รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 493

“สือถิง คุณพาอิ๋นอิ๋นไปตรวจสุขภาพหรือเปล่า? พวกเราจะไปโรงพยาบาลด้วยกันไม่ใช่เหรอคะ?” เสียงของเสิ่นอวี๋ฟังดูน้อยใจเล็กน้อย

เธอขับรถไปยัวคฤหาสน์ตระกูลฟู่ ผลลัพธ์คือป้าจางบอกเธอว่า ฟู่สือถิงพาอิ๋นอิ๋นออกไปแล้ว

ฟู่สือถิงมองไปยังผู้คนที่เดินเข้าออกโรงพยาบาล น้ำเสียงของเขาเย็นชา “ผลตรวจของเธอเรียบร้อยดี”

“โอ้ งั้นก็ดีเลยค่ะ ฉันเริ่มเตรียมแผนการรักษาครั้งที่สามของอิ๋นอิ๋นไว้แล้วค่ะ” เสิ่นอวี๋กล่าวอย่างตื่นเต้น “ฉันมีความคิดใหม่ หากไม่มีอะไรผิดพลาด เธอสามารถเข้ารับการผ่าตัดได้ในช่วงครึ่งปีหลังนี้”

ฟู่สือถิง “คุณรับประกันได้ไหมว่าการผ่าตัดครั้งที่สามนี้จะสามารถทำให้เธอหายดีเป็นปกติได้?”

เสิ่นอวี๋ตกตะลึง

แม้แต่หมอเทวดายังไม่กล้ารับประกันเลยว่าตัวเองจะสามารถรักษาโรคของผู้ป่วยหายแน่นอน

“ฉันไม่มั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ฉันคิดว่า…”

“ในเมื่อไม่มั่นใจเต็มร้อย ถ้าอย่างนั้นก็หยุดเถอะ!” เขาพูดอย่างเย็นชา “ไว้คุณมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์เมื่อไหร่ค่อยมาหาผม”

‘หยุดเหรอ?’

เสิ่นอวี๋ตกใจกับคำนี้

“สือถิงคะ… คุณต้องการหยุดทำการรักษาอิ๋นอิ๋นงั้นเหรอ? หรือว่า… คุณเจอหมอที่ดีกว่าแล้ว?” น้ำเสียงของเธอสั่นเทาเบา ๆ และมึนงงเล็กน้อย

เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่า ฟู่สือถิงจะตัดสินใจเช่นนี้จริง ๆ

หรือว่าเขารู้แล้วว่าเธอไม่ใช่คนที่ทำการผ่าตัดอิ๋นอิ๋นในสองครั้งแรก?

แต่ว่าถ้าเขารู้แล้ว เขาคงไม่โทรเรียกเธอมาทำการรักษาอิ๋นอิ๋นเมื่อคืนนี้หรอก!

“เปล่า” น้ำเสียงของเขาไม่มีความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย “เสิ่นอวี๋ ค่าตอบแทนที่ผมให้คุณ คุณจะใช้ซื้อของอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ แต่ว่าคุณกลับลงทุนให้หวังหว่านจือ”

ฉินอันอันเกลียดเขามากขนาดนั้น นอกเหนือจากที่เขาทิ้งความสัมพันธ์เพื่อรักษาความลับแล้ว ยังเป็นเพราะระหว่างเขากับเธอมีเสิ่นอวี๋และหวังหว่านจือแทรกอยู่

เมื่อคืนเขาอยู่ที่ห้องของอิ๋นอิ๋นและครุ่นคิดมากมาย

ยิ่งคิดเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าใจความความเจ็บปวดของฉินอันอัน

เป็นความจริงที่ทุกคนต่างก็มีความทุกข์ใจของตนเอง เขาทำผิดพลาดในอดีตไปแล้ว เขาจึงต้องการหลีกเลี่ยงการทำผิดพลาดซ้ำซากในอนาคตให้มากที่สุด

เมื่อเสิ่นอวี๋ฟังเหตุผลที่เขาให้มา น้ำตาก็ไหลออกมาเงียบ ๆ

“ขอโทษนะคะ… สือถิง ฉันไม่รู้ว่าคุณยังมีความรู้สึกกับฉินอันอันลึกซึ้งขนาดนี้”

“คุณรู้” ฟู่สือถิงเปิดโปงคำโกหกของเธอ

เธอไม่เหลืออะไรเลย

เธอกลับบ้านอย่างมึนงงไปหมด… ผลคือเมื่อมาถึงประตูจึงรู้ว่า เธอมาถึงที่พักของพ่อและหวังหว่านจือแล้ว

“เสิ่นอวี๋ เธอเป็นอะไรไป?”

บังเอิญมากว่าวันนี้หวังหว่านจืออยู่ที่บ้าน

“เหอะ ๆ ฟู่สือถิงตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะอยู่ข้างฉินอันอัน!” เสิ่นอวี๋ฝากความหวังไว้ที่หวังหวานจือ “ถ้าคุณไม่ลงมือกับฉินอันอันอีก พอฉินอันอันคลอดลูกออกมา คุณเองก็จะหมดหวังเหมือนกัน”

หวังหว่านจือมีใบหน้าเคร่งขรึม

“ร้ายแรงขนาดนี้เลยเหรอ?”

“ใช่! เขาบอกฉันอย่างชัดเจนว่าต้องการตัดการติดต่อกับฉันเพราะฉินอันอัน! เขาใส่ใจอิ๋นอิ๋นขนาดนั้น แต่เพื่อฉินอันอันแล้ว เขาตัดสินใจว่าจะไม่รักษาอิ๋นอิ๋นอีกต่อไป!” เสิ่นอวี๋พูดไปแล้วดวงตาก็เต็มไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง

“ฉันพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิงแล้ว!”

หวังหว่านจือดึงทิชชู่ออกมาให้เธอสองสามแผ่นแล้วยื่นให้เธอ “อย่าร้องไห้ไปเลย ฉันวางแผนอย่างละเอียดไว้แล้ว แต่ว่าฉันจำเป็นให้เธอช่วย”

ครั้งนี้เสิ่นอวี๋ไม่ถามอะไรและตอบตกลงทันที “ขอเพียงทำให้ฉินอันอันเจ็บปวดเจียนตายได้ ฉันยินดีทำทุกอย่าง!”