รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 484

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉินอันอันก็กลับมาถึงบ้าน

เธอรีบร้อนเข้ามาในบ้าน ไม่สนใจแม้แต่จะเปลี่ยนรองเท้า เธอเดินตรงไปหาฟู่สือถิงแล้วถามว่า “เสี่ยวหานล่ะ? ทำไมมีแค่คุณคนเดียว?”

ฟู่สือถิงกำลังจะพูดบางอย่าง เธอกลับสังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าของเขามีบางอย่างที่ผิดปกติ

“เกิดอะไรขึ้นกับเสื้อของคุณ?”

เสื้อเชิ้ตของเขายับยู่ยี่ เธอเดินตามส่วนที่ยับย่นนั้นไปจนถึงด้านหลังของเขาและเห็นว่าด้านหลังของเสื้อเชิ้ตถูกกัดจนหลุดขาดออกไปชิ้นหนึ่ง

ดูจากส่วนที่บวมช้ำสามารถมองเห็นว่าผิวหนังด้านในมีเลือดหยดออกมา

ถึงแม้ว่าเลือดจะแข็งตัวเป็นก้อนแล้ว แต่ก็จินตนการได้ว่ามันต้องเจ็บปวดมาก

“เสี่ยวหานกัดคุณใช่ไหมคะ?” เธอเดินมาด้านหน้าแล้วเงยหน้ามองเขา

“ผมหาเรื่องเอง” เขาหลีกเลี่ยงด้วยการเปลี่ยนเรื่อง “เขาอยู่ในห้อง”

“อื้ม ฉันจะไปดูเขาก่อน คุณรอฉันอยู่ตรงนี้นะคะ” เธอพูดพร้อมกับเดินขึ้นไปยังชั้นบน

ไมค์เดินกร่างไปทางด้านหลังฟู่สือถิง หลังจากจ้องมองบาดแผลของเขาดี ๆ แล้ว ก็ถอนใจพร้อมเอ่ยว่า “ฟันพี่หานของผมนี่คมดีจริง ๆ! คุณเหมือนโดนสุนัขกัดเลยนะเนี่ย!”

ฟู่สือถิงหันกลับมา มองไมค์ด้วยดวงตาสีดำมืด “ไมค์ ฉินจือหานคือลูกชายของผมใช่ไหม?”

สีหน้าท่าทางของไมค์แข็งทื่อ หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ก็ได้สติกลับมา “คุณกำลังพูดเพ้อฝันอะไรอยู่?! คุณบังคับให้ฉินอันอันทำแท้งลูกคนแรกของพวกคุณไปไม่ใช่รึไง? อันอันรับเสี่ยวหานมาเลี้ยง! คุณอยากดูใบรับรองการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมไหมล่ะ?”

ฟู่สือถิงพยักหน้า “คุณเอาใบรับรองฯ มาให้ผมดูหน่อย”

ไมค์ถึงกับพูดไม่ออก “? ? ?”

ฟู่สือถิง “เป็นอะไรไป?”

ไมค์หน้าแดงและรู้สึกผิด “ใบรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมไม่ได้อยู่กับผม! คุณต้องถามฉินอันอันเอง แต่ผมแนะนำว่าอย่าได้ไปถามเธอเลย เพราะถ้าคุณพูดถึงเสี่ยวหานกับเธอ มันต้องทำให้เธอนึกถึงเรื่องที่คุณเกือบบีบคอเสี่ยวหานตายแน่นอน”

ฟู่สือถิง “วันนี้ผมขอโทษเสี่ยวหานไปแล้ว”

“ขอโทษแล้วมีประโยชน์อะไร?” ไมค์ตัดสินใจใช้โอกาสนี้ทดสอบเขา “ถึงแม้เสี่ยวหานจะเป็นลูกชายของคุณจริง ๆ แต่คุณทำเรื่องแบบนั้นกับเขา เขาไม่มีทางยอมรับคุณหรอก”

ฟู่สือถิงรู้สึกราวกับมีมีดคม ๆ แทงเข้าไปในหัวใจของเขา

ไมค์พูดถูก