รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 60

“ฉินอันอันมีค่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เฮ่อจุนจือรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของฉัน ดังนั้นเธอจึงมีคุณค่า ถ้าเธอไม่ใช่ภรรยาของฉัน นายคิดว่าถังเฉียวเซินยังจะลงทุนกับเธออยู่ไหม?” ดวงตาของฟู่ซื่อถิงเต็มไปด้วยความเย็นชา

เฮ่อจุนจือยิ่งสับสนมากขึ้นไปอีก “ในเมื่อถังเฉียวเซินต้องการใช้เงินจำนวนมหาศาลนี้กับฉินอันอัน งั้นก็ให้เขาใช้ไปสิครับ! นี่เป็นการมอบเงินให้ฉินอันอันไม่ใช่เหรอ?”

ฟู่ซื่อถิงเตือน "เธอเป็นภรรยาของฉัน!"

เฮ่อจุนจือ "โอ้ โอเค... ผมเข้าใจแล้ว แล้วพี่จะทำยังไง? ลงเงินเพิ่มไหม? ถ้าไม่เพิ่ม ฉินอันอันจะต้องเลือกถังเฉียวเซินแน่นอน"

ฟู่ซื่อถิง "ก็ไม่แน่"

“ในเมื่อไม่แน่ แล้วทำไมพี่ถึงอารมณ์ไม่ดีล่ะ?” เฮ่อจุนจือรู้สึกได้ชัดเจนว่าคู่สนทนาอารมณ์เสีย เมื่อฟังจากน้ำเสียงของเขา

ฟู่ซื่อถิงต้องการใช้เงินหนึ่งพันล้านซื้อบริษัทของฉินอันอัน เพื่อช่วยให้ฉินอันอันได้ปลดปล่อยตัวเองจากฉินกรุ๊ป

ตอนนี้เธอยังเรียนไม่จบ แถมยังไม่มีมุมมองหรือประสบการณ์ในการทำธุรกิจด้วย

เธอควรเลือกข่ายบริษัทเพื่อปลดหนี้ และหาเงินไปพร้อม ๆ กันไปเสียดีกว่า เพื่อที่เธอและแม่จะได้มีชีวิตที่ไม่ยุ่งยากในอนาคต

หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เขาจึงเลือกวิธีนี้ให้เธอ

แต่เธอกลับไม่ยินดีจะรับข้อเสนอ

หากเธอยอมรับการลงทุนจากถังเฉียวเซิน ท้ายที่สุดบริษัทก็จะตกเป็นจองถังเฉียวเซินอย่างแน่นอน

“จุนจือ ฉันอิจฉานายจริง ๆ ไม่มีใครรักนาย และนายก็ไม่จำเป็นต้องรักใคร ไม่ต้องมานั่งทุกข์แบบนี้” ฟู่ซื่อถิงล้อเขา

เฮ่อจุนจือกล่าวอย่างภาคภูมิใจ "ตอนนี้ผมไม่โสดแล้ว! ผมได้พบกับคนรักจากการนัดบอด พ่อของเรารู้จักกัน ดังนั้นผมถึงได้รู้จักกับเธอ"

ฟู่ซื่อถิง "ใช้ได้นี่ ถ้าความสัมพันธ์มั่นคงเมื่อไหร่ก็พามาเจอหน่อย"

“ได้สิครับ! ส่วนเรื่องฉินอันอัน ผมคิดว่าพี่ลองไปคุยกับเธอดู จริง ๆ แล้วเธอเป็นคนที่ค่อนข้างมีหัวคิดเป็นของตัวเอง”

“ไปหาแฟนนายเถอะ!” ฟู่ซื่อถิงปวดหัวเมื่อได้ยินคำว่า 'ฉินอันอัน'

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าฉินอันอันมีความคิดเป็นของตัวเอง?

