รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 80

เฮ่อจุนจือพยักหน้า “ใช่ครับ ผมเจอเขาที่ต่างประเทศ เขาอายุมากกว่าผมแปดปี ตอนที่เขาเรียนมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ เราเป็นเพื่อนบ้านกัน ผมชอบไปกวนให้เขาพาผมไปเที่ยว”

หลีเสี่ยวเถียนพยักหน้า “คุณสองคนอายุห่างกันเยอะมาก ตอนยังติดต่อกันอยู่อีกเหรอคะ?”

เฮ่อจุนจือ “ใช่ ทุกครั้งที่ผมสับสน เขาจะหาคำตอบให้เสมอ”

หลีเสี่ยวเถียนจ้องหน้าของเขาแล้วล้อเลียน “คุณอายุยังน้อย มีเรื่องอะไรให้คิดมากเหรอ?”

เฮ่อจุนจือกล่าวด้วยความเขินอาย “ผมอยากเริ่มทำธุรกิจของตัวเอง แต่ครอบครัวของผมไม่เห็นด้วย! เขาประสบความสำเร็จในอาชีพการงานมาก และพ่อของผมก็ชื่นชมเขามากเช่นกัน ดังนั้นผมจึงอยากให้เขาช่วยโน้มน้าวพ่อให้”

หลีเสี่ยวเถียนเริ่มสนใจ “เขาชื่ออะไรเหรอ? ถ้าเขาประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานขนาดนั้น ฉันน่าจะเคยได้ยินชื่อของเขามาบ้าง?”

“คุณน่าจะเคยได้ยินชื่อของเขา เขาชื่อฟู่ซื่อถิง” เฮ่อจุนจือพูดแล้วหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบน้ำ

หลีเสี่ยวเถียนตาเบิกกว้าง เธอปล่อยมือของเฮ่อจุนจือและพูดด้วยความตกใจ “คุณบอกว่าเขาแต่งงานสายฟ้าแลบ! โอ้พระเจ้า! เพื่อนของฉันชื่นชมเขามาก...ถ้าเธอรู้ข่าวนี้ เธอต้องร้องไห้หนักแน่!”

เฮ่อจุนจือ “มีคนชื่นชมเขามากมาย รวมทั้งเพื่อนของคุณด้วย ด้วยฐานะทางสังคมของเขา เขาถูกกำหนดให้สาว ๆ เข้าหาไม่ขาดสาย แต่ถึงอย่างนั้น ภรรยาของเขากลับไม่เหมือนใคร”

“หา? ภรรยาของเขาคือใครกันนะ? น่าอิจฉาจังเลย!” หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกเหมือนกินมะนาวไปทั้งตัน ตอนนี้แม้แต่หายใจยังขมขื่นเลย

เฮ่อจุนจือจงใจอุบไว้ “ภรรยาของเขาเป็นแค่คนธรรมดา บอกไปคุณก็ไม่รู้จักหรอก รอพวกเขามาเดี๋ยวคุณก็รู้เอง เถียนเถียน ก่อนหน้านี้ผมออกหน้าเพื่อจะช่วยเธอ แต่จริง ๆ แล้วเป็นพี่ซื่อถิงต่างหากที่ต้องการทำแบบนั้น เรื่องนี้คุณอย่าหลุดปากเชียวนะ”

หลีเสี่ยวเถียนพยักหน้า

เธออยากรู้มาก ว่าจริง ๆ แล้วคนธรรมดาแบบไหนกันที่แต่งงานกับเศรษฐีนักธุรกิจชื่อดังอย่างฟู่ซื่อถิงได้

......

วันนี้ฉินอันอันสวมกระโปรงตัวใหม่

เธอรู้สึกว่ามันจริงจังเกินไป จึงสวมเสื้อกันลมตัวเก่าไว้ข้างนอก

เมื่อคนขับมารับเธอที่ฉินกรุ๊ป เขาก็ชมเธอว่า “คุณผู้หญิง วันนี้คุณดูสวยเป็นพิเศษนะครับ”

แก้มของฉินอันอันเปลี่ยนเป็นสีแดง

เธอแค่ทารองพื้นและลิปสติก

‘มันต่างกับหน้าสดมากขนาดนั้นเชียวเหรอ?’

หลังจากขึ้นรถเธอก็หยิบกระจกออกจากกระเป๋ามาส่องหน้าตัวเอง

อาจเป็นเพราะเธออารมณ์ดี แก้มสีชมพูของเธอจึงดูดีขึ้น

หกโมงเย็น

ฟู่ซื่อถิงและฉินอันอันมาถึงโรงแรม

ทันทีที่พวกเขาทั้งสองขึ้นไปบนชั้นสอง หลีเสี่ยวเถียนก็จำคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่ซื่อถิงได้ทันที...ฉินอันอัน!

หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกเหมือนวิญญาณของตัวเองหลุดออกจากร่าง ทั้งโลกเงียบงัน ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอบิดเบี้ยวและกลับคืนสู่สภาวะปกติ

ภรรยาที่แต่งงานกับฟู่ซื่อถิงอย่างสายฟ้าแลบคือฉินอันอัน เพื่อนสนิทของเธอเอง!

หลีเสี่ยวเถียนตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้

ทันทีที่เห็นหลีเสี่ยวเถียนและเฮ่อจุนจือ ฉินอันอันก็ขมวดคิ้วพลางหันไปมองฟู่ซื่อถิง “คุณรู้จักเฮ่อจุนจือด้วยเหรอ?”

เธอมีลางสังหรณ์ในใจ

ฟู่ซื่อถิงสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเธอเปลี่ยนไป “เขาเป็นเพื่อนบ้านของผม ตอนที่ผมเรียนอยู่ต่างประเทศ”

พูดจบทั้งสองก็เดินไปที่โต๊ะกินข้าว

พนักงานเสิร์ฟดึงเก้าอี้ออกมาแล้วเชิญให้พวกเขานั่ง

ฉินอันอันหลับตาลง หน้าอกของเธอขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว

เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าเฮ่อจุนจือและฟู่ซื่อถิงจะรู้จักกัน

‘ดูจากความสัมพันธ์ของทั้งสองแล้วก็ดูเหมือนว่าจะค่อนข้างสนิทกันเสียด้วย’

‘ไม่อย่างนั้นคงไม่นัดเจอกันเป็นการส่วนตัวหรอก’

‘วันนี้ฟู่ซื่อถิงพาฉันมาเจอเฮ่อจุนจือ เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่?’