหน้าอย่างปลื้มใจ “เสี่ยวหาน ลูกมาหาแม่ แม่ดีใจมากเลย แต่แม่หวังว่าถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ลูกอย่ามานะ ลูกยังเด็กมาก ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น แม่จะต้องเสียใจมาก!”

เสี่ยวหานพูดอย่างดื้อรั้น “ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ ผมกับน้องสาวจะทำยังไง? ถ้ามีครั้งหน้าอีก ผมก็จะมาหาแม่”

ดวงตาของฉินอันอันร้อนขึ้นเล็กน้อย “ไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว”

เสี่ยวหาน “แม่ครับ ต่อไปแม่อยู่ให้ห่างจากเขานะครับ…เขาป่วย”

ฉินอันอันคิดว่าที่เสี่ยวหานพูดแบบนี้เพราะฟู่สือถิงเกือบจะบีบคอเขาตาย

“เขาไม่มีทางทำร้ายแม่….ที่ต้องอยู่ให้ห่างจากเขาคือลูกกับน้องนะ เสี่ยวหาน ปีก่อนแม่เคยบอกลูกกับน้องว่า อย่าอยู่ใกล้เขา ลูกไม่ได้ใส่ใจที่แม่บอกเลยเหรอ?”

เสี่ยวหานก้มศีรษะลง

“ลูกกับรุ่ยลาคือสมบัติล้ำค่าที่สุดของแม่ ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของแม่ก็คือลูกกับน้องเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงและมีสุขภาพดี” ฉินอันอันพูดพึมพำว่า “ต่อไปลูกจะต้องจดจำคำพูดของแม่ไว้นะ”

เสี่ยวหานส่งเสียงตอบรับอย่างอึดอัดใจ

เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่า รถตำรวจก็มาถึงวิลล่าในป่าลึก

เสี่ยวหานขึ้นรถตำรวจ

“พี่หาน แม่เธอล่ะ?” ไมค์มาพร้อมกับตำรวจ

ผลคือหลังจากตำรวจทำการเจรจากับบอดี้การ์ดของฟู่สือถิง ตำรวจได้พาเสี่ยวหานขึ้นรถ