รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 592

“หึ! แน่นอนอยู่แล้ว!” หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะเยาะ “ถังเชี่ยนพาผู้หญิงคนนั้นมาให้ฟู่สือถิง”

ฉินอันอันหันไปมอง

แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่ามันไร้สาระ แต่เธอก็คาดเดาพฤติกรรมของคนอื่นไม่ได้

“โชคร้ายจริง ๆ! ตอนแรกอารมณ์ดีแล้วเชียว จนได้มาเจอเข้ากับพวกเขา” หลีเสี่ยวเถียนจิบน้ำแล้วมองฉินอันอัน “อันอัน เราจะเปลี่ยนร้านกันดีไหม!”

ฉินอันอันส่ายหน้า “เรามาก่อน”

“ฉันกลัวว่าเธอจะหงุดหงิด”

“ถึงจะหงุดหงิด ก็ออกไปไม่ได้” ฉินอันอันพูดน้ำเสียงนิ่งสงบ “อาหารก็สั่งไปแล้ว จะทิ้งได้ยังไง?”

“หรือเราเอากลับไปกินที่บ้านกัน!”

ฉินอันอัน “หลีเสี่ยวเถียน ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ขี้ขลาดแบบนี้นี่? ถ้าผู้หญิงคนนั้นพยายามทำตัวให้เหมือนฉันจริง ๆ งั้นเธอก็ควรจะกลัวเมื่อได้เห็นฉัน ไม่ใช่ตอนที่ฉันเห็นเธอ แล้วหนีไป”

“ฉันไม่ขี้ขลาดอยู่แล้ว! ต่อให้ฟู่สือถิงจะเดินมาอยู่หน้าฉันตอนนี้ ฉันก็ไม่กลัว!” หลีเสี่ยวเถียนปากบอกว่าไม่กลัว แต่เอื้อมมือไปแตะแก้มที่โดนตบก่อนหน้านี้โดยไม่รู้ตัว

พนักงานเสิร์ฟนำอาหารมาวางบนโต๊ะ

ฉินอันอันหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบชิ้นเนื้อใส่ลงในจานของเธอ

“ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่มักจะพูดกับฉันว่า ปล่อยอดีตทิ้งไป ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ไม่ต้องไปคิดมาก จะทำให้ได้คลายความกังวลได้มาก”

หลีเสี่ยวเถียน “สิ่งที่คุณป้าพูดนั้นดีจริง ๆ แต่ก็ทำได้ยาก”

“อืม แม่รักพ่อมาก หลังจากหย่ากันแล้ว ก็หนีไม่พ้น จนกระทั่งพ่อเสียชีวิตและทนายก็เปิดเผยพินัยกรรมก็พบว่าเขายกบริษัทให้ฉัน…แม่ของฉันร้องไห้หนักมาก แล้วเธอก็เดินออกไป เธอรู้สึกว่าความอยุติธรรมที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานนั้นคุ้มค่าแล้ว”

“บางครั้งฉันก็เกลียดมาก ๆ ทำไมคนดีอย่างคุณป้าของฉันถึงโดนฆ่า แต่หวังหว่านจือกลับยังไม่ได้รับผลกรรม!” หลีเสี่ยวเถียนกัดฟัน

ฉินอันอันลดสายตาลงและพูดเสียงอู้อี้ “กินข้าวกันเถอะ!”

อีกฝั่งหนึ่ง

หลังจากที่ฟู่สือถิงเห็นผู้หญิงชุดสีขาว ความประหลาดใจก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเขา

“สือถิง นี่คือลูกพี่ลูกน้องของฉันชื่อ นั่วนั่ว” ถังเชี่ยนแนะนำ “เธอเรียนจบมหาวิทยาลัยปีนี้ กำลังหางาน ฉันคิดว่าถ้าเธอเข้าอยู่ในบริษัทเดียวกันกับฉัน ฉันจะสามารถดูแลเธอได้ ”

“พี่สือถิง สวัสดีค่ะ ฉัวชื่อนั่วนั่วนะคะ” นั่วนั่วพูดเบา ๆ

นั่วนั่วก็ตกตะลึงเช่นกัน

“สือถิง ฉันอยากให้เธอมาทำงานที่บริษัทเราเพื่อที่ฉันจะได้ดูแลเธอได้” ถังเชี่ยนอดทนต่อความลำบากใจและพูดอย่างกล้าหาญ

ฟู่สือถิง “ถ้าอย่างนั้นก็จัดเตรียมไปแผนกของเธอ”

ดวงตาของนั่วนั่วเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

ถังเชี่ยนจับมือใต้โต๊ะแล้วพูดกับฟู่สือถิงว่า "ถ้าอย่างนั้น ฉันจะมอบหมายให้เธอทำที่แผนกของฉันนะ”

ฟู่สือถิง “เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ไม่จำเป็นต้องรายงานให้ฉันรู้หรอก”

ปฏิกิริยาเย็นชาของเขาต่อนั่วนั่วเป็นสิ่งที่ถังเชี่ยนคิดไม่ถึง

นั่วนั่วดูเหมือนฉินอันอันมาก แต่ใบหน้าของเธอดูทันสมัยและละมุนกว่าฉินอันอัน ผู้ชายทั้วไปที่ได้เห็นนั่วนั่วไม่มีใครนิ่งเฉยได้แน่

แต่สำหรับเขาไม่เพียงแต่ไม่หวั่นไหวเท่านั้น เขายังไม่ชอบอีกด้วย

......