ชั่วพริบตาเดียวก็มาถึงสิ้นเดือนพฤษภาคม
พรุ่งนี้เป็นวันเด็กแห่งชาติ
แล้วก็เป็นวันตรวจสุขภาพก่อนคลอดของฉินอันอันด้วยเช่นกัน
เดิมทีคิดว่าเด็กคนนี้อาจจะไม่สามารถมีชีวิตรอดได้อย่างราบรื่น เพราะที่จริงแล้วในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ เธอใช้ยามากเกินไป
คิดไม่ถึงว่า ทารกคนนี้จะแข็งแกร่งจนมีชีวิตรอดมาได้ถึงตอนนี้จริง ๆ
ถ้าหากการตรวจครรภ์ในวันพรุ่งนี้เป็นไปด้วยดี ก็สามารถทำเวชระเบียนได้แล้ว
“อันอัน พรุ่งนี้ฟู่สือถิงจะไปเป็นเพื่อนเธอตรวจสุขภาพก่อนคลอดหรือเปล่า?” ไมค์ถามตอนเวลาอาหารเย็น
ฉินอันอัน “พรุ่งนี้นายมีเดทใช่ไหม? ฉันไปตรวจสุขภาพก่อนคลอดเองได้นะ”
ไมค์เลิกคิ้ว “ฟู่สือถิงไม่ได้ไปกับเธองั้นเหรอ?”
ฉินอันอัน “ฉันไม่จำเป็นต้องให้เขาไปกับฉัน แล้วนายก็ไม่จำเป็นต้องไปเป็นเพื่อนด้วย ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะคิดว่านายเป็นพ่อของลูก”
ไมค์ตอบ “ให้พี่เลี้ยงเด็กไปกับเธอแล้วกัน”
“พี่เลี้ยงเด็กต้องดูแลเด็ก ๆ อยู่ที่บ้าน นายไปเดทได้เลย ไม่ต้องกังวลเรื่องของพวกเราหรอก” ฉินอันอันดื่มน้ำซุป “ฉันนัดล่วงหน้าไว้แล้ว อย่างนานที่สุดช่วงเช้าก็น่าจะเสร็จแล้ว”
“อ้อ” ไมค์ตอบอย่างเหม่อลอย นิ้วเรียวยาวของเขาขยับอย่างรวดเร็วบนหน้าจอโทรศัพท์ ไม่ถึงสองนาที เขามองไปทางฉินอันอัน “อันอัน พรุ่งนี้ฟู่สือถิงจะไปกับตรวจสุขภาพก่อนคลอดกับเธอนะ!”
ฉินอันอันวางชามซุปลงแล้วเงยหน้าขึ้นมอง “โจวจื่ออี้บอกเหรอ?”
ไมค์พยักหน้า “ฟู่สือถิงไม่ได้บอกเธอ เดาว่าเขากลัวว่าเธอจะปฏิเสธ”
ไม่ถึงห้านาทีหลังจากการสนทนาของพวกเขาสิ้นสุดลง โทรศัพท์ของฉินอันอันก็ดังขึ้น
บนหน้าจอมือถือ มีชื่อของฟู่สือถิงพิมพ์ไว้อย่างชัดเจน
เธออกจากห้องกินข้าว เดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วรับสาย
“ฉินอันอัน พรุ่งนี้เช้าผมจะไปรอคุณที่โรงพยาบาล” น้ำเสียงของเขาไม่ใช่การหารือกับเธอ
เธอไม่ต้องให้เขาไปด้วย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้
เพราะถ้าเธอปฏิเสธเขา เขาจะต้องยกเรื่องลูกขึ้นมาพูดอย่างแน่นอน
“ฉันรู้แล้วค่ะ” เธอตอบหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง
“คืนพรุ่งนี้มากินข้าวด้วยกันเถอะ! คราวก่อนคุณมาที่นี่เพราะมีธุระกับอิ๋นอิ๋นไม่ใช่เหรอ? พรุ่งนี้ผมจะพาเธอออกมาด้วย”
น้ำเสียงของเขาไพเราะและทุ้มนุ่ม “พาลูก ๆ ของคุณมาด้วย พรุ่งนี้เป็นวันเด็ก”
“ฟู่สือถิง…” ฉินอันอันเอ่ยปาก อยากจะพูดให้เขาเสียกำลังใจ
ผลลัพธ์คือเวลานี้เองมีเสียงของอิ๋นอิ๋นดังมาจากปลายสาย “พี่คะ พี่คุยกับใครอยู่เหรอคะ? อันอันใช่ไหม? ฉันอยากคุยกับเธอ”
ฟู่สือถิงพูดกับฉินอันอัน “อิ๋นอิ๋นอยากคุยกับคุณ ผมเอาโทรศัพท์ให้เธอก่อนนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...