รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 61
“รู้จักแน่นอน! เมื่อก่อนพวกเราดื่มด้วยกันบ่อย ๆ! ถังเฉียวเซินสนิทสนมกับถังเฉียนมาก เขาเคยบอกคุณหรือเปล่า?” เซิ่งเป่ยพูดเข้าประเด็น
ดวงตาฉินอันอันแสดงความประหลาดใจ “เขาบอกว่าเขากับถังเฉียนไม่ได้สนิทสนมอะไรกัน”
“เขาโกหกคุณแล้ว คุณหนูฉิน คุณต้องพิจารณาเรื่องนี้ให้ถี่ถ้วนนะ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงอยากจะลงทุนกับคุณ? มันจะเป็นหลุมพรางหรือเปล่า?”
ฉินอันอัน “คุณจะบอกว่า นี่คือกับดักเหรอ?”
เซิ่งเป่ยส่ายหน้า “ผมอยากจะบอกคุณว่า พิจารณาปัญหาต้องคิดทุกด้าน บนโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรี ๆ ไม่มีของดีตกมาจากฟ้า คุณกับถังเฉียนเพิ่งมีเรื่องกันไม่นานมานี้ ตอนนี้ถังเฉียวเซินก็เข้ามาลงทุนกับคุณ คุณไม่กลัวเหรอ?”
ฉินอันอัน “กลัว”
เซิ่งเป่ยพยักหน้า “งั้นคุณก็ต้องคิดให้รอบคอบ…พวกเรากินข้าวกันก่อนเถอะ ซื่อถิง! ฉันคุยกับภรรยาของนายเสร็จแล้ว นายเข้ามาได้แล้ว”
ฉินอันอันสำลักคำว่า ‘ภรรยา’
หลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว ฟู่ซื่อถิงเดินไปอีกด้านหนึ่งแล้วนั่งลง
เซิ่งเป่ยเดินถือเหยือกพักไวน์มาจากเคาน์เตอร์บาร์
เติมอากาศให้ไวน์เสร็จแล้ว
“คุณหนูฉิน ดื่มสักหน่อยไหมครับ?” เซิ่งเป่ยวางเครื่องดีแคนเตอร์ลง แล้วหยิบแก้งทรงสูงมาสามแก้ว
ฉินอันอันส่ายหัว “ฉันดื่มไม่ได้ค่ะ คืนนี้ยังต้องเขียนวิทยานิพนธ์”
“อ้อ…ถ้าอย่างนั้นผมจะดื่มกับซื่อถิง…” หลังจากเซิ่งเป่ยรินไวน์ให้ตัวเองกับฟู่ซื่อถิงแล้วก็ถามฉินอันอัน “ซื่อถิงเมาเมื่อสองวันก่อน โชคดีมากที่มีคุณดูแล”
ฉินอันอันไอขึ้นมา “…ฉันไม่ได้ดูแลเขาค่ะ เขาหลับไป สักพักก็ดีขึ้นค่ะ”
“ก็ด้วยแหละครับ ซื่อถิงดื่มเก่งมาก พอเมาแล้วก็เงียบมากด้วย” เซิ่งเป่ยกล่าว “เขาไม่ชอบแสดงความรู้สึกตัวเอง…”
ฉินอันอัน “ฉันว่าเขาชอบแสดงความรู้สึกมากเลยนะคะ! เขาอารมณ์ไม่ดีก็จะขี้โมโห ฉันไม่เคยเห็นใครแสดงอารมณ์มากเท่านี้มาก่อนเลย”
เซิ่งเป่ยพูดไม่ออก “…”
ใบหน้าของฟู่ซื่อถิงกลายเป็นสีดำทันที
“กินข้าวซะ”
เมื่อเห็นสีหน้าเขาเปลี่ยนไป เธอรีบหยิบชามข้าวขึ้นมาแล้วยัดข้าวเข้าปากทันที
ภายในห้านาที เธอก็วางชามและตะเกียบลง และลุกออกจากโต๊ะ
เซิ่งเป่ยมองดูแผ่นหลังเธอที่ไกลออกไป แล้วถอนใจ “ปกติเธอกินเร็วขนาดนี้เหรอ?”
ฟู่ซื่อถิง “อืม”
เซิ่งเป่ย “เธอเป็นโรคเบื่ออาหารหรือเปล่า? กินน้อยมากเลย”
ฟู่ซื่อถิง “คนที่เบื่ออาหารจริง ๆ น่ะ ข้าวเม็ดเดียวก็ไม่กินหรอก”
เซิ่งเป่ย “อ้อ…งั้นก็คงอยากจะรักษาหุ่น ไว้ดึงดูดความสนใจของนายน่ะสิ”
ฟู่ซื่อถิงเลิกคิ้วแล้วเหน็บแนมว่า “นายคิดว่าเธอใส่ใจความรู้สึกของฉันเหรอ?”
หากฉินอันอันใส่ใจความรู้สึกเขา เมื่อกี้นี้เธอคงจะไม่หักหน้าเขา
ในตอนแรกเขามักจะถูกเธอยั่วให้โกรธ ตอนนี้ความอดทนของเขาพัฒนาขึ้นมาก
เซิ่งเป่ย “…ดูเหมือนไม่สนใจ แต่เป็นเพราะว่าเธอกล้าพูดทุกอย่าง นายถึงได้ชอบเธอไง”
“ฉันเคยพูดตอนไหนว่าฉันชอบเธอ?”
“เลิกเสแสร้งได้แล้วน่า ที่นี่ไม่มีคนนอก อีกอย่างนะ ชอบผู้หญิงไม่ใช่เรื่องน่าอาย ฉินอันอันก็แจ่มกว่าผู้หญิงหลายคน…”
“แจ่มกับผีอะไร ในสมองเธอมีแต่เรื่องมีลูก”
เซิ่งเป่ย “…”
ที่ห้องพัก
ฉินอันอันเปิดคอมพิวเตอร์ แต่ใจกลับรู้สึกไม่สงบ
เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างคลุมเครือ มีความรู้สึกว่าจะเกิดเรื่องบางอย่างตลอดเวลา
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
หัวใจของฉินอันอันเต้นเร็วขึ้นทันที!
เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ชื่อของฉินเค่อเคอปรากฎขึ้นตรงหน้า
คิดไม่ถึงว่าจะกล้าโทรมา!
ไม่ใช่เรื่องดีแน่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
สนุกมากค่ะ...