ราชาเทพเสินโจว นิยาย บท 14
เสิ่นเสวี่ยได้ยินคำพูดของหญิงรูปงามสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที จึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ไม่มีทาง！ ไม่ก็ให้เงินฉันตอนนี้ ฉันจะฟังคำสั่งของพวกคุณ ไม่งั้น ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้！”
พูดจบ เสิ่นเสวี่ยก็ลุกขึ้น
แต่เธอที่พึ่งลุกขึ้น ก็มีเสียงที่เย็นชาของผู้อาวุโสส่งมาว่า“ออกไปตอนนี้ แกและนังเด็กสวะนั่นก็ต้องตายไปด้วยกันอยู่ดี！”
ฝีเท้าของเสิ่นเสวี่ยก็หยุดลงทันที ถ้าหากเลือกได้ละก็ เธอก็ไม่อยากฟังคำสั่งของตระกูล แต่ที่เธอยอมทำเพราะเงินสามารถช่วยลูกสาวที่ป่วยอยู่
ตัวเองตายก็ตายไปเถอะ แต่เถียนเถียนยังเล็ก……
มองเห็นเสิ่นเสวี่ยที่ท่าทีลังเล
หญิงรูปงามก็ยิ้มแล้วพูดอย่างเฉยชาว่า“เสี่ยวเสวี่ยเธอลองคิดให้ดี ตอนนี้มีเพียงตระกูลเท่านั้นที่สามารถออกเงินช่วยลูกสาวเธอได้ ถ้าเธอออกไปละก็ ก็ถือว่าเธอเป็นคนฆ่าลูกสาวเธอเอง”
ตัวของเสิ่นเสวี่ยสั่นไปหมด ผ่านไปชั่วครู่ เธอกดเสียงพูดว่า“ได้”
……
ออกจากบ้านพักคนชราเมืองจงจิง แววตาของหยางยี่สับสน เขาไม่เข้าใจกับคำตอบที่เสิ่นเสวี่ยให้มา
เวลานี้เอง เสียงเครื่องสื่อสารของเงาสามได้ดังขึ้น จากนั้นก็ยื่นให้หยางยี่
หยางยี่รับมา พูดว่า“ได้ข้อมูลของตระกูลสวีแล้วเหรอ?”
เพราะก่อนหน้านี้ที่ออกมา หยางยี่ก็มอบหมายให้ลูกน้องไปสืบหาข้อมูลของตระกูลสวีและสวีเส้าเทียน เขาก็คิดว่าเป็นเรื่องนี้
แต่เงาหนึ่งกลับบอกว่า“รายงานราชาเทพ ตระกูลสวียังไม่ได้ข้อมูลอะไร แต่เป็นเรื่องขององค์หญิง เรื่องตับขององค์หญิงได้เรื่องแล้ว”
บนหน้าของหยางยี่แสดงสีหน้าดีใจออกมา น้ำเสียงตื่นเต้นแล้วพูดว่า“รีบพูด！”
เงาหนึ่งพูด“ฐานทัพ No.9ส่งข่าวมาว่า คนๆนั้นอยู่ที่เมืองจงจิงนี่แหละ！”
หยางยี่สะบัดมือไปหนึ่งที ตะโกนออกมาว่า“ดี！”
……
โรงพยาบาลลั่วเฟิ่งเมืองจงจิง ชายตัวสูงร้อยแปดสิบกว่าเซนหุ่นร่างกำยำนามต่งหยุนหลงกำลังร้องไห้อยู่ เขายืนกังวลสองแม่ลูกอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เพราะเมื่อครู่ พวกเธอพึ่งจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์แล้วถูกนำส่งมาที่โรงพยาบาล
ตาทั้งสองข้างของเขาแดง ในใจมีความเกลียดแค้นที่รุนแรง เพราะอุบัติเหตุครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุที่มีคนจัดฉากขึ้น
ระหว่างที่คิดอยู่นั้น ประตูของห้องฉุกเฉินก็เปิดออก คุณหมอวัยกลางคนๆหนึ่งเดินออกมา มองไปที่ต่งหยุนหลง พูดอย่างเฉยชาว่า“พวกเราทำสุดความสามารถแล้ว”
พูดจบก็หันหลังเดินจากไป
ต่งหยุนหลงยืนเหม่ออยู่กับที่
และในเวลานี้เอง สุดปลายทางเดินมีคนกลุ่มหนึ่งวิ่งมาอย่างรวดเร็ว
“ที่นี่แหละ เร็วเข้า！”
“เฉินเจิ้นไห่ ต้องช่วยพวกเธอให้ได้！”
“ราชาเทพวางใจได้ ระหว่างทางกระผมดูคลิปเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไม่มีปัญหา！”
คนกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้าห้องฉุกเฉิน！
“พวกคุณจะทำอะไร พวกคุณเป็นใครกัน！”
“ช่วยด้วย มีคน อ๊า！ ทำไมถึงตีคนด้วย！”
ในความวุ่นวาย พยาบาลกลุ่มหนึ่งถูกไล่ออกจากห้อง
ต่งหยุนหลงตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้น แล้วพึ่งจะดึงสติกลับมาได้ จึงยื่นมือจับไหล่ของชายหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้า ตะโกนว่า“พวกคุณเป็นใคร！”
หยางยี่ถูกจับเข้าที่ไหล่ เขาไม่ได้โมโห เพียงแค่สะบัดไหล่เบาๆ มือที่จับอยู่ที่ไหล่ก็ถูกสะบัดออก
เขาหันหน้ากลับมาพูดว่า“พวกเราคือคนที่มาช่วยลูกสาวและภรรยาของคุณ เงียบหน่อยเถอะ”
ขณะนี้ต่งหยุนหลงโกรธถึงขีดสุด เพราะกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเมื่อกี้ดูยังไงก็เป็นทหารกลุ่มหนึ่ง เหมือนหมอซะที่ไหน เขาไม่เชื่อ ตะโกนออกมาหนึ่งเสียง กำหมัดต่อยไปที่หน้าหยางยี่
บูม！
หยางยี่ยื่นมือออกมาหยุดหมัดของต่งหยุนหลงไว้ กดลงพื้นเบาๆ ตัวของต่งหยุนหลงก็ลดต่ำลงทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชาเทพเสินโจว