รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 485

“สวมเสื้อได้แล้วค่ะ” เธอพูดอย่างเย็นชาหลังจากทำแผลเสร็จแล้ว

เขาสวมเสื้อยืดเสร็จแล้วก็เงยหน้ามองเธอ “ผมถามได้แล้วใช่ไหม?”

“คุณอยากถามอะไรล่ะ?” สีหน้าของเธอเย็นชา น้ำเสียงไม่ค่อยดีนัก “เสี่ยวหานไม่ชอบคุณ ต่อไปคุณอย่าแตะต้องเขาอีก ถ้าเจอสถานการณ์แบบวันนี้อีก คุณแค่โทรหาฉันก็พอ”

ทันใดนั้นจิตใจของเขาก็ว่างเปล่า

มันเป็นความผิดของเขาเองจริง ๆ

เขาหยิบเสื้อผ้าสกปรกที่เปลี่ยนออกขึ้นมาแล้วลุกขึ้น เตรียมตัวจากไป

เธอรู้สึกกังวลในใจ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างควบคุมตนเองไม่ได้ “คุณอยากถามอะไรเหรอ?”

เขาหันไปมองเธอ “คุณคิดว่าอิ๋นอิ๋นจำเป็นต้องทำการรักษาต่อหรือเปล่า? ผมกลัวว่ารักษาต่อไป มันจะเกิดผลเสียต่อตัวเธอมากกว่าผลการรักษา”

เธอตกตะลึงไปชั่วขณะ

เธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะถามคำถามนี้

“คุณหมอเจ้าของไข้ของอิ๋นอิ๋นคือเสิ่นอวี๋ไม่ใช่เหรอ?” เมื่อเธอเอ่ยชื่อเสิ่นอวี๋ เหตุผลของเธอเริ่มหลุดลอย “ในเมื่อคุณไปหาเธอและจ่ายค่ารักษาสูงลิบลิ่วไปแล้ว คุณก็แค่เชื่อฟังเธอก็พอ”

เขาคิดไม่ถึงว่า คำถามของเขาจะทิ่มแทงจุดที่เจ็บปวดของเธอ

“ฉินอันอัน ต่อไปผมจะไม่เอาเรื่องอาการป่วยของอิ๋นอิ๋นมาทำให้คุณลำบากใจอีก” ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลง น้ำเสียงแน่วแน่

ทว่าฉินอันอันมองเห็นบางอย่างที่ดูราวกับความรู้สึกผิดหวังในดวงตาของเขา

“ถ้าคุณถามฉันอย่างจริงใจ อย่างน้อยควรมีความจริงใจเป็นพื้นฐาน” เธอมองตรงเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วพูดย้ำทีละคำว่า “คุณซ่อนมันไว้ตลอดชีวิตจะดีที่สุด! ตอนที่ฉันอยากรู้ คุณไม่ยอมบอกฉัน พอคุณอยากบอกฉัน ฉันไม่อยากรู้อีกต่อไปแล้ว”

เขากำเสื้อที่ถูกกัดขาดไว้แน่นแล้วเดินจากไปอย่างละอาย

เธอไม่อยากรู้ความสัมพันธ์ของเขากับอิ๋นอิ๋นแล้ว

เขารู้สึกว่าตัวเองโง่มาก!

ในตอนที่เขาเลือกจะทำอย่างนั้นในครั้งแรก เขาไม่รู้ว่านั่นคือก้าวที่ผิด ก้าวต่อ ๆ มาจึงผิดตามไปหมด

เขาเลือกที่จะปิดบังเธอเพราะเห็นแก่ศักดิ์ศรีงี่เง่าของตัวเอง แต่ตอนนี้ เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ ศักดิ์ศรีเหล่านั้นล้วนไม่มีความหมาย!

หลังจากที่เขาจากไปแล้ว ฉินอันอันก็ล้มตัวนั่งลงบนโซฟาราวกับไร้น้ำหนัก