รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 522

หลังอาหารเย็น รุ่ยลาจับมือฉินอันอัน ใบหน้าดูเหนื่อยล้า “แม่ขา หนูอยากนอนแล้ว…แม่อาบน้ำให้หนูหน่อย…”

พี่เลี้ยงรีบเข้ามาทันทีและจะช่วยอาบให้

เพราะรุ่ยลารู้สึกง่วงจึงอารมณ์ไม่ดี “หนูอยากให้แม่อาบให้…ฮือ ๆ ๆ…”

หลีเสี่ยวเถียนยิ้มเดินเข้ามา “รุ่ยลา อีกเดี๋ยว ท้องของแม่หนูก็จะใหญ่ขึ้นแล้ว ถึงตอนนั้นแม่อาบน้ำให้หนูไม่ได้แล้วนะ!”

รุ่ยลาตะลึง แล้วมือน้อย ๆ ก็ลูบไปที่ท้องแบนราบของฉินอันอัน

“ถึงตอนนั้นท้องของแม่หนูจะเปลี่ยนเป็นใหญ่ขนาดนี้” หลีเสี่ยวเถียนทำท่าทางบนท้องของฉินอันอัน

รุ่ยลาตกใจมากจนปากเล็ก ๆ ของเธออ้ากว้าง มีคำว่าเหลือเชื่อเขียนไว้บนหน้า

หลีเสี่ยวเถียนอุ้มรุ่ยลาขึ้นไปชั้นบน พร้อมกันนั้นก็พูดกับฉินอันอันว่า “อันอัน เธอไปพักผ่อนเถอะ!”

ฉินอันอันยังไม่ค่อยวางใจและอยากขึ้นไปดูที่ชั้นบน

ฟู่สือถิงยึดแขนเธอไว้ “คุณออกมาหน่อย

“คุณทำอะไรเหรอ?” เธอเดินมาตรงหน้าเขา “วันนี้อิ๋นอิ๋นเองก็เล่นจนเหนื่อยแล้ว พวกคุณควรกลับได้แล้ว”

“บอดี้การ์ดไปส่งเธอแล้ว” เขาจูงมือเธอพามาด้านนอก “พวกเราออกไปเดินกันเล่นกันเถอะ”

ใกล้จะเข้าสู่ฤดูร้อนแล้ว กลางวันเริ่มยาวนานมากขึ้นและอากาศก็อุ่นขึ้น

ด้านนอกมีลมพัดเบา ๆ ให้ความรู้สึกเย็นสบายมาก

พวกเขานอนหลับช่วงบ่ายนานมาก เขาคิดว่าเธอจะต้องไม่ง่วงแน่นอนเลยอยากออกไปเดินเล่นด้านนอกกับเธอ

เธอนึกว่าเขาพูดจะเดินเล่นในชุมชนเมื่อเขาพูดว่าออกไปเดินเล่นข้างนอก

ผลเป็นว่าเขาเปิดประตูรถ

“คุณไม่ได้บอกว่าไปเดินเล่นเหรอ? คุณจะไปที่ไหนคะ?” เธอยืนอยู่นอกประตูรถ สีหน้างุนงง

“ไปชอปปิ้ง” น้ำเสียงของเขาไม่เร็วไม่ช้า สบาย ๆ

ที่เธอรู้คือเขาไม่ชอบการชอปปิ้งเลย