รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 521

“โอ้…ตกลงค่ะพี่ชาย! พวกเราไปเล่นกับอิ๋นอิ๋นกันเถอะ!” รุ่ยลาดึงเสี่ยวหานเดินไปหาอิ๋นอิ๋น “อิ๋นอิ๋นบอกว่าจะพาพวกเราออกไปเล่น! บอดี้การ์ดของเธอจะขับรถไปส่งพวกเรา!”

ห้าโมงเย็น

ฟู่สือถิงประคองฉินอันอันเดินลงชั้นล่าง

ทุกคนเห็นภาพอันอบอุ่นและกลมกลืนของพวกเขาสองคน ความคิดก็ทยอยผุดขึ้นมาในหัว

ปกติการพักช่วงกลางวันหนึ่งชั่วโมงก็พอแล้ว สองชั่วโมงถือว่านานเกินไป

แต่ว่าพวกเขาสองคนพักผ่อนชั้นบนตลอดบ่าย

ทุกคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะนอนตลอดทั้งบ่ายได้ยังไง?

ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าทั้งสองคนทำอะไร ถึงพวกเขาสองคนจะไม่พูด ทุกคนต่างก็รู้ดี

“พวกคุณไม่เล่นไพ่กันแล้วเหรอ?” ฉินอันอันหน้าแดงเมื่อถูกพวกเขามอง ดังนั้นจึงหาเรื่องมาคุยเรื่อยเปื่อย

“พวกเราเลิกเล่นตั้งแต่สี่โมงแล้ว และช่วยโจวจื่ออี้ทำอาหาร! พวกเธอนอนหลับอยู่ชั้นบนไม่ได้ยินเสียงจริง ๆ เหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนทำหน้าสงสัย

ใบหน้าของฉินอันอันแดงยิ่งขึ้น “หลับอยู่จริง ๆ ไม่อย่างนั้นเธอคิดว่าทำอะไร?”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!” หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะแล้วดึงเธอมาอยู่ข้าง ๆ แล้วพูดกับฟู่สือถิงว่า “ประธานฟู่ คุณรีบโทรหาอิ๋นอิ๋นเถอะค่ะ เรียกพวกเขากลับมากินข้าวได้แล้ว! อิ๋นอิ๋นพาเจ้าตัวเล็กสองคนออกไปเที่ยวข้างนอกตลอดบ่าย ตอนนี้ยังไม่ลับมาเลย”

ฟู่สือถิงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาอิ๋นอิ๋น

หลีเสี่ยวเถียนดึงฉินอันอันออกมาข้างนอกเพื่อพูดคุยด้วยอย่างลับ ๆ

“ฉินอันอัน เธอบอกฉันมาตามตรงเลยนะ พวกเธอสองคนคืนดีกันแล้วเหรอ?! ใช่ไหม?”

อารมณ์ของหลีเสี่ยวเถียนค่อนข้างสลับซับซ้อน

ตอนที่ฟู่สือถิงคบกับเสิ่นอวี๋ก่อนหน้านี้ หลีเสี่ยวเถียนต้องการช่วยฉินอันอันฆ่าเจ้าคนสารเลวนี่

แต่ตอนนี้พอเห็นเขา ‘คนเสเพลที่กลับตัวกลับใจ’ ก็คิดว่าสามารถที่จะให้โอกาสเขาอีกครั้งได้ การจะให้โอกาสเขาง่าย ๆ แบบนี้มันง่ายไปหรือเปล่า?

“ขึ้นอยู่กับว่าเธอเข้าใจคำว่าคืนดียังไง ถ้าเป็นการสร้างครอบครัวใหม่อีกครั้ง นั่นไม่ใช่แน่นอน” ฉินอันอันเดินไปทางประตูลานหน้าบ้าน เพื่อดูว่าพวกเด็ก ๆ กลับมาแล้วหรือยัง

“เอาล่ะ! ถึงแม้พวกเธอสองคนจะไม่แต่งงานกันใหม่ ตอนนี้ถือว่ามีความสัมพันธ์แบบแฟนกันแล้วใช่ไหม?”

เขาหัวเราะแบบไม่ส่งเสียง “ผมจะอวยพรให้เธอ”

“โอ้ แล้วถ้าคนรักของเธอคือหลานชายของคุณล่ะ?”

รอยยิ้มบนหน้าเขาแข็งทื่อ “พวกเขาคบกันงั้นเหรอ?”

ฉินอันอันรู้สึกได้ว่าความกดอากาศต่ำแผ่กระจายบนตัวเขาและกลัวว่เขาจะโกรธจนกินข้าวเย็นไม่ลง ดังนั้นจึงส่ายหน้า “ฉันบอกว่า ‘ถ้า’ ไงคะ”

“ถ้าพวกเขาคบกันจริง ๆ ผมไม่เพียงแค่จะอวยพรพวกเขา ยังจะให้อั่งเปาซองใหญ่ให้พวกเขาด้วย” น้ำเสียงของเขาเบิกบานใจมากยิ่งกว่าเดิม

ฉินอันอันไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

สักพักพวกเด็ก ๆ ก็กลับมา

ฉินอันอันจูงมือเด็กทั้งสองคนเข้าไปในบ้าน

ฟู่สือถิงเดินตามหลังพวกเขา

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วส่งข้อความถึงลูกน้อง : ตรวจสอบความสัมพันธ์ของเสิ่นอวี๋และฟู่เย่เฉินเดี๋ยวนี้เลย!