รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 537

หลังจากที่เสี่ยวหานพูดจบ ฟู่สือถิงกับอิ๋นอิ๋นก็เดินออกจากคฤหาสน์

สายตาของพ่อและลูกชายสบกันโดยบังเอิญ และเสี่ยวหานก็เสมองออกไปทางอื่นช้า ๆ ด้วยสายตารังเกียจ

ตอนนี้เสี่ยวหานยังเป็นผู้เยาว์และไม่สามารถนั่งเครื่องบินตามลำพังได้ หากไม่มีผู้ปกครอง

ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มาที่นี่!

ตอนนี้เขาแค่อยากไปประเทศบีให้เร็วที่สุดและใกล้กับแม่ของเขามากขึ้น

“เสี่ยวหาน! รุ่ยลา! พี่ของฉันสัญญาว่าจะพาเราไปประเทศบี!” อิ๋นอิ๋นวิ่งไปหาเด็กทั้งสองคนแล้วพูดน้ำเสียงตื่นเต้น “เราจะได้เจออันอันแล้ว!”

......

ณ ประเทศบี

สนามบินเมืองหลวง

ฉินอันอันออกจากสนามบินและถูกชายสองคนในชุดดำพาขึ้นรถยี่ห้อบูอิคสีดำ

ไมค์ถ่ายรูปหมายเลขทะเบียนรถจากระยะไกล เว่ยเจินยังไม่ได้รับการช่วยเหลือจึงไม่สามารถแจ้งเตือนเขาได้

บูอิคสีดำหายไปอย่างรวดเร็ว ไมค์เห็นข้อความจำนวนนับไม่ถ้วนจากโจวจื่ออี้เด้งขึ้นมาบนโทรศัพท์ของเขา

เขากดโทรหาโจวจื่ออี้ และโจวจื่ออี้ก็รับสายทันที “เจ้านายของผมพาอิ๋นอิ๋นกับลูกสองคนของเขาไปประเทศบีด้วยเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวแล้ว”

ไมค์ยกคิ้วหนาและลูบขมับด้วยมือข้างเดียว “คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเขามาเที่ยว!”

“คุณหยุดล้อเลียนผมได้ไหม? สิ่งที่คุณทำเมื่อคืนนี้ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า? คุณทิ้งเจ้านายของผมไว้ที่สนามบินตามลำพังนะ!” โจวจื่ออี้โกรธมาก “ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมเจ้านายของผมต้องทำเพื่อฉินอันอันขนาดนี้”

“พูดให้มันดี ๆ หน่อย คุณว่าฉินอันอันทำไม?!” ไมค์ก็โกรธเช่นกัน “เว่ยเจินถูกจับเพราะเธอ เธอก็เสียใจมากพอแล้ว นี่คือประเทศบี ไม่ใช่ประเทศเอ นี่ไม่ใช่ถิ่นของฟู่สือถิง! พาเขามาที่นี่เพื่อถูกส่งไปตายด้วยกันรึไง?

โจวจื่ออี้อ้าปากค้าง “ส่งไปตาย?! มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“มีคนส่งนิ้วเปื้อนเลือดมาให้เธอ! มันคือนิ้วของเว่ยเจิน!” ตอนอยู่ประเทศเอ ไมค์ไม่กล้าพูดอะไรออกมา เพราะเขากลัวฟู่สือถิงจะรู้และไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป

โจวจื่ออี้ตอบกลับ “ให้ตายเถอะ! เกิดอะไรขึ้นกับเว่ยเจิน?!”

“คนซื่อสัตย์อย่างเว่ยเจินจะสร้างปัญหาอะไรได้ล่ะ? คนที่พวกมันตามหาคือฉินอันอันต่างหาก” ไมค์บอกแท็กซี่ให้จอดข้างถนน “หยุดโทษเธอได้แล้ว ตอนนี้เธอเจ็บปวดกว่าใคร ๆ”