เป็นเพราะเธอดื้อรั้นมากจนไม่เคยฟังเขาเลยนั่นแหละ

ในขณะเดียวกัน

ฉินอันอันโทรไประบายกับหลีเสี่ยวเถียน

"ไม่ว่าจะเป็นเฮ่อจุนจือ หรือถังเฉียวเซินจากบริษัทหลักทรัพย์ซินเหอ ... ฉันก็ว่าพวกเขาแปลกทั้งคู่"

ฉินอันอันกำลังนั่งอยู่ในร้านน้ำชา และพูดอย่างใจเย็น "เฮ่อจุนจือคนนี้ จู่ ๆ ก็โผล่มา เขาบอกเธอว่าไม่มีเงิน แต่กลับบอกฉันว่าเป็นมหาเศรษฐี ส่วนถังเฉียวเซินคนนี้ รู้ทั้งรู้ว่าฉันไม่ลงรอยกับน้องสาวตัวเอง แต่ก็ยังยืนกรานที่จะลงทุนในบริษัทของพ่อฉันอีก ถ้าบริษัทของพ่อมีคู่แข่งอยากจะลงทุนมากมายฉันจะไม่แปลกใจกับพฤติกรรมของเขาเลย แต่ไม่มีใครคิดว่าบริษัทของพ่อฉันจะไปรอดเลยสักคน!”

หลีเสี่ยวเถียนถือชานมอยู่ในมือ ยกชามขึ้นดื่มไปพลางบ่นไปพลาง "เรื่องเฮ่อจุนจือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง ส่วนถังเฉียวเซิน ทำเธอถึงไม่ลงรอยกับน้องสาวเขาล่ะ?"

ฉินอันอันไม่รู้จะตอบยังไง "..."

เมื่อกี้รีบพูดเกินไปจนเผลอระบายออกมาหมด

“อันอัน ถ้าเธอคิดว่าถังเฉียวเซินไม่น่าเชื่อถือก็อย่าร่วมมือกับเขา! ไม่อย่างนั้นหากเธอถูกเขาแทงข้างหลัง สะอาดกลายเป็นคนทำเงินให้เขาเสียเอง คนอย่างเขาต้องฉลาดเป็นกรดแน่ เธอตามไม่ทันเขาหรอก”

โชคดีที่หลีเสี่ยวเถียนไม่ได้เจาะลึกถึงต้นตอของปัญหาข้างต้น

“แต่ฝ่ายบริหารของบริษัทอยากได้รับการลงทุนจากบริษัทหลักทรัพย์ซินเหอแน่ ๆ” ฉินอันอันกล่าว

“เธอต่างหากที่เป็นเจ้านาย! จะสนใจพวกเขาทำไม”

“พูดตามตรงฉันไม่ใช่เจ้านาย ฉันยังไม่ได้เซ็นสัญญาเลยด้วยซ้ำ!”

“รองประธานบริษัทของเธอลาออกไปแล้ว มีใครกล้าท้าทายเธออีก? อันอัน เธอตัดสินใจเองได้ อย่าคิดมาก... เฮ่อจุนจือมาแล้ว ฉันวางสายก่อนนะ!”

......

ในตอนเย็น ฉินอันอันกลับมาที่ตระกูลฟู่

มีแขกมาที่บ้าน

“คุณฉิน วันนี้วันหยุด คุณออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอครับ? ทานข้าวหรือยัง? ถ้ายังก็มาทานด้วยกัน!” เซิ่งเป่ยลุกขึ้นจากโซฟาด้วยรอยยิ้ม

เมื่อฉินอันอันเห็นเซิ่งเป่ย ฉากในคืนที่ฟู่ซื่อถิงเมาก็ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ

"ฉันไม่หิวค่ะ... พวกคุณทานกันเลย! ฉันจะทานทีหลัง" ฉินอันอันไม่อยากกินข้าวกับพวกเขา

หลังจากที่เธอพูดจบ ก็มีกลิ่นหอมโชยออกมาจากห้องครัว

ท้องของเธอเริ่มส่งเสียง

เซิ่งเป่ยหัวเราะ "ฮ่าฮ่าฮ่า คุณฉิน มากินด้วยกันเถอะครับ! ได้ยินมาว่าวันนี้คุณไปเจอผู้ลงทุนมาแต่ทำไมคุณดูไม่ดีใจเลยล่ะ?"

เซิ่งเป่ยดึงฉินอันอันไปที่ห้องอาหาร

“คุณรู้จักถังเฉียวเซินไหม? เขาเป็นพี่ชายของถังเฉียน” ฉินอันอันถามขึ้นเมื่อเซิ่งเป่ยพูดถึงเรื่องนี้